10. Bölüm - Part II

1.6K 298 9
                                    

Gökhan keser - Sıla ~ Bazen

Fizik online dersten çıktım ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Fizik online dersten çıktım ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Umarım siz iyisinizdir ^^

Keyifli okumalar.

Bölüm ithafı; _-loveofgods-_

Ölüm Kokan Papatyalar

10. BÖLÜM
Ödeşmek

Tümsekli bahçe yolunu aştıktan sonra ışığı yanmayan evin kapısındaydım. Çantamın fermuarını açarak demir anahtarlığı aldım. Kapının deliğine sokarak birkaç defa çevirdim. Açılan kapıyı iterek araladığımda eğilerek ayakkabılarıma uzandım. Şiş ayaklarım ayakkabılarıma yaptığı baskıdan kurtardığımda öylece yere fırlattım. Açık kapıyı yaslanarak kapattığımda yalın ayaklarımla zemine her bastığımda ses çıkartmasına göz yumdum.

Üzerimdeki ceket kalıbının ağırlığını ince bedenimin üzerine yüklediğinde yorgunluğum daha da katlanmaz hale gelmişti. Ağır adımlarım olabildiğince yavaş şekilde hareket ederken çıkacağım merdiven gözümde dağ kadar büyüdü. Birkaç güne odama ulaşacağımı kendime kabul ettirdiğim sırada ayağımda hissettiğim acıyla elim ayağıma gitti. Önümdeki sehpayı görmemem derin sızıyı parmak uçlarıma bıraktı.

Ayağımın acısıyla olduğum yerde zıplamaya başladığımda ne ara koltukların arasına girdiğimi sorguluyordum. Serçe parmağım canımı yakmak için daha da sızladığında gözlerimi kapatarak açık olduğunda hiç farketmeyen karanlığa bıraktım kendimi.

Yanında bulunduğum yumuşak koltuğa oturdum. Dudaklarımın içindeki acı dolu nidaları boş salona bırakırken ayak parmaklarımı elimle ovdum. Işıkları açmaya üşendiğim için beynim bildiği tüm küfürleri bana sıralıyordu.

Yerimden kalkarak artık yorgun bedenimin yatakla buluşmasını daha fazla geciktirmemek için merdivenlere yöneldim.

Işıkların yokluğunda karanlığın işgal ettiği ev, yavaş adımlarımın dokunduğu parkenin ses çıkartmasıyla yankılanıyordu. Merdivenin basamaklarını çıkarken elimle kavradığım tırabzanlardan destek alıyordum. Biraz önce inleyerek tuttuğum ayağımın acısının unutarak yola devam ettim.

Mavi gözlerim karanlığın üzerimize yağdığı anlarda boş boş dolanıyordu. Üzerimde ağırlığı bana yüklemiş ceketin yakalarından burnuma tüneyen kokuyu ciğerlerime çektim. Karanlığın içinde beliren yeşil gözlere diktim gözlerimi, basamakları yorgunlukla oldukça cazip gelmişti.

Elimde tuttuğum çantam ağırlığını parmaklarımın ucuna yüklerken kayıp yere düşmesi an meselesiydi. Ama bunu umursayacak kadar kendimde değildim. Uzun sarı saçlarım ceketin içinde kalıp elbisemin açıkta bıraktığı yüzeyden tenimi kaşındırırken odama çıkıp üzerimi yaka paça çıkarmayı planlıyordum.

Ölüm Kokan Papatyalar Where stories live. Discover now