Taking the easy way (FiNiShEd)

Hoofdstuk 18

Pov Audrey

Austin heeft me thuis gebracht. Hij heeft me officieel gevraagd als vriendin. Na de zoen. Ik ben super blij, maar ook verdrietig. Ik bedoel mijn vader is gestorven. Ik ben super down, maar ik weet eigenlijk niet eens wat ik er van moet vinden. Ongeveer een week of 2 geleden had ik hem dood gewenst. En nu is hij echt dood. Dan hoor ik er toch blij mee te zijn? Maar nee, dat ben ik niet. Ik haat mezelf ervoor. Dan is het helemaal mijn schuld. Nee zo mag ik niet denken. Daardoor komt alleen maar zelfverachting. En dat is het laatste dat ik wil hebben.

Ik loop de kamer in en ga op mijn bed liggen. Ik kijk naar het plafond. Er is niets bijzonders. Alleen maar wit. Eigenlijk zou ik nu allemaal quotes over de kleur wit moeten vertellen. Maar nee, die heb ik niet. Ik sta op en loop naar de douche. Ik neem een snelle douche en poets mijn tanden. Ik trek mijn pyjama aan die bestaat uit een short en een hempje.

Ik ga weer in bed liggen en blijf naar plafond staren. Het is inmiddels al 11 uur geweest. Ik heb meer dan 8 uur in het ziekenhuis gezeten. Terwijl het plan maar een uur was. Ik kijk de kamer rond. Waar zijn Liv en Sky eigenlijk? Meestal zal Sky in ieder geval in bed liggen. Zij is het rustige, verstandige en nog steeds van filmhoudende meisje van het groepje. Ze laat ook geen jongens toe, is me opgevallen. Maar daar heb ik geen zin om over na te denken.

Vanaf vandaag ben ik een wees. Is het laatste wat door mijn hoofd spookt voordat ik in een droomloze slaap val.

*Volgende dag*

Ik word wakker van een ringtone. Ik blijf liggen tot ik besef dat het mijn telefoon is. 'Because i'm happy, Clap along if you feel-'  Ik zucht. Ik moet die ringtone echt is veranderen.

Neem op sukkel. Ik zucht van de stem die weer in mijn hoofd zit. Ik sta op en neem op.

'Met Audrey.' Zeg ik. De laatste keren dat ik belde waren niet echt goed nieuws. En daar heb ik nu echt geen zin meer in. 'Ja ik moet u melden dat..' Er volgt een heel verhaal over erfenis, waardoor ik de neiging krijg om op te hangen. Ik zucht geluidloos en wacht tot het verhaal is afgelopen. 'Uw vader had een levensverzekering waarbij u 350.000 geld erft. Ook is er een heel huis tot uw beschikking. Uw vader heeft een heel testament geschreven over zijn erfenis wanneer hij dood zou gaan. Het geld moest van hem op een rekening waar u pas bij uw 21e pas bij kan.'

Mijn ogen sperren zich open. '350 duizend?' vraag ik langzaam. De meneer gaat verder met zijn verhaal. Ik luister niet echt. 350 duizend? Dat is misschien niet als een miljoen, maar wel super veel!

Niet veel later is het gesprek afgelopen. Ik zucht en kleed me snel om. In een crop top waar een smiley die zijn tong uitsteekt en een spijker short. Ik trek mijn zwart jack aan en mijn witte all-stars.

Ik loop de ontbijtzaal in waar ik Sky en Liv tegenmoet kom. 'Waar waren jullie gisteravond?' vraag ik nieuwsgierig. Ze kijken naar elkaar en schieten in de lach. 'O, gewoon. Hangen jeweetwel.' zegt Liv. Ik kijk ze argwanend aan, maar loop door naar de populaire tafel.

'Hey Austin.. Eh kan ik je wat vragen?' zeg ik twijfelend. Hij kijkt me raar aan maar dan vriendelijk. 'Eh tuurlijk, vraag maar raak.' Ik zucht geërgerd en sein met mijn ogen naar de deur. 'Of kom maar even mee.' mompelt Austin, nadat hij mijn hint heeft begrepen. We lopen de kantine uit.

'Austin kan je me alsjeblieft een lift geven!' vraag ik. Hij kijkt me fronsend aan. 'Waarheen?' 'Naar het huis van mijn vader ik leg het later wel helemaal uit. Maar in het kort: Ik heb veel geld en een huis geërfd.' zeg ik. Hij knikt nog steeds fronsend maar hersteld zich. 'Natuurlijk doe ik dat Rey.' zegt hij poeslief en geeft me een korte zoen op mijn mond.

Voor ik het weet zijn we alweer bij mijn huis. Mijn oude huis dan. Het voelt raar om hier weer te zijn. Ik woonde vroeger hier. En verstopte me in mijn kamer. De plaats waar mijn moeder had geleefd. Wat een herrinneringen.

Ik zucht en loop naar boven. Ik loop de werkkamer in van mijn vader. Ik mocht er nooit komen, nadat mijn moeder was gestorven. Daarvoor mocht ik altijd daar komen. Mijn vader las me altijd voor in kinderboeken. 1 van de beste vond ik toch het Russische sprookje Anastacia. Nog steeds trouwens. Het was mijn favoriete sprookje, en is het nog steeds.

Ik loop naar binnen. En alweer ben ik vergeten waarom ik hier was. Idioot, straks krijg je nog problemen. Ach hou je kop dicht. Met wie zou ik problemen moeten krijgen? De school, de directeur.. Touché. 

Ik zucht en ga zitten. Dit word een lange en vooral saaie dag.

Omg, ik weet het super saai hoofdstuk. Dit had ik niet mogen doen. Het is gewoon een tussenhoofdstukje. Ik zal proberen om in het volgende hoofdstuk zo veel mogelijk interassante dingen te zetten, die misschien wat leuker zijn in een verhaal. Ideeën zijn welkom hoor!

Btw: Vorige hoofdstuk meer dan 100 votes! Geweldig! Thnxx En ook voor de super lieve comments.

Ik besef nu dat ik vorig hoofdstuk niet heb gepromoot. En ik hou zelf niet van die belachelijk lange A/n's  dus dit zal de laatste keer worden. Misschien soms nog wel, als het een belachelijk goed en super en leuk.... boek is. Maar ja..

Deze keer lees: That Girl van Julie_X_Love_You! Beschrijving: Het gaat over Lola ze is 14 en haar Zomer vakantie gaat bijna beginnen ze heeft nog een weekje en dan begint het echt en ze gaat er van genieten.Ze gaat op vakantie, kamp . Daar leert ze veel mensen maar gaat ze haar vriendschap met Lisa ( haar bff ) nog steeds mee behouden xx Dit verhaal is uit een waargebeurd verhaal opgemaakt. Eigenlijk een paar dingen in men leven :( . De namen die ik gebruik zijn gebaseerd op mensen die ik ken, of bijnamen.

Trouwens, hebben jullie mijn nieuw cover gezien? Die heb ik zelf ontworpen! *Geeft schouderklopje aan zichzelf*

Trouwens vanaf nu doe ik van plaats promoten een vraag stellen. Meer redens om een comment te plaatsen misschien? Ik hoop dat jullie antwoorden, dan kan ik zien wat het meest word gekozen :D

Dus 100 votes en 20 comments?

---> Mary :D

Follow=Follow back!!

--------------Als je een film was welke genre zou je dan zijn?---------------

Read

Comment

Vote