The Sweetest Regret (Enticed Series 2) - RAW/UNEDITED

Chapter Twenty-Eight

This Chapter is partly about Kyla's Dad and Miggy's Mom.

Halfway Love

"William!" Hindi maipinta ang liwanag na sumilay sa mukha ni Erza nang Makita niya sa labas ng Bahay nila si William

"Madapa ka!" Napsigaw naman ang binata. Agad na yumakap sa kanya ang dalaga

"Nakapasa ako sa Pearson University!"

"Talaga! Makakaluwas na tayo ng maynila pareho! " Yumakap pa ng mas mahigpit si William kay Erza.

"Apat na taon pa, makakapagtapos din tayo pareho.." Hinawakan ni Erza ang mga pisngi ni William.

Bagamat pilit na pinag hihiwalay si William at Erza nang kanilang mga magulang ay matibay parin ang pundasyon ng kanilag relasyon. Mula Pagkabata ay magkaibigan si William at Erza. Nagsimula ang kanilang pag ibigan nang sila ay tumungtong ng highschool. Ang sabi nga nila ay parang sila na hanggang sa huli. Dahil ni minsa hindi Nakita ng kanilang mga kaibigan na nag away ang dalawa. Ipinaglaban nila ang pagiibigan nila sa mga magulang nila hangang sa tumungtong sila ng kolehiya at napagdesisyunan nilang magpunta ng maynila.

Nagsimula ang pagkakalabuan ng kanilang relasyon nang magsimula ang karera nila sa kolehiyo. Marahil ay pareho silang nakatuon sa pag abot sa kani kanilang pangarap hanggang sa isang araw,

"Er-erza...."

"Huwag. Hindi ko kakayanin na wala ka, William. Please?" Mahigpit na hinawakan ni erza ang kamay niya. Dahan dahang inalis ni William ang kamay ni Erza.

"Masyado kitang minahal, nakalimutan ko na ang sarili kong buhay. Hindi ako pwepwedeng habang buhay na mag hintay at umasa sa mga pangako mo.. Patawarin mo ako." Tuluyan na siyang napaiyak.

"Pano ako? Nangako tayo diba? Tinalikuran natin pareho ang pamilya natin para ipaglaban kung anong meron tayo, Tapos sususuko ka?"

"Ano ba talaga ang gusto mo Erza? Tayo? O higitan ang mga magulang mo? Kaya mo ba akong pilian kaysa sa pagpunta mo ng Paris?" Hindi nakaimik si Erza. Napatras si William at napahikbi

"Hindi na kita papahirapan pa kung ganon....."

End of Flashback

"Erza.." Nagising ako mula sa pagiisip nang marinig ko ang boses ni Arabela. I turned to her immediately and prentended I was doing my paperworks.

"Your son came to me.. " Ngumisi ako at umupo sa swivel chair. "Parang hindi ka dehado?"

"You're the most rational person I know, Your vote will be mine.." I assured her

"Well, if it wasn't for the company I wouldn't. after all, A lost person isn't supposed to handle this company. " Nang mailapag ng assistant ko ang Tea na pinahanda ko ay agad niya itong inabot.

"You're right. Miguel has amnesia and he is not capable of doing his tasks. I just thought putting him into that position will mold him into a better person. But he is becoming what he used to be. " Napasinghap ako at napahawak sa salamin ko.

"You might be successful in what you are doing right now, But we know what happened 5 years ago, so as Miguel. Aren't you afraid he might use that against you.."

Hindi ako nakaimik. Yes, Arabela happens to know everything. Aside from being a board member, She is also my friend for a long time.

"I crossed that line already, I've got nothing to be afraid to" Napatayo ako.

"Whatever I'm doing. I'm doing this to save my son."

Tumayo si Arabela at inilapag ang baso ng tsaa na hawak niya kanina. "I hope you could do that to your self too." I tried not to look at her.