No friend

20 sezon finali

Hoseok'tan...

Bir haftadan sonra ilk defa yanlız uyanmıştım.

Bunu fırsat bilip, bazı işlerimi çözmem gerekiyordu.

Telefonumu elime alıp, Singto'ya mesaj atmıştım.

"Singto saat 9'da kantinde bulaşabilir miyiz?"

Daha fazla zaman kaybetmeyip, hızla duşa girip ardından da üzerimi giyinip dairemden çıkmıştım.

Son istatistik dersinin sınavınada girip, kantine inmiştim.

Kantine indiğimde Jungkook hariç bizim ekip bir masada, Singto'da farklı bir masada oturuyordu.

Hemen Singto'nun masasına oturdum ve konuşmaya başladım.

"Uzatmayacağım Singto. Kimse benim dostlarıma el kaldıramaz. Üzgünüm ama bundan sonra görüşmesek iyi olacak."

Singto sakince "Peki" diyerek gitmişti. Fazla sakin ve ılımlı bir şekilde karşıladığını düşünürken, gidişini izlemiştim.

Bizimkilerin masasına gittiğimde olanları anlatmıştım bir çırpıda.

Anlattıklarımdan sonra diğerleri kendi aralarında konuşurken, birden Taehyung'un sesini işittim.

"Jungkook nerede?"

Taehyung sorduktan sonra herkes Jimin'e dönmüştü.

Çünkü onların çoğu dersi aynıydı. Biri bilmiyorsa illa ki diğeri bilirdi.

"Bende bilmiyorum. Sabah benide ekti."

Jimin'de bilmediği Jungkook hangi cehennemdeydi? Diğerleri yemeklerini çoktan sipariş ettiği için onlara yemeklerini yemelerini söyleyip, bu konuyla benim ilgileneceğimi söylemiştim.

Jungkook'un okula fazla uzak olmayan yurduna giderken, ara ara çaldırıp bazende mesaj atıyordum.

"Jungkook iyi misin?"

"Uyuya mı kaldın?"

"Bak ne diyeceğim. Singto ile herşey bitti. Bizimkiler bizi kantinde bekliyor. Onlara söylesek mi?"

Diğerleri neysede buna cevap gelir sanmıştım. Ancak yanılmıştım.

Dairesinin kapısına gelince hızlaca kapısını tıklamıştım.

Kapının açıldığı anda ölmüş olmayı diledim.

Jungkook'a geçen doğum gününde aldığım gömleğin içersindeki yabancı beden...

Artık içeri girmiştim. Jungkook kapıyı yumruklama sesime uyanmış olmalıydı ki yatağın içersinde yuvarlanıp, mırıldanıyordu.

Bir süre Jungkook'u izledikten sonra telefonunu elime alıp beni salak durumuna düşürücek o son mesajımı silmek için uğraşırken, Jungkook'ta ayılmıştı.

Kahvaltı masası kuran kıza ardındanda bana bakarak birşeyleri anlamaya çalışıyordu.

Ellerini bedenime sarıp saniyesinde ağlamaya başlamıştı.

Şifresini biliyordum ama ellerim o kadar titriyordu ki bildiğim şifreyi giremiyordum.

"Siktir!"