Ghost of the Past

Kabanata 6

"Just listen to me. You're already drunk! Umuwi ka na!" I just rolled my eyes.

"I don't like! Mind your own business. Ikaw ang umuwi, 'wag mo 'kong utusan!." Mabilis na iniwan ko siya doon habang patuloy siya sa pagtawag ng pangalan ko.

Sino bang nagsabing nalalasing ako? Tss. Kung laaing ako bakit pa ako makikipagsagutan sa kanya?

Napailing nalang ako at ininom ang hawak kong alak. I dance with some strangers. May naramdaman akong humawak sa bewang ko at napaharap ako sa kanya.

Para akong sinaniban ng malanding alak. Hindi ko na alam ang pinaggagagawa ko. I just want to go with the flow.

"Hi." He sweetly greeted. He's cute but he's not totally my type.

"Do you want to have some fun?" Malanding tanong niya. Bahagya akong natawa at ikakawit ko na sana ang kamay ko sa batok niya ng may isang kamay na namang humila sa akin paharap sa kanya.

Ayan na naman yung puso ko. Bakit kahit lasing ako ay nagagawa paring magreak ng dibdib ko sa lapit niya. Kahit nakatingin siya ng masama ay mas lalo lang gumwapo ang mukha niya.

Matatalim na tingin ang ipinukol sa akin ni Cyrus bago niya ako itinago sa dibdib niya. I sniffed at him. Ang bago niya.

"Hey man. She's my girl. Pwedeng humanap ka ng iba? Ang daming babae diyan, nakikiagaw ka pa." Rinig kong sabi ng lalaki pero ramdam ko ang bilis ng paghinga ni Cyrus.

"Shut up! She's my wife and she's pregnant. Distance yourself before I'll beat you." Mariing sabi niya sa lalaki at tsaka ako binuhat paalis sa dance floor.

"The hell with you, Rash! I told you to watch after her!" Galit na sigaw niya sa kaibigan niya.

"Ang tigas ng ulo eh. Hindi nakinig sa akin kaya tinawagan na kita."

"Fuck. Paano kung hindi agad ako nakarating?" Ramdam ko yung inis sa boses niya at higpit na hawak niya sa akin. Pero hindi ko parin sila naiintindihan. Parang umiikot yung boses nila sa utak ko.

"Sorry na bro. Dumating ka naman eh. Alam ko namang hindi mo 'yan matitiis."

Napahawak ako sa dibdib ni Cyrus. Hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi nila. Pakiramdam ko ay inaantok na ako.

"Bring me home." Mahinang bulong ko sa kanya at napasinghot. Hindi ko alam pero gusto kong umiyak sa kanya.

Huminga siya ng malalim at may sinabi pa siya kay Rash bago kami tuluyang lumabas ng bar. Naramdaman kong ibinaba niya ako sa malambot na upuan. Alam kong sa kotse niya 'to dahil kabisado ko na ang amoy niya. Naramdaman kong ikinabit niya sa akin ang seatbelt bago inayos ang buhok ko. Naramdaman kong pinunasan niya ang luha ko. Iminulat ko ang mga mata ko at biglang nagtama ang mata naming dalawa.

"C-Cyrus..." I sobbed. Hinaplos niya ang buhok ko at naramdaman kong hinalikan niya ang noo ko.

"Bring me to your place." Sabi ko sa kanya. Alam kong tatanggi siya kaya hinawakan ko ng mabilis ang kamay niya. "Please..."

He sighed. "Okay." Ngumiti ako sa kanya at tsaka ko ipinikit ang mga mata ko.

Nagising akong hinihingal sa gitna ng gabi. Bigla akong napahagulhol at napahikbi sa naging panaginip ko. Ayoko ng balikan pero mukhang hindi ako makatakas sa nakaraan ko. Muli akong minulto ng nakaraan.

The ghost of my past still haunts me. Anong gagawin ko para mabura ko ang alaalang naging masaklap pero nakitaan ko ng liwanag?

"Hey, what's wrong?" Natatarantang pinatahan ako ni Cyrus. Mukhang narinig niya ang pag-iyak ko. Mukhang sa couch din siya natulog at ako ang pinahiga niya sa kama niya.

Nang yakapin ako ni Cyrus ay mas lalo lang akong napaiyak. Gustong-gusto kong magsumbong pero ayoko. Pinangunahan ako ng hiya at takot. Alam kong walang kapatawaran ang ginawa ko at alam kong hindi ko parin napapatawad ang sarili ko hanggat nakikita kong malungkot at nag-iisa ang batang inagawan ko ng kasiyahan.

"Shh. Please, stop crying." Malambing na sabi niya. He cares my face at pinunasan ang luha ko. Mas lalo lang silang tumulo.

Nang mahimasmasan ako ay inakay niya ako papuntang kusina. Halos nabura lahat ng lungkot sa loob ko ng makita kong maraming pagkain na nakahain sa lamesa.

But my smile slowly faded when I saw what it is. I don't know but I feel strange in my chest. I should appreciate his effort right? But why do I feel the opposite?

"Why is there any problem?" Nabalik ako sa katinuan sa lamig ng boses niya. Agad akonf umiling at tsaka ngumiti kahit na ang totoo ay gustong-gusto ko ng ngumiwi sa harap niya.

Unti-unti naman siyang napangiti.

"Okay, shall we eat?" Marahang tumango ako. Pinagmasdan ko lang siya habang nakaupo sa harap ko. Todo asikaso siya sa akin at hindi ko maiwasang kunutan siya ng noo.

"Stop it, Cyrus." Pigil ko sa kanya. Napatingin siya sa akin.

"Let me. Diba paborito mo 'to?" Napapangiting sabi niya sa akin. Halos mapaismid naman ako sa kanya at humalukipkip pero kinuha ko na ang plato ko at isinauli ang sobrang karne.

"I don't eat a lot of meat, Cyrus. Menudo is not my favorite." Kunot noong sabi ko sa kanya pero nakatitig lang siya sa akin habang nakangiti.

He's so weird. Bakit parang ang saya niya ngayon.

"Here, try this. I make this vegetable toppings for you. Diba mahilig ka din sa ganito. I know it's your favorite." Mas lalong nagsalubong ang kilay ko sa kanya.

"Cyrus..." Biglang nabura ang ngiti niya.

"Just eat, it." Malamig na sabi niya.

"Wala bang ibang ulam? Ayoko ng me..."

"Don't be so picky. Just eat that food!" Mariing utos niya sa akin. Bigla akong nawalan ng gana pero kumain parin ako. Napangiti siya at kumain na rin.

Nasa kalagitnaan ako ng pagkain ng bigla niya akong abutan ng mango juice. I rolled my eyes.

"Not that one, Cyrus." Naiiritang sabi ko sa kanya at inilayo yung basong may laman ng juice. Biglang lumamig ang tingin niya sa akin at padabog na binitawan ang hawak niyang kutsara at tinidor.

"Why are you so picky? Will you just eat and drink whatever I am giving to you? You're here at my house and you shoudn't be so picky. Ang arte mo!" Naiinis na singhal niya sa akin.

Biglang nanlaki mata ko ng lagyan niya ulit ng menudo ang plato ko. Mabilis na tinabig ko ang kamay niya. Bigla siyang napamura at tinaliman ako ng tingin.

"Sinabi ngang ayaw ko diba? Bakit mo ba pinagpipilitan? I'm sorry if I am a picky person pero ayokong pinagpipilitan ang gusto ng iba para sa sarili ko. Kapag sinabi kong ayoko, ayoko!" Inis na singhal ko sa kanya. Kita ko na mas lalong tumalim ang tingin niya sa akin.

"I helped you lastnight, so you should help me too!" Napasinghap ako sa sinabi niya.

Help on what?! What is he pointing out now?

"I didn't asked for your help. Sana pinabayaan mo nalang akong mabastos kagabi kung ito lang naman pala ang gusto mong mangyari!" Humihingal na sigaw ko sa kanya.

Tumango siya at suminghap.

"Yeah. I should've done that. Hinayaan ko nalang sana kahapon na mabastos ka! You wanted that too, right? Flirting with ran..." I didn't let him finish.

I cut his sentence using the slapped of my hand. Nanggagalaiting dinuro ko siya. Inis ang namutawi sa buong katawan ko sa kanya ngayon. Hindi ko siya masisisi kung 'yon ang iisipin niya pero hindi ko hahayaang pagsalitaan niya ako ng hindi totoo! I don't reallt have a time to flirt with that guy last night! I was about to bang his head to my knees. Dumating lang siya!

"You're such a jerk rightnow, Cyrus. You're really a big jerk." Mariing sabi ko sa kanya at tsaka ako lumabas. I reallt wanted to punch his. Pinunasan ko ang luhang tumulo mula sa mga mata ko.

Flirt. Ha! Ang kapal ng mukha niya. Sa simpleng menudo, inuwi niya sa salitang flirt? Naiiritang sumigaw ako ng malakas dahil sa panggigigil ng inis ko sa kanya.