ESRAR- I AŞK

0.5

           

Gecenin ağırlığı yavaş yavaş üzerime çökerken gözlerim beyaz ekranın üstündeki yazılarlarla ruhuma daha büyük bir yük çökertti. Yerimde doğrularak ekrandaki yazıyı daha iyi okumaya karar verdim.Zihnimde aynı kelimeler dönüp dolaşıyordu . Bu olamazdı. Bu imkansızdı. Yataktan bir hışımla kalkarak ışığı açtım . Kapının arkasındaki çiçeklere yöneldim. Elime alarak mutfağa yöneldim. Mutfaktaki  çöpün içine gelişi güzel fırlattım . Kinliydim. Öfke doluydum. İçimde fırtınalar kopuyordu. Odama doğru bir hışımla gittim. İçimdeki yeli dindirmem gerekiyordu. Bu nasıl olurdu. O beni hiç tanımıyor ki. Bana neden böyle bir şey yapsın ki. Benimle neden görüşmek  istesin ki. Yatağımın üstündeki pelüş oyuncaklardan birini alarak sinirimi dağıtmaya çalıştım. Elimde olan pelüş hayvanı alarak bi topak  haline getirdim. Sadece sinirimi yatıştırmam gerekiyordu. Sadece sakin kalmam gerekiyordu. Elimdeki oyuncağı yere atarak sakinleşmeye karar kıldım. Eğer bişeylere daha zarar verirsem sakin kalmam imkansız bir boyutta yer  alacak ve ben çıldırma raddesine ulaşacağım. Yatağıma uzandım ve sakinleşene kadar sayı saymaya karar verdim. Yavaş yavaş göz kapaklarım adeta bir savaş verircesine zorla kapandı.

      Gözlerimin sabahın ilk ışıklarında kendini zorlarayarak açılmaya meyilliydiler. Gece kendini  güneşin kızıl ışıklarına bırakırken  odam kendini adeta bir yangına bırakıyordu. Yerimde doğurulurken boynumun altına yastık almadığımı farkettim.  Acıyla kıvranarak elimi  boynuma attım. Yataktan kalkarken odamın köşesindeki küçük dolaba doğru ilerledim . Mutlaka bir krem bulacağıma emindim. Dolabın kapağını açarak bir kas gevşetici  aradım. Göz merceğime giren sarı-turuncu karışımı kas gevşeticiyi elime aldım. Kapağını açıp elime bir miktarda alarak boynuma hafifçe yaydım . kremin kapağını kapatarak yerine koydum . Birkaç adım atarak aynanın karşısına geçtim. Aynadaki yansımam bana tanıdık gelmiyordu. Kendimi hiçbir zaman içinde bulunduğum hayata ait hissetmiyordum. Sanki  bu hayatı ben değil de bir başkasının yaşaması gerektiğine inanıyordum. İçinde bulunduğum beden  fikirler bir başkası tarafından yönlendirilip yaşanıyordu.

         Aynadan gözlerimin derinliklerine daldığım kısmı aldım. Komodine doğru yöneldim . Üstündeki  telefonumu elime alarak saatin kaça geldiğine bakmak için ekranın üstündeki yuvarlak düğmeye bastım. Saat 10' a çeyrek vardı. Kapıya doğru yöneldim . Düne nazaran daha iyi hissediyordum. Odamın kapısını açarak banyoya doğru ilerledim. Banyoda kısa rutin işlerimi bitirerek  kapıdan çıkıyordum ki dış kapının oradan sesler gelmeye başladı. Önce seçemediğim  seslerin daha sonra amcam ve yengem olduğunu anladım.

'' Nevin dün akşamdan sonra içim hiç rahat değil. İnanır mısın gece gözüme hiç uyku girmedi . Acaba doğru mu yaptık Meyraya böyle bir teklif sunmakla. ''

'' Aman Erkan . Kız istemese istemem derdi demi . Meyra da beğendi. Okunuyor yüzünden. ''

'' Bilmiyorum ama bildiğim bir şey  varsa o adam benim kızımı üzerse bana yapacağı hiçbir şeyi önemsemeden alır kızımı giderim. ''

'' Tamam hayatımın sen iyice paronoyaklaştın hadi sen işine git sen . ''

'' Tamam ya gidiyorum. Hadi Allaha emanetsiniz ''

           Kapını kapama sesiyle amcamın gittiğini anladım. Onların konuşmalarını dinlemek bana utanç veriyordu an itibariyle. Yavaşça banyodan çıkarak mutfağa doğru ilerledim. Mutfakta saçı başı birbirine girmiş yengemi görünce dudaklarımın gülümse ile canlandı. Kahvaltı hazırlamaya başlamıştı. Duvarın kenarına yaslanırken beni  farketti.

'' Günaydın Meyracım  ''

'' Günaydın yengem ''

Yengem eline salata alarak doğramaya başladı. Gözlerini bana çevirerek süzmeye başladı. Elindeki salata kabuklarını alarak çöpe doğru yöneldi. Sonra gözleri yine beni buldu .