ODESSA'S REDEMPTION: Rise Of The Elementals (COMPLETED)(#Wattys2018 Winner)

Chapter 55: REVELATION

"Napakasama mo!" Ang galit na galit na sabi ni diyosang Tala sa kapatid dahil sa ginawa nito kay Laurea.

"...ginagawa ko lang ang nararapat at tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakabuti sa Sanlibutan mahal kong kapatid. Itatama ko lamang ang mga pagkakamaling ginawa ni Bathala sa Sanlibutan."

"Alam mo kung gaano ko kamahal si ama. Ang naging pagkakamali ko lamang ay nakinig ako sa'yo dahil tiwalang-tiwala ako sa'yo. Hinahangaan kita alam mo 'yan. Hinahangaan kita dahil sa napakabuti mo sa akin at napakagaling mo sa pakikidigma. Kaya sinunod kita dahil naniwala ako sa'yo. Pero bakit nagkakaganyan ka? Minahal ka ni amang Bathala at pinagkatiwalaan ka niya! Bakit mo ginagawa ito sa amin na kapamilya mo?" Ang nagpupuyo sa galit na si diyosang Tala. Pero wala siyang magawa sa kanyang kinahihigan dahil kontrolado siya ng kapangyarihang mas malakas sa kanya.

"Bakit ko ito ginagawa, mahal kong kapatid? Wala ka ngang kaalam-alam sa mga nangyari. Siguro nga napapanahon na para malaman mo na ang katotohanan."

"Katotohanan?" ang nagtatakang tanong ni diyosang Tala.

"Oo ang katotohanan at paano nagsimula ang lahat." ang tugon ni diyosang Bulan habang uni-unting lumalapit sa kinahihigaan ni diyosang Tala. Pagkalapit nito sa kanya ay inilapit nito ang kanyang mukha sa kapatid. Kitang-kita niya ang mahabang pilat sa mukha ni diyosang Bulan na nilikha niya ng itinakas niya ang tungkod ng kanyang ama.

Kapansin-pansin na napakabata ng mukha ni diyosang Bulan ng mga sandaling iyon. Marahil ay nalalapit na naman ang pagbilog ng buwan na hindi na namalayan pa ni diyosang Tala. Nasa kalakasan ngayon ang kapangyarihan ng kanyang kapatid kaya hindi siya magwawagi kung lalaban siya sa kanya. Pero may kakaiba sa mukha nito na ngayon lamang niya napansin sa napakahabang panahon. Kailan ba ang huling pagkakataon na nakita niyang malapitan ang mukha ni diyosang Bulan? Hindi na niya matandaan dahil ilang libong taon na rin ang nakakaraan. Bata pa sila noon. Natuon ang mga mata ni diyosang Tala sa mga mata ni Bulan.

"Mahabaging amang Bathala..." ang halos pabulong na wika ni diyosang Tala ng mapansin niya ang mga mata ni diyosang Bulan. Hindi iyon ang mga mata ni diyosang Bulan pero pamilyar ang mga matang iyon. Nakita na niya dati ang mga matang nasa harap na niya ngayon pero hindi lang siya sigurado kung sino at saan niya ito nakita.

"Sino ka?!" Ang matigas na tanong ngayon ni diyosang Tala sa kapatid. Sa mga sandaling iyon ay sigurado na siya na hindi niya kapatid ang diyosang nasa kanyang harapan ngayon.

Isang napakalutong na halakhak ang pinakawalan ni diyosang Bulan at saka sinabunutan ang walang kalaban-labang si diyosang Tala.

"Matagal ko ng gustong gawin sa'yo to mahal kong kapatid. Lalo na ang ginawa mo sa aking mukha. Tingnan mo ang mukhang ito dahil sinisigurado kong ito ang huling mukhang makikita mo bago kita papatayin!" Ang nanggigigil na wika ni diyosang Bulan habang nakasabunot ang kanang kamay nito sa gawing likurang buhok ni diyosang Tala. Mabilis na hinawakan ni diyosang Bulan ang panga ng kapatid at buong gigil na pinisil iyon at itinapat muli ang mukha sa kawawang diyosa.

"Matagal ko ng gustong simsimin ang iyong kagandahan at kapangyarihan pero hindi ako makakuha ng pagkakataong gawin iyon dahil laging nakabantay sa'yo si Bathala at ang manliligaw mong si Sucu. Pero mabuti na lamang pala at hindi ko ginawa iyon dahil kung hindi ay walang matitira sa aking tunay na kapatid, ang pinakamamahal kong kapatid na kasama kong pamumunuan ang Sanlibutan." Pinakawalan ni diyosang Bulan ang pagsabunot nito sa buhok at pagpisil sa mukha ni diyosang Tala. Muli ay tumalikod ito sa kapatid at marahang naglakad papaikot sa higaan ng diyosa.

"Hindi ikaw ang aking kapatid! Hindi ikaw si Bulan! Anong ginawa mo sa kapatid ko?" Ang galit na galit na wika ni diyosang Tala. Hindi niya napigilan ang umiyak ng masigurong hindi nga si diyosang Bulan ang kasama niya sa kuwarto. Bakit hindi niya ito napansin na ibang diyosang Bulan ang nakasama niya sa kanyang paglaki? Bakit pati ang kanyang amang si Bathala ay hindi rin nito napansing hindi ang tunay na diyosang Bulan ang kanilang nakasama ng matagal sa palasyo sa kalangitan?