My stupid cousin is a big pain in my ass. Sa totoo lang mas papasa pa syang kapatid ko kesa kay Angelo. Magka-ugali kami pagdating sa ilang bagay. Ang isa siguro sa pinagka-iba namin ang palagi nyang pag-ngiti at mababang tingin nya sa mga babae. Mas magaling din syang makisama sa ibang tao, business partners or not.

But I'll admit, sometimes I envy him for having too much confidence. Wala syang kinatatakutan. Nakuha nga nya ang position na CEO ng Watson Enterprise ng walang kahirap-hirap.

Kumuha na ko damit at nabihis. My regular white polo shirt uniform. Kapag suot ko ang damit na to pakiramdam ko normal na tao lang ako. Karaniwang istudyante, nag-aaral, nakikipag-kaibigan at nagmamahal.

Sa totoo lang matagal na kong pwedeng lumipat ng school. Ganun din si Yuri pero pinili namin nag magstay. Hindi ko alam ang dahilan nya. Inisip ko nalang na ginagawa din nya ang ginagawa ko.

Gusto ko kasing inisin si Aries. Gusto ko ipamuka sa kanya na kahit kelan hindi nya ko matatalo. Hindi hamak na mas matalino ako sa kanya at mas magaling sa sports. Balak ko sanang talunin sya. Kaso mautak ang luko, enrollment palang nilagay na nya kami sa Section E. Ang masama pa, dinamay nya si Felix.

Sinigurado din nyang babaliwalain na kami ng board members. They are fools for following Aries.

After completing my attire, I look at my own reflection.

I look miserable.

I never felt conscious about my looks until now. Hindi ako pwedeng makita ni Jay-jay ng ganito. Ayokong isipin nya na nasaktan ako ng sobra. Masasaktan din sya kapag nagkataon.

Palagi ko nalang syang nasasaktan. Ayoko ng mangyari yon. Sinubukan kong ayusin ang buhok ko but I still look the same.

Napabutong hininga ako. I look for a hair comb pero wala akong makita. I open one of the drawer to look inside. Habang naghahalungkat meron akong nakita.

It was a wallet size picture of Jay-jay. She's wearing the Sexy Santa Claus costume that she received on our Christmas Party. I print those pictures that she send to me as a souvenir for myself.

I can't stop smiling.

Yun yung mga araw na gusto ko ibalik. Because those are the days that we can be happy without risking anything.

"My Jay-jay."

I heard a loud knock on my room door. Sounds like someone want to break it.

"Kuya! Are you still there?!" Keigan said while knocking hard.

I put Jay's picture at my chest pocket. Naglakad ako pupunta don at binuksan yon.

Keigan look so stress. Magulo ang buhok at hindi pa naka-ayos ang uniform.

"Let's talk." He said.

Tinalikuran ko sya at kinuha ang bag ko sa ibabaw ng study table.

"Maybe later." Walang gana kong sagot at nilagpasan sya.

"Can you see yourself?!" He shouts but I choose to ignore him.

I continue walking until I reach Keiren's room door. I knock and waited for him to open it.

"What?" He said while rubbing his eyes.

He still wearing his pajamas. Mukang ang katok ko ang nakagising sa kanya. I can't believe Keigan didn't wake him up.

"Get ready. You're going to be late for school."

"I'm not going to school. Ayoko na pumasok." He said in a serious tone.

Ang Mutya ng Section E (Book 3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon