3

307 58 1
                                    

Όταν μπήκε τελικά άκουσε τη Λόρι να πληκτρολογεί βιαστικά. Δεν τη χαιρέτισε καν, κάθισε μόνο στην πολυθρόνα του κι ακούμπησε με προσοχή το καινούριο του λαπτοπ στο γραφείο το οποίο φρόντιζε να είναι πάντα καθαρό κι άψογα τακτοποιημένο.

-έχεις ένα λεπτό; Η γυναίκα στράφηκε να τον κοιτάξει.

-Ξέρω, το τσάι.

-Σωστά. Και κάτι ακόμα. Έχει έρθει η Κάρεν;

-Ναι πριν λίγο. Την έχω να περιμένει μαζί με τη μητέρα της και τη Ρόμπιν. Η ψυχολόγος προσπάθησε να την πείσει πως η κόρη της θα ήταν μια χαρά μαζί μας όσο θα παρέμενε εδώ αλλά εκείνη ούτε να το ακούσει δεν ήθελε.

Ο γουίλιαμ ανασήκωσε αδιάφορα τους ώμους. Ήταν συνηθισμένος σε τέτοιες αντιδράσεις.

-πολύ καλά, ας την ακούσουμε λοιπόν.

Η λόρι σηκώθηκε κι αφού έβαλε το βραστήρα για άλλη μια φορά βγήκε από το δωμάτιο.

Η κάρεν Κέσλερ ήταν μια κοπέλα υπερβολικά λεπτή, χλωμή με μακριά καστανά μαλλιά και μάτια στην ίδια περίπου απόχρωση. Φορούσε μια ολόσωμη μαύρη φόρμα κι έσφιγγε νευρικά ένα μικροσκοπικό τσαντάκι το οποίο είχε περασμένο σταυρωτά στο στήθος της. Αμέσως μόλις μπήκε σωριάστηκε στη θέση που της υπέδειξε ο γουίλιαμ με τη βοήθεια της Λόρι η οποία της πρόσφερε μια κούπα τσάι και της χαμογέλασε σχεδόν φιλικά.

Η κοπέλα τη δέχθηκε και τύλιξε τα χέρια της σφιχτά γύρω της. Ο γουίλιαμ πρόσεξε πως τα χέρια της έτρεμαν ελαφρά και πως τα μάτια της ήταν κόκκινα και πρησμένα από το κλάμα.

-Λυπάμαι πολύ που έζησες κάτι τέτοιο, είπε όσο πιο μαλακά μπορούσε, όπως επίσης λυπάμαι που θα αναγκαστείς να το ξαναζήσεις κατά κάποιο τρόπο. Όπως καταλαβαίνεις θα χρειαστεί να μου πεις όλα όσα είδες εκεί. Η Κάρεν έγνεψε καταφατικά και σήκωσε την κούπα για να πιεί.

-δε μπορώ να το πιστέψω αυτό που έγινε, αυτό που είδα...

-θα σε παρακαλέσω να μείνεις όσο πιο ήρεμη μπορείς για να γίνουν τα πράγματα για όλους μας πιο εύκολα. Η πρόθεσή μου είναι να σε κρατήσω εδώ τόσο μόνο όσο είναι απαραίτητο. Έτσι λοιπόν για να αρχίσουμε θα ήθελα να μου πεις πως βρέθηκες στο σπίτι της φίλης σου σήμερα το πρωί.

Η κάρεν ξεροκατάπιε και τράβηξε τα χέρια της από την ανέγγιχτη ακόμα κούπα.

-έχω κλειδί. Εκείνη μου το έδωσε, μόνη της πριν δυο μήνες περίπου.

Το χρώμα του θανάτουWhere stories live. Discover now