Virulent | Kim Jongin

|19|《Beklenmeyen Misafir》

"Jongin bize bunu yapma." dediğinde kalakaldım. "Bana şaka yaptığını söyle aptal herif!" Çoktan ıslanmış olan gözlerini üzerimden çekti ve mutfak masasındaki telefonu aldı eline.

Birisini arıyordu, karşıdaki telefonu açtığında panikle konuşmaya başladı. "HyeIn abla, acil buraya gelmen gerek. Jongin iyi değil, sanırım yine unuttu. Bu sefer birkaç gün değil. Anladığım kadarıyla sekiz yıl."

Telefonu kapattığında üzerine doğru yürüdüm. Duyduklarım doğru muydu? "Sen neden bahsediyorsun böyle?"

"Hayatım lütfen sakin ol, önce salona geçelim."

"Hayatım mı?" dediğimde derin derin nefes aldı.

"Jongin lütfen içeri geç! Beni sadece üzüyorsun!" Sinirle bağırdığında daha da uzatmamak adına dediğini yaptım ve salona geçtim. Koltuklar değişmiş, televizyon yenilenmişti. Aklıma gelen şeyle banyoya ilerledim ve az önce yüzümü yıkarken bakmayı unuttuğum aynaya baktım.

Bu ben değildim. Benim tanıdığım Jongin'in göz altları bu denli koyu değildi. Ne saçlarım bu kadar gürdü, ne de yüzüm ve gözüm bu kadar şiş.

Dün gece uyuduğum Jongin ile sabah uyandığım Jongin bambaşkaydı.

Banyodan çıkıp hemen karşıdaki odama girdim ve baktım eşyalarıma.

Eşyalarım aynı yerinde olsa da masamın üzerindeki bilgisayar ve telefon değişmişti.

Kıyafetlerimin bedeni büyümüştü ve kendi dolabımda kadın kıyafetleri bile vardı. Elime geçen tişörte baktığımda girmişti içeriye. "O benim." dedi sanki aklımdan geçen soruyu duyar gibi.

"Neden senin kıyafetlerin benim dolabımda?"

"Biz sevgiliyiz Jongin." dedi ve yanıma doğru ilerleyip elimdeki tişörtü aldı. "Sana geldikçe giymem için sen aldın bunları bana."

Ne yani? Ben gerçekten alt sınıflardan bir kızla mı çıkıyordum? Hayır, bu en son sorgulamam gereken şeydi çünkü ben dakikalar önce geleceğime uyanmıştım.

Bir an önce büyüyüp çoluk çocuğa karışmak gibi bir hayalim vardı evet ama bunun bu kadar hızlı gerçekleşeceğini hiç düşünmemiştim.

"Ara sıra baygınlık geçirip uyandıktan sonra hiçbir şey hatırlamıyorsun, değil mi?" dediğinde salladım başımı. "Kadınlara dokunduğun için oluyor."

Hadi ordan, yalana bak!

"Saçmalıyorsun herhalde..." diyerek alayla güldüğümde işaret parmağıyla yerdeki kıyafetleri gösterdi bana.

"Bunlar ne?"

"İç çamaşırlarım."

"Ya bunlar?" İşaret ettiği yere baktığımda gördüm kadın çamaşırlarını. "Benim çamaşırlarım."

"Peki ya bu ne?" Yatağımı gösteriyordu, baktığımda ne kadar dağılmış olduğunu gördüm. Bütün bunlar tek bir şeyi işaret ediyordu, izlediğim filmlerden biliyordum.

Hadi ama, tek yaptığı çılgınlık 18 yaşında olmamasına rağmen arkadaşlarıyla karaoke barda içki içen biriydim ben.

Bir kadınla yatmış olamazdım. Hele de alt sınıflardan biriyle. Hem de bu yaşta!

"Jongin sen şu an 25 yaşındasın. Hatta önümüzdeki aylarda 26 bile olacaksın. Dün gece geldin ve dedin ki her şey bitti, söz verdiğim gibi bir yolunu buldum ve hallettim dedin. Bana neden yalan söyledin? Senden sıkılacağımdan mı korktun? Yoksa bana verdiğin sözü tutmak için mi? Neden yaptın diyorum?"