ARVEN 💫 (Tamamlandı)

Bölüm 21

Multimedia #ARVEN

Arven'den..

Eve geldikten sonra da Baybars'ın durgunluğu devam etmişti.. Hastane ona iyi gelmemişti.. Ailesinin ölümü aklına gelmiş gerilmişti.. Yaklaşık 1 saattir boş boş duvarı izliyordu.. Yanına oturup konuştum..

"Baybars, iyi misin?"

Dönüp bana baktı.. O güzel gülümsemesini bana bahşederek konuştu;

"İyiyim güzelim.. Hadi uyu artık çok geç oldu."

"Sen uyumayacak mısın.?"

"Birazdan uyurum.. Hadi sen çık odana.."

Beni kendine çekip yanağımdan öptü.. Yanından ayrılıp yavaş adımlarla merdivenleri çıktım. Odama geçip üzerimi değiştirdim.. Güzel başlayan gecemiz kötü bitmişti. Ama en azından Selimin babası iyiydi.. Yatakta dönüp durdum.. Baybars uyudu mu acaba! Kalkıp aşağı indim hala oturuyordu.. Yanına gidip oturdum.

"Neden uyumadın?"

"Uykum yok canım"

"Hadi gel" diyip elinden tuttum ve çekiştirmeye başladım.. Zorluk çıkarmadan takip etti beni.. Odaya çıkıp yatağa doğru ilerledim.

"ARVEN ne yapıyorsun güzelim.?"

"Uyuyalım hadi."

"Nasıl yani! Birlikte mi uyuyacağız?"

"Evet, yani istemiyorsan.."

"İstiyorum ama şaşırdım.."

"Hadi gel.."

Yatakta kenara kaydım. Yanıma uzanmasını bekledim. Yavaşça yanıma uzandı.  Kollarımı beline dolayıp göğsüne yerleştim..

"İyi geceler sevgilim" diyip gözlerimi kapattım..

Baybars'dan..

Benimle uyumak istemişti.. Belki de beni rahatlatmaya çalışıyor kim bilir..
Göğsüm de bir melek gibi uyuyordu.. Burda kalmaya başladığından beri ayrı odalarda uyumaya özen gösteriyorduk. Yani en azından ben onun rahatsız olmasını istemiyordum..

Benim minik sevgilim. Ne kadar da güzel uyuyor..

Arven'den...

Uyandığım da yanımda yoktu.. Telefonu alıp saate baktığım da öğle olmak üzereydi.. Yataktan kalkıp aşağı indim.. Baybars görünürde yoktu.. Belki de şirkete gitmiştir diye düşündüm.. Tekrar odaya çıkıp güzel bir duş aldım.. Ardından kendime kahvaltı hazırlayıp salona geçtim..
Telefon çalmıştı. Bakmadan kulağıma götürdüm telefonu.

"Baybars, Nerdesin"

"Arven!"

Duyduğum sesle donup kalmıştım. Arayan kişi annemdi...

"Anne!"

"Konuşmamız lazım.. 1 saate kadar eve gelebilir misin?"

"Be.nn"

"Lütfen son kez konuşmak istiyorum.. Seni evde bekliyorum.."

Ne olmuştu şimdi. Birden bire ne değişmişti.. Annem.. Benden nefret eden annem benimle konuşmak istiyordu.. Kendimi toplayıp ayaklandım.. Yukarı çıkıp çantamı aldım.. Baybars'a kısa bir mesaj atıp evden çıktım..

Uzun zamandır mahalleye gelmiyordum.. Özlemişim burayı.. Çocukluğum burda geçti benim.. Hep burdaydım. Bi an da her şey alt üst oldu. Burdan ailemden koptum.. Gerçi bu onların bana yalan dolu bir hayat sunmalarından kaynaklanmıştı ya neyse..