The lights in her eyes ✓

~hoofdstuk 16~

~Camilla~

Mijn ogen schieten open en ik worstel om me uit een ijzeren greep te halen. Zijn armen liggen stevig om mijn middel geslagen. Ik probeer me uit de greep te wringen maar hij trekt mij alleen maar steviger tegen zich aan.

Ik knijp hard in zijn wangen in de hoop dat hij wakker word. Een grote grijns verschijnt op zijn gezicht wanneer hij zijn ogen opent. Ik sla hem in zijn gezicht waardoor hij zijn armen losser laat. Ik ren naar de aangrenzende badkamer die ik meteen op slot draai. 

Ik zucht wanneer ik geen andere uitgangen zie. Ik ben zo boos op hem. Hij heeft me gemarkt zonder zijn toestemming. David gromt boos. Hij bonkt boos op de deur. "Camilla doe die verdomde deur nu onmiddellijk open!" "Nee!" Schreeuw ik terug.

Ik duw mijn hoofd iets opzij en zie via de spiegel twee tand afdrukken in mijn hals staan. Ik hoor gekraak van hout. Ik schenk er geen aandacht aan, maar staar naar de twee tand afdrukken. David staat achter me hij heeft de deur ingetrapt.

Hij draait me om en kijkt me boos aan. "Waarom deed je dat?!" Vraagt hij nog steeds boos. Ik kijk hem emotieloos aan. "Dat weet je best." Zijn ogen glijden naar mijn mark. Meteen verzacht zijn blik. "Het spijt me lieverd, maar nu weet iedereen dat je van mij bent." Hij wrijft met zijn hand over mijn wang.

Ik stap achteruit en loop de bad kamer uit. Mijn hele lichaam doet nog pijn maar zodra hij dat merkt moet ik de hele dag in bed blijven liggen. Ik heb meer dingen te doen dan dat. Ik loop de trappen af, ik ga opzoek naar een telefoon.

Ik hoor iemand achter me lopen met grote stappen. Al snel voel ik armen om mijn middel me omhoog tillen. Ik sla en trap naar achter maar hij lijkt niets te voelen.

Ik word een kamer ingedragen, en hij zet me neer. David doet de deur op slot en ik zie dat ik in een kantoor sta. Ik sta tegen de muur en zijn armen houden me gevangen. "Hou op." Zegt hij. Ik frons. "Waarmee?" "Met je sterk houden Camilla. Je hoeft je niet meer sterk te houden, je hebt mij nu! Alsjeblieft je moet me je laten helpen." Zijn gezicht staat vol pijn.

Ik slik en draai mijn hoofd weg. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Hij draait mijn hoofd naar zich toe. Ik zucht. "Oké wat jij wil." Blij draait hij me in het rond.

Hij tilt me naar de keuken en zet me op een stoel. "Ehm. Heb je hier misschien een telefoon ofzo?" Vraag ik aan David die ontbijt maakt. "Natuurlijk, de jouwe is hier ook." Hij kijkt even naar me en glimlacht.

"Hoezo?" Vraagt hij. "Ik moet mijn broer even bellen." Hij kijkt me aan. "Ik weet dat jij eerder al het werk deed, maar maak je geen zorgen hij red zich wel." Natuurlijk red hij zich wel zonder mij. "Zonder jou had hij het nooit gered. Ik betwijfel of hij dan nog wel geleefd had." Hij zet een grote bak met muesli voor mijn neus.

"Eet." Mompelt hij terwijl hij een hap neemt van zijn brood. Ik slik als ik kijk naar de volle kom vol ongezond voedsel. Ik pruts een beetje met het eten en neem kleine hapjes. Ik voel David naar me kijken.

"Je moet meer eten." Hij kijkt me aan met een bezorgde blik. Ik schud mijn hoofd. "Ik zit echt vol." Hij pakt mijn kom en kijkt erin. "Je hebt nauwelijks gegeten." Ik zucht. "Als je nog twee happen eet is het goed, oké?" Met tegenzin knik ik en eet ik de twee happen op.

"Je broer en Harper willen graag vandaag langskomen. Is dat goed?" Ik knik bijna meteen. David trekt me mee naar een grote ruimte, ik gok de woonkamer. Een paar grote banken, veel stoelen, een grote tv enzovoort.

Hij duwt me op de bank en gaat naast me zitten. Hij drapeert een deken om ons heen en zet de tv aan. Al snel komen er vier paar mensen in de kamer gelopen. Hun ogen worden groot als ze naar mij kijken. "Hai." Zeg ik droog en hun monden vallen open.

David slaat een arm beschermend om me heen waardoor ik met mijn ogen rol. Toch leg ik mijn hoofd op zijn schouder. "Camilla dit zijn Logan mijn beta." Hij wijst naar een blonde jongen. "Stefan mijn gamma." Hij wijst naar een bruin harige jongen. "Gwen de mate van Logan." Hij wijst naar een blonde vrouw. "En Maya de mate van Stefan." Hij wijst naar een bruin/zwart harige vrouw. Ze zijn allemaal rond mijn leeftijd.

"Het is zo fijn om je eindelijk te ontmoeten." Ze schudden allemaal vrolijk mijn hand. Logan en Gwen gaan op een bank zitten en Stefan en Maya ook. Natuurlijk zoekt David een horrorfilm op.

Hij verwachte alleen mijn reactie niet. Gwen en Maya zitten beide bang tegen hun mate opgekropen. Ik lach bij iedere keer dat er iets engs gebeurd. Meestal omdat ik er gewoon de lol van inzie of omdat de special effects super slecht waren.

David kijkt me lachend en trots aan. Na een tijdje kijken we naar nog een film. Een saaie oude film die helemaal nergens op slaat. Gwen en Maya zijn in slaap gevallen. David is in slaap gevallen, wat er super schattig uitziet. Logan en Stefan brengen hun mates weg. Ik sta op en leg David voorzichtig neer. Als ik hem naar zijn kamer moet gaan dragen weet ik zeker dat we omvallen.

Ik stop hem in en druk een kus op zijn hoofd. Hij mompelt wat in zijn slaap en ik loop weg. Ik zet wat thee en loop terug naar de woonkamer. Ik ga op de grond zitten voor zijn hoofd. Ik strijk wat haar uit zijn gezicht. Op dit moment lijkt alles perfect. Ik nip wat van mijn thee terwijl ik naar mijn mate kijk.

Ik strijk nog een haar uit zijn gezicht en hij opent zijn ogen. Hij grijnst naar me en hij haalt een hand door zijn haar. "Hoelang zit je daar al?" "Sinds dat jij inslaap bent gevallen." Hij gaat rechtop zitten. "En wat heb je toen gedaan." Ik schud lachend mijn hoofd. "Ik heb je ingestopt, je haar uit je gezicht gehaald, je aangestaard en thee gedronken." Hij grijnst nu nog breder.

"Gelukkig word ik goed verzorgd." Ik wil nog net een opmerking ertegen aan gooien als de deurbel gaat. Zuchtend staat David op en loopt weg. Ik ga snel op de bank zitten en drink mijn thee op.

Ik hoor voetstappen de kamer inkomen en kijk op. "Hallo zusje."

Niet super spannend natuurlijk maar sommige stukjes waren wel schatig. Morgen komt er weer een nieuw hoofdstuk!

Groetjes mij!