I changed

Deel 5

"nog een fijne dag," dat was de laatste, ik tel het geld in de kassa na en ga dan naar huis, het werk is niet bepaald leuk maar ook niet erg moeilijk.
Dus ik zeur niet.

Toch ben ik blij als ik weer thuiskom, dan kan ik doen wat ik wil.
Ik heb de deur nog niet open of ik sta al in de gang," Ben!," En ik sta in de woonkamer," wat doe je?," Hij grijnst en geeft me dan een pakje, met opgetrokken wenkbrauw kijk ik naar hem, toen daalde het op me neer," ooh ja vergeten," ik grinnik zacht hij lacht hard ik pak voorzichtig het kado, ik vergat mijn eigen verjaardag.
Ik open het en zie een donkerblauwe steen, ik pak het op en er volgd een zilveren ketting.
"Wauw Ben," ik hang het om m'n nek," dankje," ik omhels hem.
"Graag gedaan, daarnaast hoe kun jij nou je verjaardag vergeten?," Lacht hij ik lach alleen maar mee.

Ik bakte koekjes en die aten we samen met een kop thee en een horrorfilm.
"Jij kan echt gillen," lach ik op de helft van de film, het was waar hij gilde als een meisje," ik snap niet hoe jij hierom kunt lachen," hij had een kussen op z'n schoot en verborg zijn gezicht," ahh kom op  stoere Ben," lach ik en ik zet de film op pauze.
"Niet leuk Mor," zegt hij en snel gooit hij het kussen weg.

Na nog een uur is de film af en lig ik lachend op de grond terwijl Bennie eindelijk rustig word.
Ik maak wat te eten terwijl hij de kamer opruimd.

Met 2 volle borden loop ik de woonkamer in en we eten wat.

Nadat ik alles heb opgeruimd ga ik naar m'n kamer, het is er stil dus doe ik gauw muziek op en concentreer me op de tekening die ik gisteren begonnen ben.
Automatisch zing ik zachtjes mee met mijn lievelings liedjes en teken ik mijn hele schetsboek vol, dan stop ik alles weg en pak voor het eerst sinds het ongeluk met de auto het fotoalbum met alle foto's van mijn ouders en broertje erin.
"Ik wou dat jullie hier konden zijn," zeg ik zacht en de eerste bladzijde is omgeslagen, een foto van mijn ouders trouwdag," ik mis jullie," volgende bladzijde, een foto van mijn broertje eerste rondje op de fiets.
Zo zit ik een tijdje kijkend naar alle foto's uit het boekje, tot ik huilend op bed lig met het boek stevig tegen me aan gedrukt.
De deur gaat open en ik draai me om zodat ik kan zien dat Bennie binnen komt," hey," mijn stem klinkt een beetje schor," je heb de foto's bekeken," geen vraag toch knik ik.
"Ik mis ze," fluister ik en hij komt naast me zitten en slaat z'n arm om me heen," ik weet zeker dat ze trots op je zijn," zegt hij na een lange stilte, ik glimlach naar hem en hij naar mij.
"Dankje," zeg ik.

De volgende morgen was ik wat langzaam en dus kwam ik net te laat bij mijn eerste les, wiskunde, fijn de vorige keer had ik zo'n ruzie met die man, dat ze me vanuit Nederland nog raar aankeken.
Ik rende dus door de gangen en naar de administratie, vroeg om een te laat briefje en ging rustig naar de les, ik had er helemaal geen zin in maar het moest, ik deed het om Bennie niet al te ongerust te maken.
"Te laat mevrouw Saunders," meneer Owl keek me geïrriteerd aan," haal maar een briefje," ik grabbel ik m'n zak en vis het briefje er al uit.
"Als u ze verzameld meneer neem ik de volgende keer nog wel een mee," zeg ik terwijl ik het briefje op z'n bureau leg en naar m'n plek achterin de klas loop," dit word een leuke les," hoor ik hem nog mompelen," ja dat denk ik ook meneer," roep ik terwijl ik m'n spullen pak.
De klas begon zacht te lachen.
De hele les merkte ik dat onze lievelings docent meneer Owl naar me keek en me in de gaten hield terwijl ik gezellig aan het tekenen was, hij had het niet door dus deed ik het de hele les.

Tweede uur was mentor uur, natuurlijk werd ik aan het begin van de les verzocht om na de les even te blijven hangen.
De les was saai ook al deed mevrouw Winters erg haar best om het leuk te maken, we deden een klein spel waar niemand iets van snapte en de gewoonlijke mededelingen.
"Goed zoals jullie al weten is het jaar bijna afgelopen," de klas maakte een vrolijk geluid," en dus maken jullie allemaal een presentatie over wat je over jezelf heb geleerd dit jaar, daarbij moet je ook wat dingen over vorig jaar vertellen en als je dat kan laten zien," de bel iedereen ging het lokaal uit en ik bleef verstijfd zitten, waarom willen ze al het hele jaar dingen over mijn verleden weten?
Snel pak ik m'n schetsboek en teken spullen in en loop langzaam naar voor, ondertussen onderdruk ik mijn gevoelens en zet mijn koude masker op dat ik het hele afgelopen jaar heb gebruikt," u wilde me spreken?," Ze gebaard dat ik moet gaan zitten aan de tafel voor haar," duurt het dan zo lang?," Ze kijkt me alleen aan, met een zucht ga ik zitten.
"Morrigan," begint ze," ik heb het afgelopen jaar veel klachten binnen gekregen over jou gedrag in de lessen," ik zucht," ik weet dat we dit al meerdere malen hebben besproken maar ik denk niet dat je altijd zo was, het lijkt alsof je een muur om je heen heb gebouwd, meneer Swing vertelde me dat toen je je toelatingsgesprek had je heel anders was dan nu"

Het was waar het afgelopen jaar had ik ook een muur om me heen gebouwd en ja mijn gedrag was soms zo onacceptabel dat ik al een paar keer bij meneer Swing moest melden.
Het boeide me al allemaal niet meer, mijn emoties waren nul op school en thuis als ik alleen of bij Bennie was dan liet ik me helemaal gaan, dan maakte het me niet uit of ik huilde of juist lachte.
Maar op school was het anders.

"Ik praat er liever niet over," zeg ik met monotone stem.
Het heeft allemaal te maken met vorig jaar, niemand hoefde het te weten.
"Het is je eigen keus, ik kan je niet dwingen om te praten maar weet dat ik er ben als je iets dwarszit," ik knik.
Even was het stil," mag ik nu gaan?," Ze knikt en ik loop zo snel mogelijk de deur uit en naar buiten, het was toch pauze, ik ga naar het kleine parkje aan de achterkant van school, het is leeg, zelfs Rachel is er niet.
Ik zet mijn tas op de grond en ram met mijn vuisten tegen de boom.
Na een paar minuten stop ik en krijg ik mezelf weer onder controle, ik ga zitten en pak mijn eten.
"Gaat het?," Ik kijk op het is Rachel," ja prima," ik had niemand van school verteld over vorig jaar en waarom ik zo ben als ik nu ben, zelfs Rachel niet.
Niemand durfde er naar te vragen, ik vond het niet erg.
Rachel is trouwens de enige die een beetje met me praat, zelfs nadat ik een paar keer flink tekeer tegen haar ben gegaan, maar het leek alsof ze dwars door me heen keek.
"Ik kan zien dat dat niet waar is," zegt ze en ik ben uit mijn gedachten," kom op vertel eens iets, het enige wat ik van je weet is dat je uit Nederland komt, gepest bent en bij een van de populairste jongens van school woont, wat is niet weet is waarom je elke dag over je schouder kijkt, waarom het lijkt alsof je dingen hoort die er niet zijn," ze gaat naast me zitten," praat erover," zegt ze zacht.
"Waarom zou ik gaan praten? Ik moet niets, helemaal niets, het gaat prima en het blijft zo, ik ga niks over vorig jaar vertellen als ik daar geen zin in heb," zeg ik met een lage toonloze stem, ik staar voor me uit.
" We willen je helpen Morrigan, zie dat dan," toen stond ze razendsnel op en rende de school weer in.

Ik zat alleen, ik ging niet naar binnen, ik ging haar niet achterna, ik bleef gewoon zitten, ook toen de bel ging verroerde ik me niet.
Met mijn ogen dicht leun ik tegen de boom, opeens hoor ik een soort ritselend geluid, ik open een oog en zie hem staan.
Versteend kijk ik, ik kan niets doen, niet bewegen, niet schreeuwen, helemaal niets.
Pas als het is gebeurd kan ik weer ademen, bewegen en zelfs een gil uitbrengen.

Snel pak ik m'n telefoon en bel Bennie.

"Mor? Ik zit middenin een les," zegt hij," s-sor-ry," stotter ik," Mor wat is er gebeurd?," Hij klinkt heel erg bezorgd.
"Hij is hier," piep ik.
"Ik kom eraan waar ben je?," Ik geef hem door hoe hij hier kan komen," oké zie je zo"

Ik staar naar mijn telefoon en voor ik het weet pakt iemand me vast. Ik gil en sla maar zie al snel helder wie er voor me staat.
Bennie, mevrouw Winters en meneer Swing, Ben houd me vast en probeerde me te kalmeren maar het helpt dit keer niet, ik ben te bang.

"Gaat het weer een beetje?," Ik zat met een kop hete thee in mnr Swing's kantoor, drie paar ogen op me gericht.
Ik knik langzaam, als in trans neem ik een slok en negeer het dat de thee eigenlijk nog te heet is.