Το σπίτι του Ιαν διπλα στην λίμνη ήταν πραγματικά υπέροχο. Κοιτούσα γύρω γύρω μη πιστεύοντας την ομορφιά του τοπίου.
"Σου αρέσει το υγρό στοιχείο έτσι;"
"Θα έλεγα πως το νερό με ηρεμεί. Όταν γεράσω η υγρασία θα μου τρυπάει τα κόκαλα,οπότε γιατί να μην το απολαύσω τώρα;"
Γέλασα και τον αγκάλιασα σφιχτά. Μπήκαμε στο εσωτερικό του σπιτιού και αφού τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας μπήκα στην κουζίνα να δω τι έχει.Ανοιξα το ψυγείο και είχε κυριολεκτικά τα πάντα!
"Συγνώμη...το ψυγείο σου είναι γεμάτο.Φερνεις συχνά κόσμο εδώ ή είναι δύο τρία χρόνια εδώ μέσα;"
Ο Ίαν είχε ανοίξει την τηλεόραση απλά για να παίζει.Μολις τελείωσα την πρόταση μου ήρθε κοντά μου, υπερβολικά κοντά μου...
"Σε νοιάζει αν είναι χαλασμένα ή αν φέρνω άλλες εδώ;"
Και μόνο που ξεστόμισε αυτά τα λόγια,ένας κόμπος μου ανέβηκε στο λαιμό. Δεν ήθελα ούτε να σκέφτομαι άλλη κοντά του.
Τα χείλη του ήρθαν σε απόσταση αναπνοής από τα δικά μου.
"Τι φοβάσαι μωρό μου;"
Τι στόμα μου είχε στεγνώσει και το φιλί του ήρθε να με βοηθήσει. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια.
"Μόνο εσύ υπάρχεις!"
Κι αυτό ήταν αρκετό για να του ορμηξω.Κυριολεκτικα. Μου αρέσει η γυναίκα που γίνομαι μαζί του. Μου αρέσει που νιώθω ΓΥΝΑΊΚΑ.
Αρκετά αργότερα βρισκόμαστε ξαπλωμένοι στον καναπέ.
"Τα τρόφιμα είναι φρέσκα.Εχω ανθρώπους που δουλεύουν για μένα.Και οχι δεν έρχομαι συχνά,ουτε εχω φερει αλλη εδω περα.Οποτε αφού το λύσαμε κι αυτό, πήγαινε να μου φτιάξεις κάτι γυναίκα, εξαιτίας σου νιώθω αδύναμος...."
Μου είπε πειραχτικα και ξέσπασα σε γέλια. Σηκώθηκα να εκτελέσω τις 'διαταγες' του καί τόν χαιρέτησα στρατιωτικά.
"Μάλιστα.Δυναμωσε λίγο τη φωνή της τηλεόρασης,θέλω φασαρία όταν μαγειρεύω."
Άρχισα να βγάζω τα κατσαρολικα και τα υλικά από το ψυγείο. Ψιλοκοβα κάποια λαχανικά την ώρα που με φώναξε ο Ίαν.
"Μωρό μου... έρχεσαι λίγο;"
Σκουπισα τα χέρια μου και πήγα κοντά του.
Μου έδειξε προς την οθόνη της τηλεόρασης.
Ο Κέβιν,στις Κάννες,περιτρυγιρισμενος από θαυμάστριες.
"Δεν μπορούμε απλά να μην ασχολούμαστε μαζί του;"
Του είπα παραπονιαρικα. Το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω όταν βρίσκομαι με τον Ιαν είναι να ασχολούμαστε με το παρελθόν.
"Έλα εδώ.Θα κάνει δηλώσεις."
Έκατσα δίπλα του στον καναπέ και δυνάμωσε την ένταση. Έβλεπα όλες αυτές που τον είχαν κυκλώσει και ανακατευομουν. Που να ήξεραν....
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Τα μικρόφωνα των δημοσιογράφων εκλιπαρουσαν για μια δήλωση.
Ο Κέβιν τους πλησίασε αφήνοντας για λίγο τις αμοιρες γυναίκες.
Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή.
"Κεβιν έχεις έρθει χωρίς συνοδο;"
"Κέβιν αληθεύουν οι φήμες ότι έχασες μια μεγάλη φωτογράφιση από την αντίπαλη εταιρεία;"
"Κεβιν,τι βραβείο θα δώσεις;"
"Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;"
Στην τελευταία ερώτηση κοίταξε για δύο δευτερόλεπτα το φακό και ξαναγύρισε στην δημοσιογράφο.
"Μετά την τελετή των βραβείων θα κάνω δηλώσεις και θέλω να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή γιατί θα πω πολύ σημαντικά πράγματα,ίσως να στεναχωρήσω κάποιους αλλά όσοι με αγαπάνε θα χαρούν."
"Δώσε μας μια ιδέα,με τι έχει να κάνει;"
"Λυπάμαι πρέπει να πάω μέσα,θα τα πούμε μετά"
Ο Ίαν γύρισε προς το μέρος μου.
"Είδες τον ξεφορτωθηκαμε επιτέλους."
Δεν ήμουν καθόλου σίγουρη για αυτό,κουνησα αδιάφορα το κεφάλι μου και κατευθύνθηκα στην κουζίνα.
Δεν ξέρω τι ετοιμάζει αλλά σίγουρα δεν είναι καλό.
