Hoofdstuk 32

4K 279 76
                                    

Pov Audrey

In shock word ik meegetrokken naar buiten. De frisse lucht komt me tegenmoet. Ik adem even diep in, en ruk me los van de sterke hand die me vast heeft.

Ik kijk naar de persoon voor me, en zie dat het de persoon is die ik even niet wou zien. Ik wil me omdraaien, maar word weer terug gedraait door de achterlijke jongen voor me.

'Blijf van me af.' sis ik tegen hem. Zijn ogen zijn dit keer betraander dan daar net. Hij heeft een wanhopige blik in zijn ogen en houd me steviger vast.

'Audrey het is ni-' Ik onderbreek Austin woedend en ruk me los. Waar komt 'tie kracht ineens vandaan? 'Nee Austin, het is precies zoals het lijkt.' Ik schud met mijn hoofd en kach sarcastisch. 'Ik vertrouwde je. Ik vertrouwde je verdomme. Hoe stom ben ik wel niet?' Ik voel weer tranen in me opwellen, en de eerste tranen rollen over mijn wangen. Ruw veeg ik ze met de rug van mijn hand weg. 'Audrey.' fluisterd hij zacht en begint te huilen. 'Nee, Austin. Hoelang wist je het al? Ben je ook iemand van hun? Je beseft toch weldat mijn vader er niet meer is door jou?' 

Hij schudt wild zijn hoofd. 'Nee, ik ben geen straatvechter. Echt niet. En nog niet zo lang. Maar ik dacht gewoon dat..' zijn stem breekt. Hij legt 1 hand bij zijn ogen, en schudt zijn hoofd nogmaals. En mompelt war onverstaanbaars. 'Wat dacht je Austin?' Ik zeg het op een dwingende toon. Een paar tranen vallen bij hem, en het doet me pijn. Ik wil hem zo niet zien. Maar het is zijn eigen schuld. 'Ik dacht dat.. Ik dacht dat ik meer tijd had.' Ik lach sarcastisch en kijk hem woedend, maar verdrietig aan. 'Meer tijd had. Ach, rot toch op Austin.'

'Maar..' Ik schudt wild in mijn hoofd, en gebaar dat hij zijn mond moet houden. Maar hij gaat gewoon door. 'Maar je bedoelt toch niet..' Hij haalt zijn hand door zijn haar. Hij komt om zich heen en vormt zijn hand tot een vuist. 'Austin.. I-ik wil je nooit meer zien.' fluister ik en kijk naar mijn schoenen. De tranen druppen nu recht uit mijn oog, op de grond.

'Nee, nee Audrey. Dit kun je niet doen. Alsjeblieft niet.' Hij schudt ongelovig zijn hoofd en zijn ogen worden rood. Het doet pijn om hem zo te zien, maar wat hij heeft gedaan is onvergeeflijk. 'Ga Austin, alsjeblieft. Ga.' Ik doe mijn ogen dicht. 'Rey, nee. Doe dit nou niet. Dit kun je niet doen.' Zijn knokkels worden wit en zijn gezicht valt. 'Nee Austin wat jij hebt gedaan is overgeeflijk. Verdwijn verdomme uit mijn zicht. Weet je niet hoeveel pijn dit mij doet?'

Hij schudt wild zijn hoofd, uit ongeloof dat dit gebeurd. 'Audrey het spijt me vreselijk, maar dit kun je me niet aandoen. Dit kun je me verdomme niet aan doen. Je bent mijn alles, Rey. Alles, zonder jou dan.. Dan leef ik niet.' Hij schreeuwt wanhopig.

Een hand op zijn schouder laat hem omdraaien. Yara staat er met een stalen blik en knikt naar hem. Ze fluistert iets wat Austin over zijn toeren laat maken. 'Nee Yara, ze kunt me dit verdomme niet aandoen. Ik hou van haar! Ze is het eerste waar ik ooit van heb gehouden, Yara.' Hij schreeuwt van slag en schopt tegen de boom achter hem. Zijn ogen zijn betraand. 'Austin, je kunt beter gaan.'

Austin krijgt een stalen blik in zijn ogen en kijkt me aan. 'Weet je wat? Laat. Maar. Laat het maar verdomme.' Met die woorden loopt hij weg. Ik kijk naar Yara, en lach. Maar al snel veranderd dat lachen langzaam naar huilen. Ze trekt me tegen zich aan en fluistert sussende woorden in mijn oor. Ik begin alleen maar harder te huilen.

Nou kijk mee eens. Ik sta hier te huilen, in de armen van een punker of hoe je haar ook noemt. Heb een broer, die ik express heb moeten vergeten. Een jongen ontmoet die mijn ouders heeft vermoord. Sta in het donker buiten een club, en sta te wenen om een player van een internaat. En binnen is er een groot gevecht bezig. In Miami.

Wie had dat ooit gedacht?

SORRY PEOPLE VOOR HET KORTE CHAPTER! Ik wou vandaag gewoon updaten. Ik heb inmiddels bijna 85 k reads!!!! Bedankt jullie!

Ik zie dat jullie de Q&A leuk vonden gaaaaaaaaaf van jullie :)Ik hou van jullie Echt waar!!!!!

Nog 15 dagen tot mijn verjaardaagggg!! Dit is een lijst van wat ik wil:

Een roze geverfte pony die blauw heet.

Een roze unicorn die kan praten.

Een ticket naar Dubai, met het duurste hotel dat daar is. En een unicorn die me daar naar toe brengt, met als chauffeur een boy in een sexy ninja pakje.

Owh en als je echt moeite voor me wil doen: Een vote of comment :D

En over 6 dagen (Op 17 Augustus) bestaat Ttew : Taking the easy way, 3 maanden !!! Ik verwacht deze keer een reuze smurfen taart van je ItsPinkMe!

Ik zal zo snel mogelijk weer wat posten, ik hoop dat jullie hiermee voorlopig kunnen overleven :D

--------------------Wat is je lievelingsliedje?----------------------

Read

Comment

Vote

Taking the easy way (FiNiShEd)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu