SECOND CHANCE

κεφαλαιο 26

Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα...
Γυρναγα στο δωμάτιο και προσπαθούσα να χωνέψω τα όσα είχα μάθει και τα όσα είχαν γίνει.
Δεν ήξερα ποιος ήταν χειρότερος,ο Ίαν που για να επωφεληθεί χάλασε άθελά του μια οικογένεια ή ο Κέβιν που με την πρώτη ευκαιρία ξέχασε ότι έχει οικογένεια;
Ειλικρινά δεν ξέρω,ίσως θα έπρεπε να φύγω, να φύγω μακριά κι από τους δύο.
Όμως... δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν θα αφήσω τίποτα στη μέση, αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει οποίο κι αν είναι το τίμημα.

Δύο ημέρες ήμουν κλεισμένη στο δωμάτιο,αρνιομουν να φάω ή να βγω από εκεί.Η Μπεθ με πρόσεχε με τον καλύτερο τρόπο, ήταν διακριτική και υπομονετική μαζί μου.Ο Ιαν προσπαθούσε να με πλησιάσει,μου έστελνε μηνύματα, λουλούδια, μέχρι και γράμμα.
Για τον Κέβιν μη ρωτήσετε.
Ούτε κλήση του δεν είχα.
Έτσι πήρα την απόφαση μου.
Την τρίτη ημέρα ντυθηκα έτοιμαστηκα και βγήκα.Ειχα πολλές εκκρεμότητες να διευθετησω.
Πήρα τηλ το αφεντικό μου και του είπα ότι παραιτουμαι,αρνιόταν να δεχτεί την παραίτηση,μου ζήτησε να μιλήσουμε από κοντά,τον ενημέρωσα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω από την εταιρεία και μου ζήτησε να συναντηθούμε κάπου έξω.
Δεν μπορούσα να του αρνηθώ.
Του εξήγησα ότι ήταν τελείως προσωπικοί οι λόγοι της αποχώρησης μου από την εταιρεία κι ευτυχώς κατάλαβε γρήγορα ότι η απόφαση μου είναι αμετάκλητη.
Σειρά είχε ο Κέβιν.Μπηκα στο πρώτο δικηγορικό γραφείο που βρήκα μπροστά μου και ζήτησα να κάνω αίτηση διαζυγίου.
Ο δικηγόρος μου ζήτησε το πιστοποιητικό γάμου και κάτι άλλα χαρτιά για να προχωρήσει την αίτηση,θα ενημερωνε τον Κέβιν για την απόφαση μου για να δούμε πως θα κινηθούμε,τον ευχαρίστησα κι έφυγα κι από  εκεί.
Αμέσως ένιωσα πιο ανάλαφρη.

Γύρισα στη Μπεθ πολύ καλύτερα από ότι έφυγα κι εκείνη φυσικά κατάλαβε τη διαφορά.
Το μόνο που είπε ήταν

"Όταν είσαι έτοιμη να μιλήσεις θα είμαι εδώ"

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήμουν έτοιμη να μιλήσω.
Την ακολούθησα στη βεράντα κι έκατσα απέναντι της.

"Παραιτήθηκα από την δουλειά........"

Με κοίταξε σαστισμένη και συνέχισα.

"........και υπέβαλα και αίτηση διαζυγίου."

Ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της.

"Και με τον......."

"Πρέπει να τον δω.....Θελω οπωσδήποτε κάποιες εξηγήσεις.....
Αλλά δεν μπορώ να σου πω ψέματα...
Τον αγαπάω Μπεθ...."

Έτρεξε διπλα μου και με αγκάλιασε κλαίγοντας.

"Επιτέλους κοριτσάκι μου....κι εκείνος σ'αγαπαει κι έχει τρελαθεί τόσες μέρες..... Πήγαινε να τον βρεις....Σε περιμένει...."

"Θα πάω Μπεθ στο υπόσχομαι....όχι τώρα όμως... το βράδυ....και θέλω να μου υποσχεθεις ότι δεν θα του πεις τίποτα"

"Στο υπόσχομαι....''

Ένας θεός ξέρει πόσο ήθελα να τρέξω κοντά του,όμως ήθελα να είναι όλα τέλεια.

Οκ το ξέρω μικρό κεφάλαιο αλλά ήθελα η συνάντηση τους να είναι ιδιαίτερη.

Άραγε θα πάνε όλα καλά ή θα έχουμε ανατροπές;
xxx