ESRAR- I AŞK

0.6

'' Buyurun komiserim. Bir sorun mu var ?'' uzun boylu, gözlüklü polis beni ve Semihi süzerek yabancıyla konuştu.

'' Şu arkadaşı merkeze alıyorsunuz. Ben gelmeden bir işlem yapılmasın. Bende arkanızdan hanımefendiyle beraber geleceğim. ''

''Tamam komiserim.'' Polisler hareketlenerek Semihin yanına doğru ilerlediler. Kelepçeyi çıkararak Semihin yanına doğru ilerlediler. Bakışlarım Semihi bulduğumda beni süzdüğünü fark ettim. Kafasını olumsuz anlamda sağa sola salladı.

'' Meyra sakın. Sakın o pezevenkle beraber gelme. Sakın. '' ses tonu sakindi. Sessizliğimi bozmayarak cevap vermedim.

'' Kes sessini !! Fazla konuşma !! '' cevabını veren uzuz boylu polisti. Semihi çekiştirerek polis arabasına doğru çekiştirdiler. Gözlerim onu takip ediyordu. Polis arabasına binerken son bir kez başını çevirerek bana doğru baktı. Dudaklarını yine tebessümle kapladı. Arabanın içine yerleşti sonra. Tiz siren sesleri tekrar duyulmaya başladı.Araba uzaklaşırken yabancı tekrar yanıma geldi.

'' İyi misiniz ?'' başımı olumlu anlamda salladım. Yanımdan ayrılarak Semihin arabasına doğru ilerledi . Arabanın kapısını kapatarak tekrar yanıma geldi. Elini bana doğru uzattı.

'' Ben Emrah Karaca. '' eli havada dururken bende elimi uzatarak elini sıktım.

'' Meyra Saygın '' yüzüne baktığımda gülümsediğini fark ettim. Eliyle bir yere işaret edince o tarafa doğru baktım.

'' Buyurun merkeze gidelim.'' Bakışlarımı Emrah'a yönelttim.

'' Ben gelmek zorunda mıyım? ''

'' Maalesef evet. Şikayetçi olacaksınız değil mi ?'' bunu hiç düşünmemiştim.

''Bilmiyorum.''

'' Neyse siz kendinizi yormayın. Merkeze gidince konuşuruz.'' Beni eliyle arabasına yöneltti. Semih onunla gelmemi söylemişti. Ama bu benim umurumda değildi. Emrah'ın arabasına yönelirken dudakları memnuniyetle kıvrıldı. Arabanın önüne geldiğimizde benim yerime kapıyı açarak geçmeme izin verdi. Arabaya binince arabanın oldukça lüks bir araba olduğunu fark ettim. Emrah da arabaya binince anahtar ile arabayı çalıştırdı. Yol boyunca sessizliğimi bozmadan yolu izledim.

Merkeze geldiğimizde arabanın içinden inerek büyük binaya doğru ilerledim. Arkamdan Emrah'ın geldiğini hissediyordum. Binanın içine girdiğimizde beni asansöre doğru yönlendiren Emrah la beraber asansör beklemeye başladık. Asansör geldiğinde 2. Kata çıkıp beni bir odaya götürdü. Odada koca bir masa ve etrafında sandalyeler vardı. Sessizliği bozan Emrah oldu.

'' Aynı blokta oturuyoruz . İki kat aşağınızda yaşıyorum. Baban,Erkan amcayı da tanıyorum.'' Bakışlarımı Emrah'a çevirerek kaşlarımı çattım. Lafını bölmeyi umursamadan araya girdim.

'' Erkan benim babam değil, amcam.''

'' Ailen nerede yaşıyor peki.''

'' Yaşamıyor. Öldüler.'' Gözlerini şaşkınlıkla ve biraz da pişmanlıkla benimkilere sabitledi.

'' Ben özür dilerim. Onlarla beraber görünce anlayamadım. Kusura bakma.'' Başımı ellerime sabitleyip parmaklarımla oynamaya başladım.

'' Sorun değil. Nereden bilebilirsin ki.'' Sessizliğe gömülmeyi beklerken içeri Semih ve yanında orta yaşlı bir adam girdi. Emrah aniden ayaklanırken ben ne olduğuna anlam verememiştim.

'' Baş Komiserim.''

'' Emrah Komiser hemen odama !! ''yaşlı adam aniden bağırınca Emrah'ın az önceki halinden eser yoktu.

''Semih Bey Oğlum sizde kusurumuza bakmayın. Buyurun sözlünüz le beraber çıkabilirsiniz. '' Semih'in gözleri zafere ışıldadı. Nasıl bir gücü olduğunu bilmiyordum fakat bir polis merkezinden onca vukuata rağmen elini kolunu sağlayarak çıkabiliyordu.

'' Ama komiserim bu herifin daha sorgusu alınmadı. '' Emrah'ın itiraz eden sözlerine yanıt gecikmedi.

'' BAK HALA KONUŞUYOR !!! DERHAL ODAMA !!! '' Emrah bir hışımla odadan çıktı. Ardından baş komiser, Semih ve bana başıyla selam vererek odadan çıktı.

Usulca yerimden kalktım. Hedefimi belirlemiştim. Kapıdan çıkıp bu saçma iki günü unutup hayatıma devam edecektim. Semihin yanından geçerken kemikli parmakları kolumu tuttu.

'' Ben konuş deyinceye kadar konuşmuyorsun. Aksi taktir de ciddi anlamda bir zarara uğrarsın Meleğim. '' beni sürükleyerek önce odadan, sonra o koca binadan çıkarttı. Dışarı çıktığımızda Semihin arabası ve önünde resmi kıyafetli birini gördüm. Adam bize doğru ilerliyordu. Yanımıza geldiğinde Semih durarak adamdan arabanın anahtarını ve otoparkta yere fırlattığım yüzüğü Semihin avucuna bıraktı. Babası sıradan bir şirkette muhasebeci olan birisinin bu kadar donanımlı olacağını tahmin etmiyordum. Arabanın önüne geldiğimizde anahtarla kapıya açarak beni içine doğru fırlattı. Kapımı sertçe kapattı. Kendisi de yerleştiğinde kontağı çevirerek arabayı çalıştırdı.

Uzun bir yolculuğun ardından neredeyse evler bile tek tük görünmeye başlamıştı. Taşlı bir yola girdiğimizde hala aramızdaki sessizlik kendini koruyordu. Aniden durunca yolun bittiğini fark ettim. Uçurumun kenarın daydık adeta.

'' İN ARABADAN. '' verdiği emirle arabanın kapısını açarak aşağıya indim. Yanıma gelmesi saniyeler sürmüştü. Elleri kolumdaki yerini alırken beni tekrar bir yerlere çekiştirmeye başladı. Rüzgar soğuk soğuk eserken ,yüzüme adeta bir tokat gibi çarpıyordu. Uçurumun kenarına geldiğimizde beni kendine çevirdi. Adeta tıslarcasına konuşmaya başladı.

'' Bir daha eğer beni bırakmak gibi bir düşünce aklına dahi gelirse at kendini bu uçurumdan. Eğer bir daha sana taktığım bu yüzüğü parmağından çıkartırsan Meyra bu parmağını keser atarım. Ve eğer benimle evlenmezsen Işığım hayatında sahip olduğun tek aileni bu uçurumun dibinde yüzleri kanlı bir şekilde cansız bir şekilde bulursun. Meleğim.''

Elindeki yüzüğü parmağıma geçirerek hayatımdaki heyelana sebep oldu.