Το χρώμα του θανάτου

13

Η φωνή της ακούστηκε ξανά.

-δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ, και χθες δεν ήμουν καλά από την ώρα που το έμαθα. Έτρεμα διαρκώς, καταλαβαίνεις; Δεν ήθελα να μιλήσω σε άνθρωπο, τον τρόμαξα κι εγώ τον πατέρα μου, σαν να μην του έφτανε η στενοχώρια του. Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα, καθόμουν στο κρεβάτι κι έβλεπα όλες τις φωτογραφίες που είχα με τη σαμάνθα, διότι μόνο αυτές μου έμειναν πια, μόνο αυτές.

Απότομα έκανε το χέρι της γροθιά και το κατέβασε με δύναμη πάνω στα γόνατά της όμως φαίνεται πως θυμήθηκε που ήταν γιατί την επόμενη στιγμή άνοιξε και πάλι τα δάκτυλά της κι ακούμπησε το χέρι της χαλαρά στο πλάι.

-καταλαβαίνω πως οι μέρες αυτές δεν είναι καθόλου εύκολες για εσένα και την οικογένειά σου, και για το λόγο αυτό ακριβώς θα πρέπει να μιλήσουμε, το καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι;

-Φυσικά το καταλαβαίνω και γι'αυτό ήρθα, θέλω να πω... εγώ ήθελα να έρθω από χθες ακόμη, αμέσως μόλις έμαθα τι συνέβη αλλά δε με άφησαν. Επέμεναν όλοι πως δεν ήμουν σε θέση να μιλήσω με συνοχή και πως έπρεπε να ηρεμήσω. Ήθελαν κιόλας να μου δώσουν κάποιο ελαφρύ ηρεμιστικό το βράδυ για να κοιμηθώ, αλλά εγώ δεν το πήρα, το πέταξα στην τουαλέτα για να έχω καθαρό μυαλό σήμερα που θα ερχόμουν. Τα ξέρω καλά αυτά τα φάρμακα, κανένα καλό δεν κάνουν.

-αλήθεια; Έχεις πάρει κανένα;

-ναι έχω, τότε που νόμιζα πως δεν είχα κανέναν.

-Πότε δηλαδή;

-Όταν ήρθα εδώ να σπουδάσω, τότε που τσακώθηκα άσχημα με την αδερφή μου. Αλλά βάζω στοίχημα πως αυτή την ιστορία την έχεις ήδη ακούσει, αφού προηγήθηκαν ήδη ο Μάρτιν σΚοτ και η κάρεν.

-δεν έχει σημασία τι κουβέντιασα μαζί τους, εσύ θα μου πεις τα πράγματα από τη δική σου πλευρά.

Τον κοίταξε για λίγο σκεφτική. σίγουρα η κοπέλα αυτή είχε ισχυρή προσωπικότητα, ήταν βέβαιος γι'αυτό. Πολύ θα ήθελε να την έβλεπε κάτω από διαφορετικές περιστάσεις, να παρακολουθούσε τις αντιδράσεις και τα καπρίτσια της όπως τα περιέγραφαν οι άλλοι δυο.

-Λοιπόν;

-Λοιπόν τι; Έλεγα πως είχα χάσει την αδερφή μου, είχα κάνει τρομερό λάθος με το Μάρτιν κι αυτό ήταν όλο. Ένιωθα εξόριστη εδώ, έπεσα με τα μούτρα στις φοιτητικές παρέες και στους υπολογιστές. Τα βράδια πήγαινα στα κλαμπ και γύριζα τα χαράματα στο σπίτι μου. Όμως ξάπλωνα να κοιμηθώ κι ο ύπνος δεν ερχόταν. Έτσι τελικά όταν είδα πως δεν πήγαινε άλλο αποφάσισα να επισκεφθώ κάποιο γιατρό για να μου γράψει κάποιο ηρεμιστικό. Στον ίδιο ήταν που πήγα και τη σαμάνθα λίγο καιρό πριν.