KARANLIK LİSE

9. Bölüm: Ölüm Ve Yaşam

Bölümü okuyup bitirdikten sonra oy vermeyi de unutmamanızı umuyor ve keyifli okumalar diliyorum. Seviliyorsunuz.

9.Bölüm: Ölüm ve Yaşam

***************

" Yaşamak öyle bir şeydi ki ölümden daha beterdi. "

Ölüm ve Yaşam...

Yaşam neydi? Ya da diğer adıyla hayat neydi?

Hayat, üç saniyede bile değişebilen, büyük sonu olmayan karanlık bir boşluk gibiydi. Hayat zamanla insanları yaşadığı ve yaşattığı sorunlarla o büyük karanlık boşlukta kaybolmasına sebep olan tek şeydi.

Hayat üç saniyede değişir miydi?

Değişirdi. Hem de hiç aklımıza bile gelmeyecek bir şekilde değişirdi.

Benim hayatım ise üç saniyede değil her saniye de değişiyordu. Benim aklıma gelmeyecek şeyler şuan başıma geliyordu.

Yaşamak ya da ölmekti tek seçeneğim.

Kaçamazdım, ne peşimdeki katilden kaçabilirdim ne de ölümden. Ölümden kaçabilmek için daha dört, beş saat önce deli gibi koşmuştum, ama hiçbir fayda etmemişti. Etmemişti çünkü, şuan da başka bir ölümün kucağına düşmüştüm. Tıpkı şuan ki gibi.

Ben Aslı Soykan

Ölüm ve yaşam arasındaki çizgide kalan kız.

" Aslı kızım, annecim bırakma beni." " Sakın, sakın ölme ben sensiz yaşayamam kızım. "

Defalarca elektroşok cihazıyla beni hayata döndürmeye çalışmışlardı. Ama onca müdahaleye rağmen duran kalbim hala atmıyordu.

Dönmeli miydim?

Hayata, aileme, arkadaşlarıma, okuluma geri dönmeli miydim?

Ya da her şeyi geride bırakıp sonsuzluğa, o karanlık sonsuzluğa gitmeli miydim?

Gidemezdim, o karanlığa gidemezdim. Ailemi bırakamazdım.

" Bu aileme ilk vedamdı, ama şunu biliyordum ki son olmayacaktı. "

Doktorların bütün çabalarına rağmen kalbim yeniden atmamıştı. O kadar çok beni hayata dönderebilmek için uğraşan doktorlar yeniden atmayan kalbim doğrultusunda birbirlerine umutsuzca bakarak yanımdan yavaş, yavaş ayrılmışlardı. Yanımdaki bir doktor tam üzerimdeki beyaz örtüyle tam yüzümü örtecekti ki.
Kapı bir anda şiddetli bir şekilde açılmıştı.

Kapıdan içeri giren annemdi. Odada ki doktorlara dönüp son bir kez daha dedi.

" Son bir kez daha çalıştırın şu zımbırtı makinayı. Kızım bu sefer hayata, bu sefer bana geri dönecek biliyorum. "

" Hanımefendi Kızınız... "

" Doktor! " " Şuan sen bu hastanenin en iyi doktoru olabilirsin, ama ben bir anneyim. " " Ve orada yatan kız senin için sıradan bir hasta olabilir, ama orada yatan kız benim canımdan benim kanımdan bir parça o yüzden tekrar yapın şimdi. "

Annemin ses tonu o kadar kararlı ve kurduğu cümleden o kadar çok emindi ki geri döneceğime .

Yanı başımda dikilen doktor anneme tamam dercesine kafasını sallayıp, hemen ardından elektroşok cihazını yeniden eline alıp son bir kez daha beni hayata, beni aileme geri dönderebilmek için son bir kez daha denemişti.