7.BÖLÜM NASIL UNUTURUZ BUNU?

2K 137 12
                                    

Selam. Bu bölümü hiç beğenmedim. Çok kısa oldu ama hikayeyi bıraktığımı düşünmeyin istedim. İlham gelmiyor. Sinir oldum -_- Neyse Bu bölüm diğerinin fragmanı gibi oldu. Saçma oldu ya neyse... Bayram geçti falan bir türlü kafamı toparlayıp yazamadım. Diğer bölüm sınırı da geçmedi. Bu bölümün sınırı çok az olacak. Çünkü kısa bir bölüm oldu. Sınır : 35 okunacak 5 oy :)

Ve sonunda kızlardan biri Multimedyada!! Birisi önerdi adını hatırlayamadım şu an ona çok teşekkürler. Ezgi için Emily Rudd seçiyorum :)

7.BÖLÜM NASIL UNUTURUZ BUNU?

Ezgi’nin ağzından ;

Hala ne olduğunu anlamıyordum. Tuhaf bir his … Şaşkınlıkla bir anda Can’ı ittirdim ve suratına tokat yapıştırdım. Arkama bakmadan otele doğru koştum…

Odama çıktım , banyoya girdim ve aceleyle kapıyı kilitledim.

Bu olan şey 10 saniye sürdü belki sadece… Ama bana 10 saat gibi geldi…

Bunu nasıl yapabilmişti? Nereden geldi bu cesaret?

Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladığını fark ettim. Yerde oturuyordum.

Pelin ve Simge telaşlanmışlar. Kapıyı yumruklamaya başladılar . Ama açmak istemiyordum çünkü herkesten her şeyden çok utanıyordum.

Yaklaşık 15 dakika boyunca orada kaldım. Sonra yavaşça kapıyı açtım ve yatağa uzandım.

Simge ve Pelin sonradan fark ettiler çıktığımı.

Başıma üşüştüler hemen haliyle.

Bir süre sessiz kaldım ve sonra her şeyi anlattım. Şaşırdılar . O sırada Yağmur gelmiş.

‘’Neredeydin ‘’ dedi Pelin

‘’Ya işte Batu’yla biraz oyalandık ‘’ Beni görünce koşarak yanıma geldi ve kızlara ne olduğunu sordu. Her şeyi anlattılar.

Yağmur gülmeye başladı. Dirseğimle karnını dürttüm. Sinirlendim. Neden gülüyor?

‘’Saçmalıyorsun herhalde… Neden bu kadar üzgünsün ki? Can ne kadar tatlı bir çocuk şanslı olan sensin. En azından Pelin bir anda çıkmadı aranızdan. ‘’

Pelin şaşkın şaşkın ona baktı. 

Epey geç olmuştu. Ben hemen uyudum. Ne yapayım? Ağlamaktan gözlerim şişti neredeyse.

Ertesi gün gözlerimi açtığımda saat 10:00’du. Telefonuma gelen mesajla uyandım.

Kimden ; 0539 5** ** **

Mesaj ; Dünkü olay için cidden çok üzgünüm. Seni kırmak ve üzmek istemedim. Daha fazla saklamamalıydım ve sözlerle açıklasaydım önünde bembeyaz kesilip oracıkta can verebilirdim. Utangaç biriyim . Lütfen şimdi beni kırma ve kapıyı aç. – Can

Ne? Nereden buldu ki numaramı? Kapıyı mı… Ben yüzüne bakamam onun daha da. Ufak bir tıkırtı duydum. Kapıdan geldi. Yavaş yavaş kapıya yaklaştım ve kapıyı azıcık araladım. Burnumu çıkardım ve ‘’Ne istiyorsun’’

‘’Beni dinlemeni , lütfen , bunların olacağını tahmin edemedim çok üzgünüm affet beni ‘’

‘’Seni bir süre görmek istemiyorum. Şimdi lütfen git. ‘’ dedim.

‘’ Tamam ama bir süre… Sonra yine geleceğim…’’ dedi ve gitti.

Bitkinlikle yatağıma yeniden uzandım…

Bir anda zıpladım. Allah’ım olamaz. Bugün Simge’nin doğum günü !!

UNUTMUŞ OLAMAYIZ!!!

-7.BÖLÜMÜN SONU-

En Güzel Yaz (TAMAMLANDI)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora