My killer

Κεφάλαιο 1ο

Όταν ακούς την λέξη οικογένεια,σου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό κάτι ζεστό και ωραίο.Δυστυχώς στην δική μου περίπτωση μόνο ζεστασιά δεν σου έβγαζε αυτή η λέξη.Οι γονείς μου είναι επαγγελματίες δολοφόνοι. Έχω και έναν αδερφό τον Άρον ο οποίος ακολούθησε τα χνάρια των γονιών μου.
Εγώ και πάλι μόλις πριν έναν χρόνο τελείωσα την ψυχολογία. Ο πατέρας μου με έχει βάλει στην θέση της ψυχολόγου στην ομάδα του. Ψυχολόγω τα θύματα και προβλέπω τις κινήσεις τους. Επιπλέον περνάνε σε εμένα για τεστ κάθε μήνα τα μέλη της ομάδας του μπαμπά μου. Δεν μου άρεσε η δουλειά που έκαναν για αυτό και εγώ το μόνο που κάνω είναι καθαρά αυτό που σπούδασα. Ναι και θα μου πείτε γιατί μπήκα στην ομάδα. Γιατί πολύ απλά ο πατέρας μου είναι από τους μεγαλύτερους δολοφόνους στον κόσμο και εγώ θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να προστατεύσω τον εαυτό μού,μιας και οι εχθροί του μπαμπά μου τριγυρνάνε εκεί έξω και πιστέψτε με δεν είναι δύο τρεις.
Κατά τα άλλα είμαστε μια φυσιολογική οικογένεια. Με τα τραπεζοματα της,με τους καβγάδες της,με τις χαρές της. Απλά έξω από το σπίτι...όλα αλλάζουν.
Σήμερα το πρωί με ενημέρωσε ο μπαμπάς μου ότι θα περάσω από τεστ έναν καινούργιο τύπο που ήθελε να μπει στην ομάδα. Ωχ τι φρούτο θα έχω να αντιμετωπίσω πάλι.
Το ξυπνητήρι μου χτύπησε πάλι νωρίς νωρίς και εγώ με τα χίλια ζόρια σηκώθηκα και πήγα να πλύνω το πρόσωπο μου και τα δόντια μου.
Αφού βγήκα από το μπάνιο κατέβηκα κάτω στην κουζίνα για πρωινό.
"Καλώς την αργοπορημένη κόρη μου." Είπε η μαμά μου αγκαλιάζοντας με.
"Καλημέρα και μια χαρά είναι η ώρα που ξύπνησα." Είπα νυσταγμένα.
"Και δύο τρομαρες." Πρόσθεσε ο Άρον.
"Σκάσε Άρον ανακατοστρα." Του είπα.
"Μην μου λες σκάσε γιατί θα στην ανάψω." Απείλησε.
"Άρον ντροπή σου τουλάχιστον. Στην αδερφή σου δεν θα έπρεπε ούτε για πλάκα να σκεφτείς να απλώσεις χέρι." Φώναξε ο μπαμπάς μου.
"Συγγνώμη." Είπε ο Άρον κοιτώντας το πάτωμα.
"Είναι οκ. Να σου πω ξέρεις τίποτα για την τύπο που θα μου κουβαλήσει σήμερα ο μπαμπάς;;;" ρώτησα τον Άρον.
"Χμμμ άκουσα ότι τον λένε Jason και ότι είναι από τους καλύτερους εκτελεστές. Τίποτα άλλο. Θα μάθουμε σήμερα υποθέτω." Είπε τσιμποντας την μύτη μου.
"Άντε πηγαιντε να ετοιμαστείτε να φύγουμε." Είπε η μαμά μου.
Με τον Άρον ανεβήκαμε στα δωμάτια μας για να ετοιμαστούμε.
Άρχισε να ζεσταίνει ο καιρός και έτσι αποφάσισα να βάλω το γκρι φόρεμα μου και τις μπορντο τις γόβες μου.

Χτενισα τα μαλλιά μου και πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου και κατέβηκα.
"Λοιπόν Δίδω μου εσύ πας με το αμάξι σου στα γραφεία και εγώ με την μαμά και τον Άρον πάμε να κανονίσουμε μια δουλειά." Είπε ο μπαμπάς μου φιλώντας με.
"Εντάξει." Είπα βγαίνοντας από το σπίτι. Χμμμ δουλειά λέμε τώρα το ξεπαστρεμα κόσμου.
Πήρα το αμαξάκι μου. Ένα μαύρο Range Rover και ξεκίνησα για τα γραφεία.

Φτάνοντας στην εταιρία χτύπησε το κινητό μου. Ήταν η Υακινθη.
"Έλα Υακινθη."
"Καλημέρα και σε εσένα Δίδω μου. Να σου πω λέγαμε να πάμε για καφέ με την Άλκηστης και είπαμε να σου πούμε. Θα έρθεις;;;" ρώτησε.
"Θα έρθω αν τελειώσω νωρίς με τις συνεδριάσεις." Της είπα ξεφυσοντας.
"Αααα κατάλαβα παλι με τους ψυχοπαθείς του μπαμπά σου ασχολισε." Είπε.
"Ναι και σήμερα θα μου έρθει καινούργιο μπουμπούκι. Τέλος πάντων σε αφήνω γιατί έφτασα στην εταιρία. Όταν τελειώσω θα σας πάρω τηλέφωνο."
"Οκ κορίτσι μου. Θα τα πούμε. Υπομονή με τους τρελούς εκεί μέσα. Φιλάκια."
Κλείσαμε το τηλέφωνο και μπήκα στο γραφείο μου.
Τα γραφεία μας ήταν κανονικά. Υποτίθεται πως κάναμε εισαγωγές εξαγωγές. Τι πρωτότυπο ψέμα για μαφία.
Πήρα τηλέφωνο στην γραμματεία.
"Καλημέρα Λίζα."
"Καλημέρα δεσποινίς Πετράκη. Τι θα θέλατε;;;" ρώτησε η γραμματέας.
"Λίζα τι ώρα είναι το ραντεβού μου με τον καινούργιο;;" ρώτησα.
"Αααμ δύο λεπτά να κοιτάξω. Είναι σε δύο λεπτά." Είπε.
"Ωραία όταν έρθει οδήγησε τον στο γραφείο μου."
"Εντάξει δεσποινίς Πετράκη."
Έπινα τον καφέ μου όταν χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα στο γραφείο η Λίζα.
"Δεσποινίς Πετράκη ήρθε ο κύριος Jason."
"Πες του να περάσει." Είπα.
Μπήκε μέσα στο γραφείο μου ένας νεαρός γύρω στην ηλικία μου και αρκετά γοητευτικός για δολοφόνος. Χαχ ίσως αυτό να ήταν και το πιο γερό χαρτί του,η ομορφιά του.
"Καλημέρα. Jason." Συστήθηκε τινοντας το χέρι του.
"Καλημέρα Jason.Είμαι Δίδω Πετράκη. Κάθισε." Του είπα δείχνοντας του την καρέκλα απέναντι μου.
Let's start the game killer...

Γειαααα 🤗🤗🤗
Να'τος και ο Jason.
Τι θα γίνει στην συνέχεια άραγε;;;
We'll see 😍
Φιλιααα 💋💋💋