SECOND CHANCE

κεφαλαιο 36

Το βράδυ μας ήταν ήσυχο και οικογενειακό,η Μπεθ πετούσε απο τη χαρά της και ηδη έκανε όνειρα για εγγόνια.
Το τηλέφωνο το Ιαν διέκοψε τη ωραία αυτή στιγμη κι εκείνος μόλις είδε τον αριθμό πετάχτηκε πανω σαν ελατήριο.

"Με συγχωρειτε δύο λεπτά"

Είπε και χωθηκε στο γραφείο του.

Μισή ωρα αργότερα έβγαινε με το πιο φωτεινό του χαμόγελο.

"Ολα καλά;"

Τον Ρώτησα απορημενη,τι είχε συμβεί και ήταν τόσο χαρούμενος;

Ηρθε κοντά μου και με φίλησε στο μέτωπο.

"Ολα τέλεια... "

Με έτρωγε η περιέργεια να μάθω αλλά δεν ήθελα να τον ρωτησω ευθέως.
Αναδευομουν στην καρέκλα μου λες κι είχε καρφιά.
Ο Ιαν με κοίταξε και μου είπε

"Υπομονη ως αύριο."

Χαμηλωσα τα μάτια στο πιάτο μου και προσπάθησα να το ξεχάσω.
Είπα προσπάθησα,δεν είπα οτι τα κατάφερα.....

Ο ύπνος μου ήταν ανήσυχος,προσπαθούσα να αποκρυπτογραφησω το χαμόγελο του Ιαν, τι τον έκανε τόσο ευδιαθετο και γιατί έπρεπε να περιμένω ως αυριο.

Σηκωθηκα σχεδόν μεσημέρι αφού τα ξημερώματα ένιωθα τόσο κουρασμένη που αποκοιμηθηκα.
Ετρεξα γρήγορα στο σαλόνι και είδα τον Ίαν να κάθεται άνετα στον καναπέ και να διαβάζει εφημερίδα.
Κοντοσταθηκα να πάρω μια ανάσα.

"Καλημέρα μωρό μου"

"Καλή μέρα"

Είπα λαχανιασμενη.
Ο Ιαν μπήκε στην κουζίνα και επέστρεψε με μια κούπα καφε στο χερι για μένα.
Την πήρα και ήπια δύο μεγάλες γουλιες για να συνελθω.

Τον κοίταξα για αρκετή ωρα αλλά μάλλον ο Ιαν είχε περισσότερη όρεξη απο οτι περίμενα.

"Τι;;;"

"Θα μου πεις ή θα με σκασεις;"

Ηρθε δίπλα μου και πέρασε το χέρι του στον ώμο μου παρασέρνοντας με ως τον καναπέ.
Με έβαλε να καθισω.

"Καλυτερα να είσαι καθιστώ,τον καφε τον αφήνω στο τραπεζάκια,σου έχω κι ενα ποτήρι νερό. Θα σου χρειαστεί."

"Ιαν.... "

Τσιριξα ανυπόμονη που επαιζε με τις αντοχές μου.

"Καλά καλά ...."

Σήκωσε τα χέρια παραδομένος.
Επιασε στα χέρια του την εφημερίδα που διάβαζε και μου την έδωσε.