MY HUSBAND IS A PLAYBOY [ SUELMIN FANFIC ]

CHAPTER 36

JIMIN POV's

After i heard na umalis na ng tuluyan si seulgi wala na akong ibang ginawa kundi ang maglasing gabi gabi...... hanggang isang gabi pinuntahan ako ni yoongi hyung...

" yah! Park jimin!" Sigaw niya pagkalapit niya sa akin.

I smirked bago ko binitawan yung lalaking kasuntukan ko......" you should die now if his not coming..." i said tska ko siya binitawan.

" yah! Are you drunk again and this time.... jimin you should stop this!" He said to me.

Hinawakan ko siya....." why hyung?! Alam mo kung sino lang ang magpapatigil sa akin ng lahat ng to! Pero nasan siya?! Wala diba?! Hyung! I really love her! " sabi ko.

" jimin..... you should let her go, ilang beses mo na ba siyang sinaktan? Binaliwala? Huh?! And then you just realize that you love her after nung nangyari kay jennie? Jimin, you should take your responsibility to that girl who pregnant by you... as your friend, let her go." Tuluyan ng gumunaw ang mundo ko.... alam kong mali pero hindi ko kayang mawala si seulgi alam kong sa huli pagsisihan ko ang lahat ng to.

After nung mangyari yun..... nakinig ako kay yoongi hyung i'll take the responsibility.. i try na pakisamahan si jennie but.......the worst is.....

" no! Dont you ever comeback kai! I dont need you anymore!" Sabi niya habang may kausap siya sa phone..." im so happy that im with jimin now, at ayokong mawala siya ulit! He take the responsibility for this child sa halip na ikaw! Dont you ever come back again!" Rinig na rinig ko?! What? Paano niyang nagawa magsinungaling sa akin?

" je...jennie~ssi?!" Sabi ko at gulat niyang binaba agad ang phone.

" jimin...." sabi niya.

" tama ba? Tama ba yung narinig ko na hindi ako ang ama ng dinadala mo?! Sabihin mo sa akin!" Sigaw ko sa kanya.

" ji...jimin, no! Ikaw yung ama ng baby natin, pls jimin......" pagmamakaawa niya.

" dont touch me! You ruined my life! Sinira mo lahat! Nang dahil sa kasinungalingan mo nawala sa akin si seulgi! Sa tingin mo mapapatawad kita?! No jennie! Tapos na tayo! And dont you ever find me! Arasso! " sabi ko at kinuha ko lahat ng gamit ko, nagmamakaawa siyang wag umalis pero hindi ko siya pinansin tuluyan akong umalis.

" park jimin!!!! Please forgive! I love you! Please jimin stop this!" Pigil niya sa akin.

" lets stop this jennie! It was all lie! Kasinungalingan lang ang lahat!" Sabi ko at tuluyan ko na siyang inalisan.

Everything was a lie, after that happen i will decided to go back to busan and stay at my parents house... nalaman na rin nila taehyung ang nangyari at lahat sila hindi nila inaakala, hindi ko alam kung kailan ako babalik ng seoul but for now i will focus to my self.....

~ 4 years after~

Everything was alright, nakabalik na rin ako seoul at bumalik na rin lahat...

" hyung!" Tawag sa akin ni jungkook.

" hmm?" Sagot ko.

" kookie~yah! Lets go!" Yoongi hyung said.

" hyung? Where are you going?" Tanong ko sa kanya.

" air....." hindi na naituloy yung sasabihin ni jungkook dahil pinutol siya ni yoongi hyung.

" kakaen lang kami sa labas, nagcrave kasi si jungkook sa lamb." Sabi niya sa akin.

" okay..." sabi ko at umalis na silang dalawa ang weird kasi halos lahat sila ay lumabas ako lang ata ang naiwan sa dorm.

Maya maya pa ay nakatanggap ako ng message galing kay taehyung....

" jimin~ssi, seulgi is back!" Sabi niya sa text message niya sa akin... what? Seulgi is back? Pupuntahan ko ba siya? Tatawagan ko ba siya? Paano? Handa na ba ako? Handa na ba siyang makita ulit ako?