The Mystery of the Moongoddess - Dutch - Lopend

- 47 -

Deel 43: POV MYRA
'MIAKODAAAAAAAA!!!!!!' schreeuw ik zo hard mogelijk en pers ik al de lucht uit mijn longen. Ik word overweldigd door de kracht van de bol die zich door mijn luchtpijp brandt en ik zak door mijn knieën.

Deel 46: POV KAI
Dan zijn wij de zaal uit. Ik kijk weer omhoog naar de koepel. Dat is dus de Maangodin met zijn mate, de Maangod... kan mijn wolf nu eindelijk zeggen. Ik knik met mijn hoofd. 'Dus mijn mate zal twee keer groter worden dan ik ben...' fluister ik tegen mijzelf.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

P.O.V. Myra.

Ik krabbel weer overeind op mijn handen en voeten en slik een paar keer. Dan wrijf ik een paar keer over mijn hals. Ik ben er ZAT van! SPUUGZAT! Waarom laat dat blauwe goedje mij nou  niet met rust!? Ik voel mezelf kwaad, heel kwaad worden! Ik pak uit woede een pijl en knap hem doormidden. Maar het stilt mijn frustratie niet.

Ik sta in een ruk op en klop mijn knieën verwoed af. Ik gooi de kapotte pijl naar buiten met al mijn spierkracht in mijn arm. WAAR-OM! grom ik in mijn gedachten. Ik stampvoet naar mijn rugzak en gris er een stuk gedroogd vlees uit en stop hem ruw in mijn mond.

Ik plof neer op mijn bed en zucht. Ik voel me anders. Een andere soort energie baant zich door mijn lichaam. 'Ik vind het niet leuk meer!' schreeuw ik tegen de muur van de grot. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en laat een snik ontsnappen. 'Joram! Papa! Mama! Oma! Ik mis jullie zó!' Snik ik en even later huil ik mezelf in slaap.

Een paar uren later word ik wakker en zwaai ik mijn benen over de rand. Ik voel me moe! en zucht. Ik loop naar buiten en hoor de bomen ruisen. Ik besluit mijn amulet los te knopen. Ik hou het zakje vast in mijn handen. Oma... je zei dat je bij mij zou zijn... Maar ik voel je niet. Ik heb je nodig! Ik kijk weer op naar de hemel en druk het zakje tegen mijn borst aan. Lieverd... met een ruk kijk ik op en om mij heen. 'Hallo?' vraag ik onzeker.

Geen reactie. Ik haal de amulet van mijn borst af en haal de ring uit het zakje. Ik kijk er naar. Ze is in je hart... hoor ik weer iets fluisteren. Met een ruk sta ik overeind. 'Laat je zien!' snauw ik naar de lege ruimte. 'Komop! Ik ben niet in voor spelletjes!' Maar...Myra, ik... 'HOU OP!!' roep ik boos terwijl ik verwilderd om me heen kijk. Ik draai me met een ruk om en doe onderweg de ring weer in het zakje en de amulet om mijn hals. Ik word echt, ECHT GEK!!! en ik laat mezelf hard neerploffen op mijn bed.

De volgende dag.

Nadat ik mijn ontbijt met noten en zaden op heb, lig ik verveeld op mijn bed. 'Ik vind dit niet leuk!' ze zucht. 'En ik verveel me ook nog zo! Ik ga echt niet terug naar dat dorpje hoor! Eerste dag en meteen al drama, ja dáág!' Ik kom overeind in bed en zie mijn tas. 'Eens kijken wat ik allemaal heb meegezeuld dan!' Ik loop naar mijn tas en haal de spullen eruit. Als ik bijna op de bodem van tas ben, glinstert iets in mijn ogen. Ik haal het eruit en bekijk het. 'Ahja, dat waardeloze Maangodin boekje.' Ik zucht. Dan laat ik mezelf achterover vallen op het bed.

Na wat te hebben gelezen kom ik bij een stukje waar ze praten over een 'blauwe kracht.' en 'volle maan, gaat het gloeien.' Goh, ik heb ook last van dat blauwe gedoe. Ik schud mijn hoofd en blader een paar bladzijden verder. Dan kom ik bij het stukje waar het boek uitlegt wat de vachtkleur van de wolven betekenen.

Zwart is machtig en autoritair, leiders over zijn eigen roedel. Grijze en Bruine wolven zijn normaal en dus 'standaard'. Maar Lichtbruine/beige wolven zijn meestal goede vechters. Zodat ze opgaan op de achtergrond, hun vacht camoufleert. Dan is er nog de laatste en meest zeldzaamste: witte wolven. Hun vacht is wit omdat ze puur zijn. Jaja, wat een gelul... Het lijkt wel net echt he. Meteen klap ik het boekje dicht. 'Echt een waardeloos boek!' en ik gooi hem weg.

Dan besluit ik maar te gaan jagen op konijnen. Wat een waardeloze dag is het vandaag. Pfff! Ik laat mijn gedachten de vrije loop terwijl ik mijn pijl en boog pak en het setje werpmessen op mijn dijbeen check.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Hallowa!

Kort stukje, ooops!
Maar ik wilde dit doen tussen Kai's POV's door!
Dan weet je wat zij in die tijd te verduren had.

Volgend stukkie wordt leuker!
Totdan!

Thank you all!