✓ 𝙋𝘼𝙉𝘿𝘼𝙆. park jisung

087 | Jiyeon

Alam mo kung ano yung nakatawa, yung krash mo ang nickname niya sayo may heart kaso hindi kayo...

Nasa park ako ngayon, kakatapos ko lang kausapin si Jisung. At parang tadhana nandito rin siya sa park kaso may kasamang iba.

Tae sa dami na park dito, bat ito pa. Kung saan ako nakaupo habang tinitingnan silang dalawa tumatawa, wow saya at ng pinauusapan grabe tumawa eh.

Jiyeon Lee ang gago mo para mahulog sa isang tao na may gusto na sa iba, na best friend mo pa, cliche tae.

Tiningnan ko silang dalawa, "Bwesit na puso..." Bulong ko sa sarili ko. Oo sabi ko may gusto rin ako kay Donghyuck...pero naayos ko ang nararamdaman ko at bilang kaibigan lang.

Pero ayaw kung masaktan si Hyuck eh, nakita ko kasi yung convo nila kuya. May gusto siya saakin, may gusto rin ako sakanya...kaso mas gusto ko si Jisung.

I ruffled my hair in frustration, "Tae dati si Samuel tas ngayon...si Jisung."

Sa dami na tao bat si Jisung. Palagi kami nagaaway, nagtri-tripan, parang aso at pusa kami, tom at jerry. Pero that's the only way to talk to him.

Laki ng smile, tas tae kailangan ko na ata ma hospital sakit ng puso ko. Teka lang...ang ewan ko naman krash lang hinde lab. Krash lang diba? Hindi lab?

Tae hindi ko lab si Jisung krash lang, pero bakit ganon, secret lang natin to. Yung hindi niya ako kinausap halos na lungkot ako, tuwing araw nag hintay ako ng message kahit isang seen lang eh, waley. Na alala ko kapag kinakausap niya ako parang ang saya tuloy ng buhay. Minsan bigla nalang siya ang nasa isip ko. Pag masaya siya, masaya ako kahit hindi ako yung dahilan. At parang gusto ko ako yung nasa pwesto ni Eli.

Oo kahit minsan ang ewan naming dalawa, halos alam ata nilang lahat hate ko siya. Haha krash lang...ata...?

"Tae smile naman ayaw kung malungkot ka." Nagulat ako na may big kang tumabi sa saakin, "Um..hi.." Awkward kong sabi, gago baka nakita niya ako tining ng tining sa dalawa.

"Oy bat ang awkward mo? May nangyari?" Tanong niya, "Ah, wala." Sagot ko.

"Kanina kapa nila hinahanap."

"Sinabihan ko naman si Trinity ah,"

"Pero pinasabi mo wag sabihin sa iba." Kinuha ko yung phone ko at nakita yung oras. 2:51 pm

"Kanina pa silang mga 1 tas mag 3 pm na, hindi sila nagsasawa." Tanong ko habang nakatingin sakanila, tae hindi pa nila ako napapansin.

"Hindi yan sila nagsasawa dahil kasama nila ang isa isa." Sagot niya, mashaquette besh kasi may point siya.

"Eh ikaw nagsasawa ka ba kausapin ako?" Nagulat ako sa tinanong niya, "Ano?! Hindi no kaibigan...kita." SHET wrong timing.

"Oo nga kaibigan lang," Malungkot niyang sinabi.

 

"Hyuck I'm sorry..."

"Eh bakit ka nag so-sorry." Tumawa siya ng mahina para hindi kami marinig ng dalawa, "Alam kong ikaw yung si First name." Sabi niya.

"Tae bakit magiging anonymous kung kilala mo pala." Nag pout ako, kainis eh kilala pala niya na ako si first name.

"At least nalaman ko na may gusto ka saakin."

"At hoy! Alam kong alam mo na may gusto ako sayo. Nakita kita kahapon hawak phone ko at naka open yung convo namin ni Ty hyung." I awkwardly laugh, tae na buking ako.

"Pero kahit na sorry ha hindi ko mabalik ang nararamdaman mo."

"Di okay lang, I excepted it." Niyakap ko siya, pero this time walang zoo sa tiyan ko. Pero I felt thankful na may tao na pangalan na Lee Donghyuck sa buhay ko.

"Halika libre kita ayaw kung makita kitang malungkot." Binitawan ko siya at hinawakan yung kamay ko, "Pwede?" Tanong niya, I just nodded.

Pero ang hindi ko alam na nakita kami ni Jisung.

--
Confusing as hell pero tae ang tagal kong nagisip kung tatangalin ni Hyuck bilang lab ni Jiyeon. Ang confusing na eh, ako rin na co-confuse na. Pero from this chapter and on tungkol kanila Jisung, Eli, at Jiyeon. So get ready.