✓ 𝙋𝘼𝙉𝘿𝘼𝙆. park jisung

150 | Narration

+ Jisung Park POV

"Sa dami namin sa classroom bat ako pa?!" Sabi ko sa sarili ko. May pinapagawa kasi saakin si sir Kang, like seryoso ako, sa dami namin bat ako.

Nasa senior side ako ngayon nang school. Ang layo kaya nang senior side, tinatamad kaya ako habang nag lalakad pa punta dito.

Habang ako nag lalakad naka rinig ako nang music, "Beautiful time yun ah..." Napansin ko kanta namin yun. Sinundan ko yung saan galing yung kanta.

Tumingin ako sa likod ko at napansin na ang layo ko sa main stairs. Nakaabot rin ako sa isang pintuan.

I observed my surroundings.

'walang tao' naisip ko and without hesitation binuksan ko yung pintuan.

At naka kita ako nang Angel- dejoke lang. May natutulog sa gitna nang room, lumapit ako and bend down, nagulat ako nung nakita ko kung sino, "Jiyeon?" So nandito lang pala siya the whole time.

Nagising siya at halatang gulat nung nakita niya ako, "J-Jisung.."

+ Jiyeon Lee POV

"Jiyeon?" Nagising ako sa aking masarap na tulog.

Taena sino ba yung nang gulo nang aking tulog, binuksan ko yung mga mata ko, at nakita kung sino, "J-Jisung.." Nagulat kong sabi, tumayo ako bigla, "A-anong ginagaw m-mo dito?.." I shuttered, "May pinapagawa si sir Kang saakin, tas narinig ko yung beautiful time dito sa classroom kung na saan ka." Sagot niya habang tumatayo.

Teka beautiful time, kinuha ko yung phone ko sa mesa at wala naman ah, "Dito?" Tanong ko, "Oo."

"Bro hindi galing saakin," Sabi ko at pinakita yung phone ko, "Edi sana galing?" Tanong niya, I shrugged my shoulder.

"Pero hoy!" Nagulat ako nung bigla siyang sumigaw, "Bat mo ako binlock?! at halos apat na araw kang wala?!"

'kasi ayaw kitang makita at makausap.." Sabi ko sa isip ko.

"Trip ko eh," Sagot ko, "Bakit may problema ba dun?" Tanong ko habang naka smirk.

Instead na magsalita siya, lumapit siya saakin and every step he takes, mas lalo akong nag ste-step backwards, "Anong ginagawa mo?!" Sigaw ko.

"Kailangan mo ma punish." I titled my head to the side, punish?

Ang next thing you know, kinikiliti na ako ni Jisung, "H-hoy Pa-park!!" Nahirap akong magsalita, kasi taena nakikililit ako.

+ Third Person POV

Laughters filled the room. Hindi napansin ni Jiyeon na tumawa siya, hindi yung fake. Ever since yung day na yun, malungkot na siya, kahit isang smile hindi mo makikita.

Pero hindi nila alam may ibang tao pala. Sa labas nang pintuan, may anim na tao naka tayo at tinitingnan sila.

"Taena baba mo nga ang ulo mo, hindi ko nakikita eh!!"

"Liit mo kasi, at problema ko ba na malaki ang aking ulo?!"

"Gusto mo mamatay?!"

"Hoy! kalma lang."

"Ang kulit mo!!"

"Peace noona."

"Taena! alam mo ba yung please give space?!l

"Hindi ko kasalanan na ang bagal mo ayan tuloy hindi mo makikita,
wawa."

"Ang iigay niyo, makikita talaga tayo!" Sila yung nag play nang beautiful time, "Ang bobo ni Jisung no." Sabi yung brown haired, at nahirapan yung iba na hindi tumawa,
kasi kung tatawa sila naks deads na sila.

"Hindi ba siya nagtataka kung paano niya narinig yun, na ang layo nang classroom kung nasaan siya"

"Hoy!" Nagulat sila na may biglang sumigaw, tumingin sila sa likod nila at nakita si Jaehyun.

"Hyung?" Nagtataka si Jaehyun kung bakit nandito silang anim, "Jaehyun oppa?"

"Hyung, wag-" Tinigilan ni Jaehyun mag salita sila, yung naka rinig siya nang tawa, "HAHAHAHAHA JI-JISUNG ST-STO-STOP!!" Napa isip si Jaehyun.

'jiyeon at..'

"BAT MO KASI AKO BINLOCK!! AT HALOS WALA KA FOR 4 DAYS!!"

'jisung?'

Tumingin si Jaehyun sa anim, na naka ngiti, "Hali na kayo baka makita pa tayo." Umikot si Jaehyun at umalis. Yung anim rin umalis after umalis si Jaehyun.