Savage

Chapter 3-No.114

Γύρισα και τον ειδα να στέκεται από πίσω μου.

Προσπαθούσε με περάσει στην άλλη άκρη του χώρου και με το που είδε πως τον είχα καρφώσει με το βλέμμα μου χαμογέλασε πονηρα με ένα αλαζονικό στραβό χαμόγελο.

Με κοίταξε με αυτά τα γκρι μάτια του και ένιωσα τον κόσμο μπυ να καταρρέει.

Πλησίασε το πρόσωπο του στο δικό μου και μου ψιθύρισε με την καυτή ανάσα του να προσγειώνεται στο εκτεθειμένο δέρμα του λαιμού μου.

«Πάρε σειρά κοριτσακι»

Μου είπε και ένιωσα να ανατριχιάζω παντου.

Η φωνή του τόσο βαριά και άγρια.

Και ταυτόχρονα σεξυ...

«Θα σε γράψω ως το νούμερο 114»

Είπε και απομακρύνθηκε χωρίς να καταλάβω το ποτε.

Από εκείνη την στιγμή και έπειτα συνέχισα να πινω.

Ήθελα να το απολαύσω έστω μια μέρα.

Την πρώτη μου μέρα εδώ.

Από τότε όμως.Μια μαυρίλα σκόρπισε.

Δεν θυμόμουν τίποτα από εκεί και έπειτα.

Μονάχα ότι έπινα...Και έπινα...συνεχώς.

Άνοιξα τα μάτια μου εκείνη τη στιγμή καθώς τεντώθηκα στο κρεβάτι μου.

Όμως τότε συννειδητοποιησα ότι δεν ήμουν στον κοιτώνα μου.

Αλλά αντιθέτως σε ένα τεράστιο δωμάτιο.

Ήμουν ξαπλωμένη σε ένα διπλό κρεβάτι μόνη.

Με τα ρούχα μου να λείπουν.

Κοιτάχτηκα κάτω από το σεντόνι και γουρλωσα τα μάτια μου μόλις ειδα ότι δεν φορούσα σουτιέν.

Καλύφθηκα γρήγορα με το σεντόνι κάνοντας απελπιστικές προσπαθείες να θυμηθώ τι συνέβη εχθές το βράδυ.

Ενώ συγκρατούσα με μεγάλη δυσκολία τα δάκρυα μου από υο να κυλήσουν νομίζοντας ότι έχασα την πρωτη μου φορά με έναν άσχετο...έναν άγνωστο που ούτε Καν γνωρίζω ποιος είναι.

Σηκώθηκα αναστατωμένη από το κρεβάτι και άρχισα να ψάχνω τριγύρω στο δωμάτιο μπας και βρω πουθενά τα ρούχα μου.

Όμως πουθενά.

Άνοιξα την ντουλάπα του δωματίου και πολλά αγοριστικα ρούχα υπήρχαν μεσα.

Αναστατώθηκα μόλις συννειδητοποιησα πως αυτο ήταν αγορίστικο δωμάτιο.

Αλλά δίχως να θέλω να με δει κανείς άρπαξα μια φαρδιά μαύρη μπλούζα και μια τεράστια σε εμένα φόρμα και τα φόρεσα όπως να ναι.