Sumagot si Clarence, "sabihin mo namatay na at byuda na siya. Tss."

Binato ko siya ng unan, "g@go. Buhay na buhay pa ko pinapatay mo na."

Simula nung araw na naaksidente ako, laging pumupunta si Ynna mula nung nasa ospital ako hanggang ngayon na nasa bahay na ako. Naawa na din ako sa kanya kasi kahit papano naging magkaibigan na din kami ni Ynna nung nasa States kami..

Lumapit sa'kin si Clarence, "sabihin mo nga sa'kin. Ano ba talaga yung payatot na yun sa'yo?"

Tinulak ko siya, "kaibigan?"

Tumawa siya ng malakas, "t@ngina, Clarence! Kaibigan? Sigurado ka? Hahaha!"

"Mabait naman kasi si Ynna eh.. Siguro nagkamali lang siya ng taong minahal kaya siya ganun. Mabait yun, Clarence. Sa loob ng halos isang taon na magkasama kami, ni minsan hindi yun magalit sa'kin. Kahit puro si Dana yung sinasabi ko, tahimik lang siya tapos iiyak pag mag isa na lang siya.."

Nagsalita siya, "sigurado kang kaibigan lang?"

"Para kang tanga," sagot ko. Ano ba kasi yung gusto niyang sabihin? May gusto ako kay Ynna? Parang timang nga lang talaga!

"Eh kasi naman, dati pa kita kinukulit na sabihin na lang natin kila mom at dad yung tungkol sa sakit niya tapos ayaw mo namang pumayag. Minsan tuloy napapaisip ako na may gusto ka na dun," sabi niya.

"Sasabihin ko ulit, mukha kang tanga. Kaibigan lang, hanggang kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa kanya. Saka isa pa, mahirap na yung pinagdadaanan ni Ynna. Wag na nating dagdagan. Alam mo naman kung gano kahirap kapag nalaman ng mga tao na may sakit ka na ganun.."

Ang alam ko, isa sa mga dahilan niya kaya ayaw niyang bumalik dati sa Pilipinas ay dahil sa tatay niya.. Alam niya na ikakahiya siya ng tatay niya pag nalaman na may sakit siya, lalo na at tatakbo pa yung tatay niya sa pagka Senador. Ayaw niyang maging dahilan kung matatalo man ang tatay niya. Kung hindi lang namatay yung kapatid niya, dun na siya titira talaga at uuwi naman ako. Kung hindi lang talaga namatay yung kapatid niya, eh di sana hindi ganito kagulo yung mga bagay ngayon.

"Oo na. Tss. Bakit ba ang bait mo? Kapatid ba talaga kita? Pambihira," sabi niya sabay tayo, "pasok na nga ako. Ang dami ko pa palang aasikasuhin eh."

Lumabas na siya ng kwarto habang naiwan naman ako mag isa. Sana talaga maging maayos na lahat. Nakakapagod na din kasi..

--------------------

Ynna's point of view

I went to their house to try to see Cyriel. I had to cancel the wedding last week. Everything has been set, but still, Cyriel is way more important than the wedding. I don't care about the wedding as long as Cyriel is safe and sound.

I was waiting and sitting on their couch when i saw Clarence going out.I took the opportunity to visit Cyriel. I haven't got the chance to visit him because he keeps on giving reasons.

I entered his room then he looked my way, "hey," i said.

He just stared at me.

I took the liberty and sat on the stool beside his bed, "i cancelled the wedding," i casually said. I know from the bottom of my heart that that's what he wanted from the very start. He didn't want to be with me, i know, so when he proposed to me by impulse, i grabbed the chance.

He sighed, "Ynna--"

I cut him, "but it will still resume once you're fine. That's fine with you, right?" I asked him.

"Ynna, just please--"

I interrupted again, "i will still wear the same wedding gown, though. I love the texture and how it hugged my body. I look great in that, Cy," i said.

Good Girl Gone Bad (PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon