Chapter 33-Selfish

6.4K 505 71
                                    

«Αλεύρι πρώτα ρε καημένη»

Μου είπε γελώντας ενώ πήρε το αλεύρι από ένα ντουλάπι και έριξε μέσα στο μείγμα γελώντας.

Τότε σταμάτησε να γελάει κοιτάζοντας με.

«Ποια είναι η άποψη σου για εμένα;»

Με ρώτησε ξαφνικά και ξεροκατάπια.

«Δεν σε ξέρω καιρό για να σου πω»

Είπα και γέλασε ελαφρά.

«Τον Sean τον ήξερες αρκετό καιρό για να του πεις εστω και μια πρόταση»

Είπε και ξεροκατάπια.

«Άλλο ο Sean"

Είπα κοιτάζοντας τον και έγνεψε θετικά γελώντας ελαφρά.

Με κοιτούσε για αρκετή ώρα στα μάτια και το ίδιο έκανα και εγώ...Όμως όταν πήγε να πλησιάσει το πρόσωπο του στο δικό μου...

Τον χαστούκισα αυθορμητα και έμεινε να με κοιταει έκπληκτος.

«Δεν μπορεί να σου αρκέσει αυτό;Αυτό το ότι σου μιλάω;Το ότι είμαστε κάτι σαν φίλοι;Πρέπει πάντα απλά να κανεις κάτι και να τα καταστρέψεις όλα;»

Ρώτησα κοιτάζοντας τον στα μάτια ενώ έγνεψε θετικά ξεφυσώντας καθώς γέλασε.

«Θα είμαι πάντα ερωτευμένη με τον Sean.Και κανεις δεν θα το αλλάξει αυτό!Τον..τον αγαπάω!Γιατι προσπαθεις να καταστρέψεις τα πάντα επειδή απλά θέλησες ακόμα κάτι και σαν εγωιστικό παιδάκι πρέπει να το αποκτήσεις!Επειδη είμαι ακόμα μια κατάκτηση ενός πλουσιοπαιδου έτσι!»

Είπα κοιτάζοντας τον.

«Μάθε κάτι αγοράκι μου!Δεν θα έχεις πάντα ότι θέλεις στη ζωη σου!Η ζωη είναι άδικη!Μαθε να ζεις αναλόγως!»

Είπα κοιτάζοντας τον στα μάτια.

«Μετά αναρωτιέστε γιατί καμία ποτέ δεν σε αγάπησε!Γιατι πάντα όλες και όλοι σε άφησαν!Γιατι ο ίδιος ο πατέρας σου δεν νοιάστηκε για το τι θα πάθεις!Με αυτή την συμπεριφορά κανεις ποτέ δεν θα σε θελήσει»

Συμπλήρωσα και όταν είδα το στραβο χαμογελο του να εξαφανίζεται από το πρόσωπο του και απλά να Μα κοιταει κάπως πληγωμένα.Καταλαβα την σκληρότητα στα λόγια μου.

SavageOnde histórias criam vida. Descubra agora