The Mystery of the Moongoddess - Dutch - Lopend

- 116 -

Deel 115:
'Juist. Bedankt voor jullie eerlijkheid.' hoor ik de Luna's stem zeggen en knikken de hoofden van de twee jongens zich. 'Dat jullie je anders voelen, daar zit een reden achter...- '

Daarbij wijst ze naar mij en voel ik elke paar ogen op mij branden. Het moment is zover.

Mijn ware ik wordt bekend gemaakt.

----------------------------------------------------------------------------------------

'Dat komt omdat ze anders is.' Zegt Laura met een stevige stem en zie ik Aaron zijn hoofd al fronsend, schuin kantelen. 'En dat komt niet omdat ze Alfa bloed in zich heeft, nee, ze is heel bijzonder....

Want voor jullie neus staat nu de Uitverkorene van de Maangodin.' Sluit Laura haar uitleg af en klinkt er na haar woorden een stilte.

Meteen kijk ik, met een bonzend hart in mijn ribbenkast, hoopvol naar het groepje en zie ik direct de hevig verbaasde blikken van degenen die het nog niet wisten. Een steeds luider geroezemoes ontstaat er terwijl ze mij nog eens goed in zich opnemen. En de anderen die het wel wisten, kijken me met een glimlach aan en buigen ze kort hun hoofden waardoor ik begin te blozen.

Bijna helemaal achteraan zie ik hoe Damon ongemakkelijk aan zijn nek krabt. 'Dus ben ik daarnet tegen de volgende Maangodin aan gebotst... oh, wat gênant...,' hoor ik hem hardop mompelen en kijkt iedereen in een ruk naar hem op waarna ze beginnen te lachen.

Grinnikend krul ik mijn mondhoeken omhoog en kijk ik naar Kai op, die mij met een scheve glimlach aankijkt. Dan breekt mijn grijns door. Gelukkig ziet hij ook de grap ervan in.

'Ik zei het toch!' roept Blake ineens door het groepje en zie ik hem met Drake discussiëren. 'Ja ja, oké!' mompelt Drake geïrriteerd terug als hij ook met zijn handen opheft. Als ze het opmerken dat wij naar hen staan te kijken, zie ik Blake al lachend een diepe zucht laten gaan. 'Ik zei een paar maanden terug al of het niet vreemd was dat wij een heks als Luna hadden, terwijl de andere roedels een gewone weerwolf als Luna hebben. En dan ook nog dat uw dochter ook de heksengaven heeft. Niet dat wij iets tegen u en uw dochter hebben, Luna!' roept hij er vlug achteraan en zie ik Laura naar de tweeling glimlachen.

'Maar goed,' vervolt Blake zijn verhaal. 'Ik had ooit, toen ik klein was, een boek gelezen over dat er twee koppels geselecteerd zou worden. En de vrouw ervan zou een heks moeten zijn, net zoals u. En daaruit zou dus de Uitverkorenen ontstaan. En nu is het dus bekend dat zij de Uitverkorene is waar ik Drake erop attendeerde. Maar als ik vragen mag..., dat boekje vertelt dat er niet één Uitverkorene is, maar wel twéé? Klopt dat, mijn Luna?' Vraagt hij met een onzekere trilling in zijn stem.

'Zo, jongens.' Zegt Laura met een licht verraste toon in haar stem. 'Jullie weten meer van de geheime wereld dan ik dacht.' Merkt Laura op als ze ook lichtjes haar hoofd knikt met haar wenkbrauwen omhoog getrokken. 'En ja, je hebt gelijk Blake. Ondanks er weinig over bekend is, en wij het geheim wilden houden, is Kai inderdaad ook een bijzondere weerwolf. Jullie kunnen hen net zo goed aanzien als de Koning en de Koningin onder de weerwolven.'

Ineens begint het geroezemoes weer op te laaien en zie ik iedereen geschokt, luid tegen elkaar fluisteren. Ze beginnen allemaal van de stoelen op te staan en lopen ze naar ons toe. Aan hun energieën merk ik dat ze niet zo goed weten wat ze met de situatie aanmoeten tot Aaron als eerste naar voren stapt. 'Nou Kai, gefeliciteerd!' Horen we Aaron gemeend zeggen en buigt hij zijn hoofd voor ons. 'Maar kunnen we je Kai blijven noemen, of moet dat anders?' grinnikt hij.

'Noem me alsjeblieft zoals je me altijd hebt genoemd.' Mompelt Kai met een brede grijns en trekt hij zijn vriend in een mannenknuffel. Als ze hun schouders tegen elkaar slaan, zie ik een opgeluchte glimlach op Aarons gezicht. 'Fijn, héél fijn.' mompelt hij terwijl hij zich losmaakt en omdraait en naar Damon toe loopt.