Peri Kızı(bxbxb)

25

Bora: Uzelle kal.

İlkay: Gidecek misin?

İlkay: Yanına gelmek istiyorum.

İlkay: Bir sorun varmış gibi hissettim.

Bora: Uzelin yanında kal.

Bora: Uzelden hoşlanmıyor musun zaten?

İlkay: Öyle ama seni de merak ederim.

Bora: Ben yalnız kalsmak istiyorum bir sıkıntı yok.

Bora: Bunaldım sadece.

İlkay: Tamam o zaman.

*

İlkay

Uzel ayaklanıp kapıya doğru baktı. O da en az benim kadar merak etmiş gibi görünüyordu.

"Ben baksam mı bir?"

"Bana yazdı. Gerek yokmuş sadece bunalmış."

"Filmi sevdin mi?"

"Biraz yavaş ilerliyor ama çok kötü değil."

Film gayet de kötüydü. Sadece onunla sinemada vakit geçirelim diye kötü değiş demiştim.

"Sevmediysen çıkabiliriz."

Dudaklarımı birbirine bastırdım ve bir süre durdum.

"Hmm?"

"Çıkalım."

Ayağa kalkıp benden önce salondan çıktı ve rahat bir nefes aldı.

"Resmen bunalmışım orada."

Gülümsediğimde o da gülümsedi. Ama hala Bora'yı düşünmeden edemiyordum. Bir sorun olduğunu hissediyordum ve bu içimin rahat olmasına engel oluyordu.

"Aç mısın?"

Kafamı iki yana salladım.

"Ben gideyim."

"Ama seninle konuşmak istediğim bir konu vardı. Nasıl konuşulur pek bilmiyorum gerçi ama."

Dudaklarımı birbirine bastırdım. Konuşacağı konuyu tahmin edebiliyordum ve bu uzun zamandır beklediğim bir şeydi ama aklım Bora'dayken bu konuyu konuşmak istemiyordum.

Ayrıca birden bire benden hoşlanması, bilmiyorum ama biraz daha zaman geçtikten sonra hislerinden emin olmasını beklemeliymişim gibi hissediyordum.

"Sonra konuşsak olur mu?"

"Olur, olur tabii."

Gülümseyip ona baktım sonra el sallayıp arkamı döndüm.

"İlkay."

Tekrar kafamı ona çevirdiğimde birden yanağımı öpüp geri çekildi ve gülümsedi. Kalbim hızla atarken gözlerimi kırpıştırdım. Yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim.

"Görüşürüz."

Arkasını dönüp hızla uzaklaşırken öylece bakıyordum. Elimi yanağıma götürüp gülümsedim. Beni öpmüş müydü o?

Bir süre kalp atışlarımın normale dönmesini bekleyip arkamı döndüm ve Bora'nın evine doğru yürümeye başladım.

Geldiğimde kapısını çalıp beklemeye başladım. Kapıyı açıp beni gördüğünde şaşkınca baktı.

"İyi olup olmadığını merak ettim."

Gülümsediğimde o da gülümsedi.

"Sinemada değil miydiniz?

"Filmden sıkıldık ve çıktık. Ben de seni merak ettiğim için buraya geldim."

"İyiyim de, keşke ayrılmasaydınız."

"Artık geri dönemem sanırım."

Kafasını sallayıp içeri girmem için geri çekildi. Aykkabılarımı çıkarıp içeri girdim ve peşinden salona doğru yürüdüm.

"Bir şey sormalıyım."

Koltuğa oturup ona baktım. Bana bakıyor ve konuşmamı bekliyordu.Gözlerimi kaçırdım ve boğazımı demizledim. Konuya nasıl gireceğimi bilmiyordum.

Tedirgin bir şekilde ellerimle oynarken tüm sabrıyla konuşmamı bekliyordu. Sonra cesaretimi toplayıp konuştum.

"Bir insan iki kişiyi sevebilir mi?"

Şaşırmasını beklerken büyük bir tepki göstermemişti. Kafasını kaldırıp bana baktı ve konuşmaya başladı.

"Bence evet."

Bunu söylemesini beklemediğim için şaşırdım.

"Ama karışık olmaz mı? Hem bir söz vardır, iki kişi arasında kaldıysan birincisinden vazgeçmişsindir diye."

"Kalbin yeterince büyükse ikisini de sığdırabilirsin. Arada kalmaya mecbur değilsin. Hem iki kişi arasında kaldıysan ikisini de çoktan sevmişsindir.

Gözlerine baktım ama bana bakmıyordu.

"Ama garip değil mi?"

"Kime göre?"

Bakışlarını bana çevirdiğinde yutkundum.

"O birilerine göre düşünürsen bir erkeği sevmen de garip unutma."

"Bilmiyorum."

Kafamı kaldırdım ve gülümsedim. Onunla konuşmak nasıl her seferinde iyi geliyordu bir türlü anlayamıyordum.

"Ama karışık ve garip olmaz mı?

"Hayır."

"Nasıl?"

"Toplumun koyduğu sınırlar akıl köklü İlkay, aşk akıl işi değil ki."

Bakışlarımı ona çevirdim. Ondan daha fazla saklayamazdım.

"Bora, biliyorsun ben bir şeyler saklamayı sevmiyorum. Özellikle de senden bir şey saklayamam."

Sonra bakışlarımı yere çevirdim. Naıl söyleniridi ki öyle yüz yüzeyken.

"Ah, buraya senin nasıl olduğuna bakmaya gelmiştim kendi sorunlarımı açmam uygun olmadı."

Gülümseyip omuz silkti ve yere baktı.

"Bana dertlerini açacak kadar güvenmeni seviyorum."

Kapı çaldığında hızla ayağa kalktım. Utandığım için kaçmak istiyordum.

"Ben bakayım."

Kapıya doğru yürüdüm ve elimi kalbime götürdüm. Neden böyle olmuştu ki? Kapıyı açtığımda şaşkınca baktım. Uzel'i görmeyi kesinlikle beklemiyordum.

--
Dırırırımmmm kaossss
Hahahaaaaha

Sjwjjwkakakakslalsls

Ne düşünüyorsunuzz?

❤️💗🌈🐜🍩