Falling for Zygy (Devil's Heart)

CHAPTER 6

CHAPTER 6

SABADO ng umaga, walang magawa si Paula kung hindi humilata sa kama niya buong araw. Wala naman siyang gagawin ngayong araw kaya magre-relax nalang siya. Mas mabuti itong wala siyang gagawin dahil kailangan niya ng pahinga.

Akmang kukunin niya ang cell phone sa bedside table niya ng matigilan siya. She remembered Kreg. Palagi itong pumapasok sa isip niya kapag nakikita niya ang cell phone niya. It’s been a week since he sent that direct message. Hindi ito nag-reply sa kanya at hindi naman iyon kataka-taka. Sino ba ako para pag-aksayahan siya ng oras?

Tuluyan niyang kinuha ang cell phone niya at binuksan ang YouTube. Bumulaga sa kanya ang video na may Thumbnail na larawan ni Kreg at Roda na magkalapat ang labi. Parang may sumakal sa puso niya sa nakita pero binuksan pa rin niya ang nasabing video at pinanuod niya.

The video was all about Kreg and Roda kissing on the set of ‘Till death do us part’ movie. Si Roda ang humalik sa lalaki pero halata naman na nagustuhan din iyon ni Kreg. Pinindot niya ang home button ng cell phone at itinabi iyon.

Medyo nasaktan siya sa nakita pero wala naman siyang karapatan. Hindi naman matatawag na espesyal ang pagpapalitan nila ng message ni Kreg sa Twitter.

She was in the middle of thinking how pitiful she was when a phone rang. Itinirik niya ang mga mata ng ma-realize kung kaninong cell phone ang nag-iingay. Inabot niya ang cell phone ni Zygy na nasa bedside table niya at sinagot ang tawag nito.

“Sabado ngayon. Ano ang kailangan mo?” Agad na tanong niya ng sagutin niya ang tawag.

“Hello to you too, Pao.” Ani nito sa masayang boses. “I called to ask you if you want to dine with me tonight.”

 Tumaas ang kilay niya. “Bakit ko naman gugustuhin na kumain kasama ka? At saka, I’m sure suot mo na naman iyang mask mo kaya salamat nalang. Hindi ka naman kakain tulad nuong sa restaurant tayo. Pinaglaruan mo lang ang pagkain mo kasi ayaw mong tanggalin ang mask na suot mo.”

He chuckled. “Come on. Please? Gusto ko lang may kasama mamayang gabi. After dinner, you can go home. Just dine with me.”

“Ayoko.” Walang pag-aalinlangang sabi niya. “Labas na sa trabaho ko na makipag-dinner sayo.”

Ilang segundong nawalan ng imik ang nasa kabilang linya. “Sorry, nakalimutan ko. Trabaho lang pala ang dahilan kung bakit mo sinasagot ang mga tawag at text ko.” He chuckled. “Sige ganito nalang, isipin mo na dinner meeting ito. Magbubukas ako ng bagong account sa bangko niyo at ikaw ang mag-a-assist sa’kin. How’s that?”

Her eyes widen. “Another account?”

Kapag nagbukas ito ng bagong account, makakatulong ‘yon sa promotion na hinahangad niya.

“Yes. Another account.” Then he paused for a second. “So, are you going to dine with me?”

“Sure.” Mabilis niyang sagot. “Basta ba tungkol sa new accounts mo ang pag-uusapan natin.”

“Oo naman.”

“Okay.”

“Tatawagan nalang kita mamaya kung saan tayo magkikita.” Anito at nagpaalam na. “I have to go. Bye. See you later.”

Natapos na ang tawag pero nakalapat pa rin sa taenga niya ang cell phone ni Zygy. Tinatamad siyang gumalaw. Kaya naman ng biglang tumunog ang message alert niyon, napaigtad siya.

Naiinis na binasa niya ang text na natanggap. It’s from Zygy. Para namang may ibang tao na nakakaalam nang number ng cell phone na ito.

Zygy: Anong ginagawa mo?