Open The Door For The Badboy ✔

42.

Haar ogen lichtten op van triomf, blijdschap, en opluchting.

Voor ik het weet vliegt ze me om mijn nek en duwt ze me op het bed. Ze is nog steeds dronken, dus probeert ze zich uit te kleden. Ik wil geen seks hebben in één van Geoffrey's kamers, dus trek ik haar jurkje weer omlaag. 'Thuis.'

Jordan klautert van het bed af en trekt haar hakken weer aan. Daarna fatsoeneert ze haar haar en gezicht in de badkamer, terwijl ik mijn shirt gladstrijk.

Alsof ze pas net op het feestje is, komt ze de badkamer uit en loopt zelfverzekerd naar de deur. Jordan verstrengelt nog haar vingers in die van mij, voordat ze de deur opengooit en mij achter haar aan sleurt.

We zaten echt veel meer dan zeven minuten in die kamer, dus daarom is de rest verbaasd als ze ons zien, aangezien we gewoon nog steeds netjes onze kleren aanhebben.

'We gaan.' zeg ik kort. Geo kijkt teleurgesteld. 'Hoezo? Het feestje is pas net begonnen.'

Ik haal mijn schouders op. 'Bedankt voor het feestje, maar Jordan is dronken en wilt naar huis.' We zwaaien nog eventjes en willen dan naar de voordeur lopen, totdat we allemaal achteruit geduwd worden.

Er is gegil en geroep. Daarboven uit zijn er een paar zware mannenstemmen te horen. Ik laat Jordan los en wurm me door de mensenmassa naar de gebeurtenis.

'Politie! Iedereen kalm blijven!' roept een politieagente. Niet lang daarna worden er twee jongens geboeid naar buiten gesleurd, met hun gezicht naar de grond.

Iedereen loopt er achteraan naar buiten. Wie zijn het?

Pas wanneer ik besef wie het echt zou kunnen zijn, zie ik zijn gezicht. Een flits van een seconde voordat hij de politie-auto in geduwd word.

Damian in één auto en Ryan in de andere.

Ik kan het niet laten. Ik grijns en maak een salueer-gebaar naar hem. Vol met woede staart hij terug.

Kort daarna voel ik Jordan's hand op mijn schouder glijden, terwijl ze expres haar lichaam tegen me aanduwt.

Damian's kwade gezicht verandert naar verbaasd en verslagen.

Het duurt niet lang voordat de politie-auto's wegrijden en het feestje langzaamaan weer opgebouwd word.

'Ik voel me niet goed.' fluistert Jordan. 'Oh god. Ik geloof dat ik moet overgeven.' De drank heeft zo te zien een slechte werking op haar.

'Dat lijkt alleen maar zo. Over een paar minuten val je misschien flauw.' grap ik. Ze schrikt duidelijk. 'Easton. Ik geloof echt dat ik ga kotsen.' jammert ze.

'Fuck, we gaan wel naar huis.' Ik draag haar naar de parkeerplaats en ontdek dan dat ik niet met mijn eigen auto ben gekomen. Shit.

Dan merk ik Wade's auto op. Sissend van het ongeduld leg ik Jordan tegen de auto aan. 'Blijf hier, oké?' beveel ik haar. Haar ogen zijn gesloten, terwijl ze een zachte ja zegt.

Ik been terug naar het huis en probeer Wade zo snel mogelijk te vinden. Na een minuutje of twee vind ik hem in de woonkamer aan.

'Sleutels.' eis ik. Met een wenkend handgebaar kijk ik hem aan. 'Waarom zou ik?' vraagt hij terug. Julina, die op zijn schoot zit, kijkt nieuwsgierig naar me.

'Geef ze of ik vertel Julina over die pillen om je pik te groeien.' Met een rood hoofd graait hij naar de sleutels in zijn achterzak. 'Godverdomme, Easton.' zegt hij onder zijn adem.

'Ik wist het wel!' roept Julina achter me, onderweg naar buiten.

Weer bij Jordan, zie ik dat ze op de motorkap ligt.

'Hey.' fluister ik. Ze is out. Zuchtend til ik haar op en leg haar op de achterbank. Ze geeft geen ene kik.

***
Het licht staat nog aan thuis. Sandra is vast alles aan het afstoffen. Hopelijk ziet ze me niet als ik Jordan naar binnen draag.

Stilletjes sleep ik Jordan van de achterbank. We zijn in de garage, dus de kans dat Sandra me hoort is groot.

Met een zwaai gooi ik haar over mijn schouder. Ze is zo licht als een veertje, het is geen enkel probleem om te sluipen.

De garagedeur gaat krakend open. Via de hal ren ik naar de trap. Net op de tweede traptrede, hoor ik gekuch achter me.

'Draai je maar niet om. Er ligt een aspirientje naast haar bed. Als Jordan dronken thuiskomt, wilt ze graag nog altijd een glas appelsap voordat ze slaapt.' ratelt Sandra op.

'Bedankt.' zeg ik schor, voordat ik mijn weg weer naar boven vervolg.

'Waar ben ik?' Jordan is opeens weer wakker. 'We zijn thuis. Ik breng je naar je kamer.'

Haar kamerdeur zit gelukkig niet op slot. Zoals Sandra zei, zit er een glas water en een glas appelsap op haar nachtkastje. Daarnaast een bordje met twee aspirientjes.

Voorzichtig leg ik haar op bed. Ze maakt aanstalten om op te staan, maar ik laat haar alleen zitten.

'Neem een aspirine en dan je appelsap.' beveel ik. Stug gehoorzaamt ze. Ze slikt ze allebei na elkaar achterover.

'Je lijkt mijn moeder wel. Of Sandra.' giechelt ze. Ik haal lachend mijn schouders op.

Ik kom terug met een oversized trui uit mijn kast en kleed haar uit. Ik kon geen pyjama uit haar kast pakken, want die is groter dan mijn kamer zelf. Ik ken dat systeem helemaal niet.

Eerst de hakken, dan de sieraden, dan het jurkje. 'Wil je je bh aan laten of uit?'

Ze denkt eventjes na. 'Ik wil eigenlijk neuken.' jammert ze. 'Maar je wil ook geen kater. Aan of uit?'

Ze kiest voor het tweede en doet haar armen omhoog. Met twee vingers gooi ik haar bh-sluiting open. Ze gooit hem zelf op de grond en trekt dan de trui aan.

Nog snel doe ik haar haar in een hoge knot en ik was haar gezicht met een warm washandje.

Alles wat een meisje zou doen voordat ze zou gaan slapen.

'Slaap lekker, Jordan.' Ik wil het licht uitdoen, maar hoor dan gejank. 'Wat is er?'

Ze wrijft in haar ogen. 'Ik dacht dat je bij me zou slapen.' huilt ze.

Als ze dat wilt, doe ik het. Deur achter me op slot, loop ik naar haar bedrand.

Ik kleed me helemaal uit tot mijn onderbroek en kruip dan naast haar in bed. Tevreden kijkt ze me glimlachend aan.

'Houd me vast.' eist ze. Weer luister ik naar haar. Ik verstrengel mijn benen in die van haar en houd met mijn ene arm haar smalle middel vast.

Jordan drukt nog één kus op mijn mond en schuilt zich dan in mijn nek.

Niet veel later hoor ik regelmatige ademhaling.

///

Even vroeg voor een keertje