My werewolf

Κεφάλαιο 1

Ιζαμπέλα (Μπέλα)

Ντοκ ντοκ

Μπέλα:Τι φάση.. Μαμαααααα???

Μαμά(Ελίζαμπεθ):Τιιι?

Μπέλα: Γιατί χτυπάς την πόρτα μου?? Ρώτησα κάπως απότομα,άλλα τι να κάνω είναι πρωί 7:00 έχασα μιση ώρα ύπνου, δηλαδή για ποιον λόγο να χάσω εγώ και ξανά λέω ΕΓΩ τον ύπνο μου?? Τέλος πάντων συνεχίζουμε.

Μαμά:Γιατί μου πες χθες να σε ξυπνήσω νωρίς,να ετοιμαστείς.

Μπέλα:Ναι,αλλά δεν εννοούσα και 7:00!! 7:30 ήθελα ρε μα τώρα έχασα τον ύπνο μου.

Μαμά:Δεν πειράζει σήκω.

Πφφφ άλλη μια μέρα ξεκινάει τοσοο ωραία (να σημειωθεί η ειρωνεία παρακαλώ). Λοιπόν, σήμερα  λέω να βάλω ένα τζιν και ένα μπλε πουκάμισο. Τέλεια.

Ετοιμάστηκα και κατέβηκα κάτω,σε 5 λεπτά θα έρθει από εδώ η κολλητή μου η Αλεξάνδρα ή Άλεξ όπως μας αρέσει να την φωνάζουμε όλοι στην παρέα

Νριννν..κατά φωνή και ο γάιδαρος.. Μόλις άνοιξα είδα μια αλλιοτικη(δεν ξέρω πως γράφεται)Άλεξ αυτή η κοπέλα που είναι μπροστά μου δεν πρόσεξε καθόλου τον εαυτό της, δεν είναι η κολλητή μου που έκανε μια ώρα για να ετοιμαστεί για το σχολείο. Βέβαια αυτό που κάνει μπαμ είναι τα μάτια της είναι πρησμένα..κουρασμένα.

Μπέλα:Τι έπαθες Αλεξ?? Έγινε τίποτα με τον αδερφό σου?? Η αλήθεια είναι πως ο αδερφός της είναι σοβαρά στο νοσοκομείο ( τουλάχιστον αυτό ήξερε η Μπέλα ).

Αλέξ: Ο Βινσέν είναι καλά και εγώ απλά..απλά χώρισα και δεν είμαι στα πάνω μου αλλά δεν είναι κάτι σοβαρό θα μου περάσει έτσι κι αλλιώς δεν τον αγαπούσα...είπε η Αλέξ (όμως ήταν άραγε αλήθεια?)

Μπέλα: Χωρισες ?? Με τον Άγγελο?? Μα γιατί??

Αλέξ: Απλά έπρεπε να φύγει...με τους γονεις του και αποφασίσαμε να χωρίσουμε...

Μπέλα:Οοο αγάπη μου είσαι καλά? Τι ρωταω και εγώ χαζή είμαι? Δεν απάντησε και απλα συνεχίσαμε τον δρόμο μας είχαμε φύγει είδη πέντε λεπτά και σχεδόν φτάσαμε.

Στην πόρτα συναντήσαμε την υπόλοιπη παρέα τον Γιάννη, τον Αντρέα, τον Αλεκ,την Ζωή και την Αγάπη. Αλλά είδαμε και τον Μπράιαν να φιλάει την Άννα, βέβαια ποιος άλλος? Δεν θα ασχοληθώ, γιατί δεν θέλω να χαλάσω και άλλο την μέρα μου μπήκαμε μέσα και αρχίσαμε το μάθημα.

Είχαμε κάνει την μισή ώρα περίπου, όταν χτύπησε η πόρτα μπήκαν μέσα δυο καινούργιοι μαθητές. Ήταν διαφορετικοί, άσπροι χλωμοί σαν να ήταν...νεκροί αλλά ήταν απλά η ιδέα μου.

Καθηγητής:Παιδιά είστε οι καινούργιοι να φανταστώ? Αυτοί ένευσαν.

Αγόρι 1:Εγώ είμαι ο Τομ Κάντεν ( τυχαία ονόματα) και αυτός είναι ο αδερφός μου Κρίστιαν.

Καθηγητής:Εγώ είμαι ο καθηγητής μαθηματικών και με λένε Αντώνη Τσολσεν, επειδή είστε καινούργιοι περάστε αλλά τελευταία φορά, εντάξει?

Τομ: Ναι, είπε καλά δεν μπορώ να πω είναι κούκλοι αλλά πολλοί ανοιχτόχρωμοι ρε φιλέ μου.

********
Hi Στέλλα εδώ😊
Δεν έχω ξαναγράψει ιστορία οπότε αν μπορείτε να είστε λίγο υπομονετικοί?<3