a jak umrę,
to wreszcie
umrze we mnie
smutek
- Żurnalista.pl
Nieśmiała poetka, śmiało o życiu...
Zapraszam do czytania.
3 w wiersze - 24.08.2018
5 w poezja - 24.12.2018
DZIĘKUJE 🖤
w zacienionej sali wystraszona stała na pierwsze ujrzenie mężczyzny czekała
krocząc przed korytarz twarz zarumienioną chowała wtulona w niego nieśmiało się uśmiechała
miłą rozmowę za dobrą wróżbę brała coraz chętniej wspólną przyszłość planowała
marzenia te kłótnia przerwała miesiącami nieustannie płakała
wiadomości i maile wypisywała dzwoniła i choć kochać chciała cisza ją ciągle zastawała
pewnego dnia mimo trudu się poddała ale nigdy o nim nie zapomniała
już zawsze miłowała...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Pink - Try
Tym razem utwór jest szczególnie powiązany z treścią tekstu i niezwykle bliski memu sercu. Pomijając już fakt, że piosenka dogłębnie porusza, jeżeli się zrozumie jej istotę i jakkolwiek powiąże z własnym istnieniem, własnymi doświadczeniami.
„Poddanie się" o którym mowa w wierszu nie jest oznaką słabości, a zrozumieniem wynikającym z milczenia. Otóż cisza również jest odpowiedzią. Nie możemy nieustannie walczyć o płomień, który już dawno wygasł. Czasem trzeba się zwyczajnie pozbierać, otrzepać z popiołu i poszukać ciepła, przy którym można bezpiecznie się ogrzać. Mimo bólu - to jedyne rozsądne rozwiązanie.
A jak Wy postępujecie w takich sytuacjach ? W jaki sposób zwalczacie smutek po niespełnionej miłości ?
