Territorial Men 3: Brooke Montero (Published Under LIB BARE)

7 ~ Greedy

CHAPTER SEVEN

"KAILAN ka pa dumating, hija?" Tanong sa kanya ng babaeng hindi nalalayo sa edad ng mommy niya, si Bettina.

"Nung isang araw pa, po."

Inilapag ni Gelicah ang handbag sa gilid na lamesa at nilapitan ang ina na nakahiga sa kama. Ang mga aparatong nakakabit dito ay nagpapasikip sa dibdib niya. Mga aparato na siyang tanging tumutulong para madagdagan ang buhay ng ina. Kung wala ang mga 'yon at kung wala silang sapat na pera, paano na kaya?

Nakakatakot isipin na mawawala ang mommy niya, iyon yata ang pinaka mahirap tanggapin sa lahat.

"Kumusta ang buhay sa Pilipinas?"

"Ayos naman po, Tita. Nakapag-adjust na ako kahit papano. Pero iba pa rin kapag kasama ko si mommy."

Lumipat si Bettina sa kabilang upuan, pinag-gigitnaan na nila ang kama. Bettina is her mother's friend and she's the one who take care of her mommy while she's in Philippines. She trust Bettina so much because she's like a second mother to her. She's living in California for so long. Hindi na nga yata umuwi ng Pinas. Walang balak.

"Sana nga ay magising na ang mommy mo. I always pray for it. I know she will survive to this."

Icah held her mother's hand, its warm and very soft, but still, no responds from her. Sanay na siya sa gano'n. Dapat ay hindi na siya nalulungkot, pero ang hirap iwasan ang damdamin na iyon.

"Sana nga po." Humugot siya ng malalim na hininga at pinakawalan iyon ng dahan-dahan. "Mommy, wake up. I have lot of things to tell you."

"Go on, tell it to her. It will help her." Bettina encourage her. "Lalabas muna ako. I will be back later."

Tango lang ang naisagot niya at hinintay itong lumabas bago niya muling kinausap ang natutulog na ina.

"Mommy, I want to tell you this, huwag kang mabibigla, ha?" She said, hoping that her mother would hear her. "Nagpakasal na ako, mom. Sa lalaking hindi ko lubos na kilala...nagpakasal ako dahil sa pera, mukha naman siyang mabait. Kaya, huwag kang mag-alala sa akin dahil kaya ko ang sarili ko. I know what I'm doing. Being married to him help us a lot. He's the one who will pay for all the bills here, hindi na ako masyadong mahihirapan, mommy. My husband will help and support me to all of these. I feel like I'm lucky to have him, what do you think?"

No responds. Literal na nakikipag-usap siya sa taong tulog. Kahit parang naglalaglagan ang karayom sa dibdib niya ay nagpatuloy siya sa pakikipag-usap sa mommy niya. Kinuha niya ang kamay nito at ikinulong 'yon sa mga palad niya. Hindi nawawalan ng pag-asa na magigising ito isang araw at maririnig niyang muli ang boses nito.

"I'm doing all of these because of you. Na kahit hindi ko mahal ay pinakasalan ko. I don't even think about love right now, though. What matters to me is how can I financially support you. Nauubos na ang pera natin. Naibenta ko na rin po ang ibang properties natin, mommy. I have some money on my bank accounts, but it would not last for long."

Lumungkot ang tinig niya sa katotohanan na naghihirap na talaga sila. Ang monthly pension ng daddy niya ay nagsilbing allowance niya lang sa pang araw-araw na pamumuhay. Kaya nga napalipat siya sa Pinas ng wala sa oras dahil mas mura manirahan do'n kesa kung sa America siya.

"I know it's bad to use people, but that's the only thing I can do for now, mommy. Besides, he's using me, too. Kaya, patas lang po kami, di ba?" Naghanap pa siya ng kakampi. "We are using each other. We will be like that for six months. And before our deal ends, kailangan ko nang makahanap ng trabaho para magpatuloy ako sa pagsuporta sa'yo rito. That's my plan, mommy. What can you say?"

Icah stares at her mother, she's naturally beautiful even her skin is pale. But, she can't see herself getting old looks like her mother, coz she looks like more her father who has foreign blood. Mistisa siya, magka-iba sila ng kulay ng mommy niya pero pareho silang may angking ganda. Ganda na parang ang hirap iwasan lalo na ng mga kalalakihan.