sectumsempra | drarry texting

sectumsempra | special part

"Böyle işte. Onu korumak isterken her şeyi daha çok mahvettim."

Karşısındaki kızın gözlerine bakarken yorgun yorgun konuştu Malfoy. İçmekten bir hal olmuş, başının ağrısına katlanamaz halde bir muggle barındaydı. Kızın adının Sophie olduğunu söylediğini hayal meyal hatırlıyordu. Mavi ojeli ellerini yanağına yaslamış, ilgili gözlerle onu dinliyordu.

"Çok mu seviyordun?"

"Hala seviyorum." diye tersledi onu Draco. 'Öldü' diye Harry'yi unuttuğunu falan mı düşünüyordu bu kız? Eğer öyleyse kesinlikle yanılıyordu.

Harry'nin ölümünün üstünden iki yıl geçmişti. Bu iki yıl, sadece eziyetti. Bu iki yıl içinde annesini de kaybetmiş, kendini iyice içkiye vermişti sarışın. Hiçbir işi beceremiyordu işte, annesini de koruyamamıştı. Sevdiği herkesi birer birer kaybediyordu, tamamen yalnızdı.

Ayrıca Lucius Malfoy'un da savaştan sonra bir kulübede ölü bulunduğu haberini almıştı. Bu haber onu gerçekten üzmüştü, her ne kadar kendisine yaptığı pislikleri hatırlasa da Lucius Draco'nun babasıydı. Lucius onu hiç sevmemişti, onu kölesi gibi kullanmıştı ancak Draco onu hep sevmişti. Kendini garip hissediyordu ister istemez.

"Ve o zamandan beri hiç ilişkin olmadı öyle mi?"

Sophie yeniden konuştuğunda ağrıyan başı yüzünden gözlerinde ışıklar çakmaya başlamıştı. Galiba içkiyi fazla kaçırmıştı fakat kimin umrunda! Bir şişe daha istedi barmenden.

"Hayır, olmadı. Benimle ilişki içine falan girmek istiyorsan ufaklık, çok beklersin." diye yine tersledi. Sophie'nin yüzünde yaramaz bir sırıtış belirdi, sanki istediğine ulaşmış bir çocuk gibi.

"Seninle ilişki içine girmek istemiyorum. Sadece seni gülümserken görmek istiyorum." dedi. "Harry'den bahsederken gülümsüyordun. Daha fazlasını anlat."

"Onunla ilgili konuşmanın beni yıprattığını görmüyor musun?!" Draco çıkıştı. "Onu çok seviyorum ama onun benim yüzümden öldüğü gerçeği beni mahvediyor!"

"Beni dinle, onunla ilgili konuşmak emin ol seni rahatlatacaktır. Sen belli ki onu ve onunla ilgili her şeyi içinde tam beş yıl biriktirmişsin. Ayrıca olan diğer her şeyi. Tehdit edilmen, annen, baban, her şey... İçindeki zehiri akıtmak gibi olacak bu, güven bana. Ayrıca şunu da ver bakalım artık bana," diye kızdı Sophie. "Başının ağrısından yerinde duramıyorsun zaten, yeter artık. Bunun yarını da var."

Draco içkinin elinden alınmasına izin verdi, buna kendisi bile şaşırmıştı. Başka birisi olsaydı şimdiye gazabına uğramıştı bile ancak bu kız özel biriydi. Ona karşı çıkamıyordu.

Bir süre durdu. Daha sonra konuşmaya başladı.

"Ben onu sevmeye on dört yaşında başladım. Aynı okuldaydık, birbirimize düşmandık. On dört yaşındayken tehlikeli bir yarışmaya katılmak zorunda kaldı. Onun için endişeleniyordum, aslında buna inanamıyordum ve asla kabullenemiyordum. Ben ve..." Draco biraz soluklandı ve tıslayarak konuştu. "O aptal Potter için endişelenmek ha? Malfoylar kimse için endişelenmezdi."

Derin bir nefes aldı. Anıları depreşirken onlara geri dönmek istedi. O zamanlar sevgisi daha saftı, masumdu. Daha sevdiğini kaybetmemişti. Harry hala yaşıyordu, onun yüzünden ölmemişti. Onun özleminden dolayı intihar etmemişti. Draco'nun aptallığı yüzünden, korkaklığı yüzünden hayatından olmamıştı.

Cebinden sigara paketini çıkardı, bir taneyi dudaklarının arasına sıkıştırdıktan sonra çakmakla yaktı. Derin bir nefes çekti içine, Harry'nin güzel gözleri gözlerinin önünde belirdi. Güzel bir gülümseme dudaklarında asılı kaldı. Harry onunla birlikteydi, yanındaydı. Ona gülümsüyordu, ölmemişti. Ama bunlar birer hayaldi sadece. Harry ölmüştü, hatta mezarı şu an Godric's Hallow'daydı. Bir daha geri dönmeyecekti, Draco'ya gülümsemeyecek, şapşallık yapmayacaktı. Draco bir daha onu asla hissedemeyecekti.

Harry dünya düzenine yenik düşmüş ve Draco'yu yalnız bırakmıştı.

Sigaranın dumanı üstlerinde gezinirken devam etti.

"Endişelerim her gün artıyordu, gözüm sürekli üstündeydi. Yeşil gözleri her geçen gün daha çok dikkatimi çekiyor, siyah karmakarışık saçlarını okşamak için parmaklarım karıncalanıyordu. Bir gün dudaklarının ne kadar da güzel olduğunu fark ettim. Acaba göründükleri kadar da var mıydı yumuşaklıkları? Peki onları... Öpmek nasıl olurdu? Weasley'nin yerinde olmak istemiştim. Her ne kadar Harry onu terslese bile onu öpmüştü sonuçta. Bu hissi merak etmiştim."

Sigaranın dumanı açık kalmış kapıdan gelen rügarla tekrar ona dönüp yüzünü yalıyordu. Gözlerinin hafifçe dolduğunu fark etti Draco. Sophie hala onu ilgiyle dinliyordu.

"En sonunda on beş yaşında ona aşık olduğumu kabul ettim. Peki bunu o Yaralı Kafa'ya nasıl söyleyecektim? İnanmazdı ki o bana, yıllarca birbirimize düşman kalmışız sonuçta!"

"Sözünü kesiyorum ama, "Yaralı Kafa' da ne?"

"Şey... Alnında şimşek biçiminde bir doğum lekesi vardı da."

"Anlıyorum... Devam et."

"On altı yaşındayken ona gizli numaradan yazmaya karar verdim. Neden bir yıl beklediğimi ben de bilmiyorum. Keşke beklemeseymişim, en azından onunla bir yıl daha geçirmiş olurdum."

Yanaklarında hissettiği ıslaklığı umursamadan bir nefes daha çekti sigarasından. Gerçekten de içindeki zehiri akıtıyormuş gibi hissediyordu. Her cümlesiyle Harry'yi daha çok hissediyor gibiydi. Yutkundu.

"O da beni seviyormuş. Bunu beni ağlattıktan sonra söylemesi garipti ama," diye hafifçe kıkırdadı Draco. Sophie de aynı şekilde kıkırdadı. "Yine de harikaydı. İlk o beni öptü, tıpkı bir Gryffindor-..."

Durdu. Sophie kaşlarını çatıp sordu. "Gryffindor da ne?"

"Bir... Bir şarkı adı. O şarkıda cesur olman gerektiği söyleniyordu. O da söyleneni yaptı ve cesurluğunu gösterdi."

Sophie ilginç dercesine çenesini buruşturdu.

"Sophie, onu bir görseydin..." Draco konuyu değiştirmeye çalıştı. "Öyle güzel gülüyordu ki. Saçları, teni, gözleri, hepsi aklımı başımdan alıyordu. Sanki uyuşturucu gibiydi. Bir kere başladıktan sonra insan bir daha bırakamıyordu." Sigarayı söndürdü. "Ama kendini bana zorla bıraktırdı."

Draco başını elleri arasına aldı. Gözlerinden yaşlar süzülürken "Onu çok özledim." diye mırıldandı. Sophie'nin omzunu okşadığını hissedebiliyordu.

Harry'yi çok özlemişti, kimsenin tahmin edemeyeceği kadar.

••••

JDAKKDWKFLMPFWKFOEPGLEĞFMWMFKF SELAM.

umarım bana yine sövmezsiniz dkskdkaofelfnkcmc

okullar açılıyor diye moral bölümü olsun istedim ama... neyse dkajwkkflwhfoslgsnşfek

resmen tam finalin etkisi geçmişken "BEN BURADAYIM VE BU KİTAP ANGST BİTTİ MOTHER FUCKERS" diye üstünüze atladım, delirmek üzereyim JDKAHDISŞFSJŞFSKFOELFŞSFŞELF

neyse, umarım güzel bir okul yılı olur hepimiz için! (ne kadar güzel olabilirse.)

başarılar! ♡