Ik word wakker van het felle zonlicht dat in mijn ogen schijnt. Ik kijk naast me en zie dat Tonks' bed leeg is, dus ze is waarschijnlijk beneden.
Ik sla de dekens van me af en stap uit bed. Ik loop naar de deur en doe hem open. Het is doodstil in huis.
Dan hoor ik ineens een harde knal beneden. Mijn ogen worden groot.
Ik loop snel de kamer weer in en pak mijn toverstok van het nachtkastje. Ik sprint de trap af met mijn toverstok in de aanslag.
Opeens hoor ik allemaal geschreeuw en meer knallen in de woonkamer.
Ik duw de hendel van de deur omlaag maar hij zit muurvast. Gefrustreerd begin ik eraan te trekken en te duwen. De tranen beginnen over mijn wangen te lopen van frustratie.
'ALOHOMORA!' gil ik. Nog steeds gaat de deur niet open.
Ik herken de gil en het geroep van Remus en Tonks in de huiskamer. Voor de rest hoor ik meerdere stemmen van mensen die ik niet herken.
In 1 klap is het voorbij. Het is weer doodstil geworden.
Ik sta aan de grond genageld. Wat moet ik nu doen?
Ik duw voor de laatste keer de deurklink omlaag en eindelijk werkt hij mee.
Mijn hart staat stil als ik zie dat de kamer helemaal leeg is.
Dan zie ik iets op de grond liggen. Het is een detail die je verteld dat je sommige mensen misschien nooit meer zal zien.
Ik begin met harde snikken te huilen.
Op de grond ligt het masker van een Dooddoener.
Remus en Tops zijn meegenomen.
JE LEEST
The Letter || The Marauders Fanfic. ✔
Fanfiction✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*(*❦ω❦)*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ "For many are called, but few are chosen." Valerie Young is geen normale heks. Ze is nog nooit naar een school geweest, want ze kreeg altijd les van haar vader thuis. Tijdens de zomervakantie verdwijnt haar vader, en moe...
