They Don't Know About Us 3

3.2

MERHABALAR! ÜNİVERSİTELİ YAZARINIZ BERFİN ONLAYN. Evet artık İstanbul'dayım ajsjdjkfldjd çok şükür başardım!!!!!!!!!! HUKUK OKUYORUMMMMMM!!!!!! Neyse sizin bölümü okumak istediğinizi bildiğim için ben aradan çekiliyorum ama öncelikle beklettiğim için tekrar özür diliyorum çok yoğun zamanlar geçirdim. Üstüne üstlük bölümleri yazdığım defteri bana haber vermeden atmışlar acayip sinir olduğum için pek yazma hevesim yoktu. Tekrar aynı cümleleri kuramadım ama bölüm içime sindi gibi. Umarım siz de beğenirsiniz. Bölümle çok uğraştım azar azar yazabiliyorum. Anlayış gösterirseniz ne mutlu bana xx hepinizi koccccaman koccccaman öpüyorum xxxxxxxxxxxx

Maggie alışverişten sonra arabayı eve doğru sürerken bir kez daha çalmıştı telefonu. Bu kez arayan Zayn'di.

Kulaklığını kulağına yerleştirdikten sonra aramayı yanıtladı.

"Efendim?" dedi gülümseyerek.

"Nasılsın, Mags? Neler yaptınız?" dedi Zayn merakla.

"İyiyiz, Zayn. Her şey yolunda. Tatil için biraz alışveriş yaptık."

"Ah, harika! Essa hala istiyor değil mi?"

"Kesinlikle gitmek için sabırsızlanıyoruz! Bir sürü şey aldık! Artık Essa'nın kendine ait bir güneş kremi bile var!" sesindeki neşeyle kızını da heyecanlandırmak istiyordu. Dikiz aynasından arkaya baktığında Essa'nın hevesle ellerini çırptığını gördü.

"Babacığım hemen gidemez miyiz?" dedi küçük kız.

Zayn kızı duymasa da mutluluk dolu bir kahkaha attı. Beraber olmak onlara çok iyi gelmişti. Bu su götürmez bir gerçekti.

"Ona en kısa sürede gideceğimizi söyle. Bu arada annemlerdeyim, annem akşam yemeğine çağırdı. Sizi almamı ister misiniz?"

Maggie oraya gitmek isterdi ama önce Alisa'ya söz vermişti. Üstelik Alisa evdeydi, yemek hazırlamıştı ve konuşmak istediği şeyler olduğuna emindi. Maggie üzülse de bu daveti geri çevirmesi gerekecekti.

"Daha önce Alisa'yla konuştum. Bugün evdeymiş ve yemek hazırlamış. Ona geleceğim dedim. Yarın aileni yemeğe çağırsak gönüllerini almış olur muyum?" Maggie, Trisha'nın gerçekten üzüleceğini biliyordu ve o da üzülüyordu fakat arkadaşının yanında olmalıydı.

"Büyükannem bizi mi çağırmış?" dedi Essa arkadan.

"Sorun değil, güzelim. Ben bizi temsilen burada olurum, endişelenme. Dediğini yapar yarın onları yemeğe çağırırız." dedi Zayn.

Zayn'in anlayışlı tavrı Mags'i gülümsetmişti. Keşke her zaman böyle olsaydı, diye geçirdi içinden. Ardından hızlıca attı bu düşünceyi kafasından. Geçmişe dönmek yoktu. Sonuçta geçmiş kadar gelecek de gerçekti. Maggie sağlam geleceği için dağınık geçmişini yok sayabilmeliydi, ders çıkarmak şartıyla.

"Araba kullanıyorum, sonra görüşürüz o zaman." dedi istemeyerek de olsa. Onunla saatlerce konuşsa da yetmezdi, biliyordu.

"Tamam, dikkatli kullan. Seni seviyorum."

"Ben de." diye mırıldandı Mags.

"Sen de ne?" dedi Zayn arsızca.

Maggie gülümseyerek gözlerini devirdi. Bu huylarını seviyordu, inkar edemezdi. Dikiz aynasından kızına baktı. Essa pencereden dışarıyı izliyordu. Mags kızından utanıyordu!

"Zayn araba kullanıyorum." diye yineledi.

"Tamam söylediğinde kapatacağım. Sen de ne?"

"Ben de seviyorum." dedi ve tekrar dikiz aynasından kızına baktı. Ama o kadar kısa bir bakıştı ki göz göze gelmeye çekiniyordu. "Tamam hadi görüşürüz."