Just A Kiss

Chapter 57 (Finding myself)

"Sorry. Sorry." Sabi niya habang pinupunasan ang mukha ko.

"Wala. Actually, puro Jake, Jake, Jake ang sinasabi mo kagabi." Sagot niya at hindi na ako nagtanong muli. Pagkatapos kong kumain ay nagtungo na ako sa room at pagkatapos ng klase ay nagtungo ulit ako sa bar. This time, si Ashly naman ang kasama ko.

"THANK YOU ALAK DAHIL NAKAKALIMUTAN KO NA SIYAAAA!!!!" sigaw ko habang sumasayaw sa dancefloor. Halos maligo na ako sa alak. Nakikipagsayaw kami kahit kanino. Yes. When I'm drunk, hindi ko siya naaalala. But when I'm not? It's fucking hurting me again. Gusto ko nalang uminom ng uminom hanggang sa bumagsak at magsigarilyo at magsaya sa bar na'to samantalang si Jacob naman ang tagahatid ko kapag lasing na ako.

I've become like that for two straight weeks. After school, nagtutungo agad ako sa bar para uminom, kahit sino nalang ang makasama ko basta lang uminom kami. My water has become alcohol. My foods have become cigarettes. My nights have become wild. But it's not getting better. The more I lost myself, the more I can't find it. I am hoping one day that I will wake up in Jake's side but I know, it won't happen, again.

Gumising ako na masakit na naman ang ulo dahil sa hang over. Naligo na ako, naguniform at bumaba na sa kwarto nang makasalubong ko si mama o sadyang sinalubong niya ako.

"Look at yourself, Kazrine. I don't even know if you're still my daughter." Sabi ni mama at may inabot siya sa akin na plane ticket.

"Go find yourself. Kahit saan mo gustong pumunta, kaz. Nasasaktan akong makita kang gabi-gabi umuuwi nang lasing at naninigarilyo ka pa. Mas lamang pa ang itinatahan mo sa bar kesa dito sa bahay." Dagdag ni mama. Kinuha ko ang ticket at may nakalagay na Korror, Palau.

"I want you to find yourself. Pick those broken pieces of your heart and stand up. Find yourself on your own without the help of a man, friends or the beers you used to drink every night to forget. I believe in you, anak. It's never too late to be brand new. Kaya mo 'yan." Sabi ni mama at tumalikod na ako sa kanya. Pinunasan ko ang aking luha na tumulo at nagpatuloy na sa paglalakad.

I was staring at the plane ticket na nasa ibabaw nang lamesa. Wala pa ang professor namin. How am I supposed to go to Korror, Palau where I still have studies to go lalo na at nagte-thesis ako? Kausapin ko kaya ang dean namin.

"Plane ticket?" tanong ni Ashly.

"Oo."

"Aalis kana?"

"Hindi. Binigyan ako ni mama ng time para hanapin ang sarili ko."

"I think, that's the best thing that a mother can give to her daughter." Sabi niya

"Pero pinag-iisipan ko pa rin. Nagtethesis tayo."

"Kausapin mo ang Dean natin. Malay mo bigyan ka niya ng konsiderasyon. Magpakalayo-layo ka para tuluyan mo ng makalimutan ang mahal mo na namatay."

"Pinatay." Correct ko sa sinabi niya at nagkibit-balikat lang siya. Tumayo na ako at napagdesisyunang magpunta sa dean's office.

"Good morning, dean." Lalaki ang dean namin. Matanda na siya and he said he spend his life studying for about 23 years. Naging seminarista din siya.

"Yes, Ms. Sardone?" umupo ako sa upuan na katabi ng table niya.

"Gusto ko lang po sanang magpaalam. Can I take a vacation for one month? Wag po kayong mag-alala, kahit na nagbabakasyon ako. I will continue doing my thesis."

"How about the other subject?"

"I think, I'll just drop it. Kunin ko nalang po next year."

"What's the purpose of your vacation?" tanong niya

"Ahm. I want to find myself?" sagot ko at natawa siya.

"How sure you are that going to other place will make yourself back?"

"I am not sure. I just want to try." Sagot ko.

"Your power is within you. You can rediscover yourself anytime you want. Look at yourself in the mirror and let go your thoughts that's keeping yourself lost or the things that's keeping you remember your past, your sadness, your regret and your pain. You can only free yourself by letting go of all that negative feelings. Unlock your power and you can find it, inside you." Sabi ni Dean at may kinuha siya sa drawer niya. An mp3 player and earphone.

"Listen to it while you are sleeping. It's a big help to your soul, trust me." Kinuha koi yon.

"Thanks, dean." Sabi ko at tumayo na ako.

"Take a rest for only one week. Write a letter to your professors and tell them that I gave you permission to leave. One month is too long for you. Sayang kung ida-drop mo ang mga subjects mo, graduating students ka pa naman at mataas ang grades."

"Thank you so much, Dean."

"I'm always here. As the Father of this school." Dagdag pa niya at tuluyan na akong umalis. Bumalik na ako sa room.

"Pinayagan ka ni Dean?" Tanong ni Ashly

"Oo. One week lang." sagot ko at kumuha ng papel at nagsulat na ng excuse letter para sa mga professors ko.

After kong magsulat ay ibinigay ko ito kay Ashly.

"Ikaw nalang ang magbigay niyan sa mga professor natin." Sabi ko atsaka isinakbit na ang aking bag.

"Pasalubong!" pahabol ni Ashly at tumango nalang ako. Naglalakad ako sa hallway nang makasalubong ko si Arvin and friends. Napatigil ako sa paglalakad nang harangin nila ako.

"Hey, my wife. Saan ka pupunta? Tapos ka na bang umiyak sa boyfriend mo na namatay? I mean, pinatay." Natatawang tanong niya subalit hindi ako sumagot. Aalis na sana ako pero hinaharangan pa rin nila ako.

"What do you want?"

"Your body." Sagot niya at kinindatan ako.

"I want to fuck your body every seconds, every minute of your life forever." Dagdag pa niya at tinulak ko siya papalayo sa akin at napatingin ang mata niyang mamula-mula na halatang katatapos lang humit-hit ng droga. May biglang humawak sa kamay ko. Si Jacob.

////////////////////////////