Gelicah eyes widened a bit, surprised by what she heard. She didn't expect it. Ang alam niya lang ay wala na ang mommy ni Brooke. That's all.

"Totoo 'yan?" Paninigurado niya.

"I don't know. It's just some part of gossips about him. He didn't tell you?"

She shook her head before she sipped on her coffee. If his mother left him when he was a kid, if its really true, then her husband suffered of being left by his mother? How painful it was to be left by the one you love?

"All I know that his mother was gone."

"Maybe the rumor is true?" Kira muttered. "What matter now is he's successful even without his mother beside him."

"He grew up without a mother." She almost whispering, she suddenly felt sad. "His grandfather was the one who raised him."

"Yes, he never forget to thank Don Armando whenever he have an interview for business magazine. Your husband look up on his abuelo so much, he said that in one of his interview."

She smile, she can tell it too. Brooke really care about his grandfather. He's a lolo's boy. Don Armando is his only family. Kung sana ay papayagan siya ng tadhana na maging pamilya si Brooke ay gagawin niya...gagawa sila ng pamilya. Kaya lang anim na buwan lang ang pagkakataon na ibinigay sa kanya.

Pagkakasyahin niya na lang ang mga araw na 'yon para maiparamdam sa asawa niya na kabahagi siya ng pamilya...na pamilya parin silang matatawag.

IT WAS THEIR second month of being married, and so far so good. Walang naging problema sa kanila ni Brooke, bukod lang sa mga araw na iritado siya sa asawa lalo at madalas na itong umuwi ng hating gabi. Staying at home or going to Mall every day starting to bore her.

"I want to work." She said to him, he's getting ready to go to work again.

"You don't need that. I can provide every thing for you, babe."

Inaayos niya ang pagkakatali ng tie nito, gano'n sila araw-araw at nasasanay na siya, pero ang kabog ng dibdib niya ay hindi pa nasasanay sa tuwing tititigan siya nito. Katulad nalang ngayon, magaan ang lapat ng mata sa kanya ngunit nanunuri.

"But I want...I'm getting bored." She whisper, her lips protrude a bit, while looking on his stubbles.

Marahan na ipinulupot ng asawa ang mga braso sa bewang niya, ang kabog ng dibdib niya ay mas lalong naging agresibo.

"Payagan mo na ako," lambing niya pa sa mahinang boses.

"You can work with me."

Kumislap ang mga mata niya nang mag-angat ng tingin sa asawa. Ang labi nito ay nakapirmi sa isang linya, may multong ngiti.

"Gusto ko 'yan. I can even replace your secretary." Mayabang na sabi niya, halos taas noo.

"Hmm. My secretary do a lot of works."

"Kakayanin ko."

Ngumiti ang magaganda nitong mata, amuse sa ipinapakita niyang dedikasyon na mag-trabaho na.

"Just work with me in my office."

She knotted her forehead. "What would be my job?"

Brooke smile playfully. "Just be...with me until I finish working."

"Papanoorin lang kita?" Bahagya niya itong itinulak sa dibdib pero tinawanan lang siya. "You're playing with me."

Hinalikan siya nito sa noo. "Get dressed. Come with me in my office."

Sa galak ay pinanggigilan na hinalikan niya ang asawa sa labi. Ilang araw niya rin itong nilambing sa bagay na gusto niya ng mag trabaho. Ngayon lang siya pinayagan, sa wakas. Sa opisina nga lang nito, okay na rin. Makakasama niya ito buong araw.

Territorial Men 3: Brooke Montero (Published Under LIB BARE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon