" ဘာလို့ငိုနေတာလဲ ?"
သူ့လည်တိုင်သို့ လာရောက်ထိတွေ့သော
Chanyeolရဲ့ထွက်သက်လေနွေးနွေးလေး ။
ကြားလိုက်ရသောတိုးညှင်းလှတဲ့သြရှရှအသံ
ကလေးကြောင့် သူ့ ရင်ဘတ်ထဲဝယ် ကုလား
ဘုရားဝင်လှည့်နေရုံမကလို့ ။ အိမ်က အငယ်
ကောင်တစ်ယောက် ပေါက်စီ မစားရလို့ အိမ်
ပေါ်တွင်နတ်ပူးသလိုခြေစုံခုန်ပေါက်ပြီး သောင်း
ကျန်းတတ်သည့် ပုံစံအတိုင်း ။ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့
ပင်ခုန်ပေါက်လို့နေလေသည် ။
" Byun Baekhyun "
မေးနေသော ပြန်မဖြေ ။ ခေါ်သော်လည်းမထူး ။
Chanyeolရင်ခွင်ထက် ပါးလေးအပ်လျက် တ
ဒုတ်ဒုတ်နဲ့ခုန်နေသော သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်က
လေး တစ်စုံဖြင့်ဖိရင်း မျက်လုံးလေးပြူး၍
ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်အလား ကြောင်အနေသော
Baekhyunတစ်ယောက် ။
အလွန်နွေးထွေးလှသည့် Chanyeol၏ ရင်ခွင်
ထဲသို့ ခေါင်းလေးဖြင့်အတင်းတိုးဝှေ့ပြီး မျက်
နှာကြီးပြုံးဖြီးလျက် သာယာနေမိရင်းအရှေ့က
သူငိုခဲ့သောအကြောင်းအရာတို့အား တဖန် ပြန်
တွေးမိပြီး Chanyeol ရင်ခွင်ထဲ၌ဝယ် နောက်
တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍အငိုခန်းဖွင့်မိပြန်သည် ။
" အဟင့် .. ဟင့် .. အဟင့် ... ရွှတ် .. "
Chanyeolရင်ခွင်ထဲတွင် ငိုနေရင်း တစ်စတစ်စ
နှင့်ထွက်လာသောနှပ်တို့အား Baekhyun လက်
ဖြင့်ညစ်ပြီး Chanyeol အပေါ်အင်္ကျီသို့ပင်သုတ်
ချပစ်လိုက်သည် ။
" ဟာ ... Byun Baekhyun ! ကျစ် ! .. မင်းကွာ !
သွားပါပြီ .. ငါ့အပေါ်အင်္ကျီတစ်ထည်လုံး မင်းရဲ့
နှပ်တွေကြောင့်ရစရာမရှိတော့ဘူး !!! "
Chanyeol သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ Baekhyun ကိုယ်
လုံးလေးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး စုပ်တစ်ချက်သပ်
လျက် သူ့အပေါ်အင်္ကျီကို ငုံ့ကြည့်ရင်းဆူငေါက်
လိုက်သည် ။
ထိုအခါ...
" အဟင့် .. ဒါလေးများ ပြန်လျှော်ပြီး
ဝတ်လိုက်ပေါ့ အဖိုးကြီးရဲ့!! "
ငိုသံကြီးနဲ့ အော်ပြောပြီး သူ့အရှေ့က ပြေး
ထွက်သွားသော Baekhyun၏ ကျောပြင်
လေးကိုကြည့်ပြီး အနောက်တွင် ခေါင်းတ
ရမ်းရမ်းနှင့် ပြုံးရယ်ကာ ကျန်ရစ်နေခဲ့ရသူ
မှာ Park Chanyeol တစ်ယောက်ရယ်သာ ။
C&M.04
Start from the beginning
