8. Bölüm

1.9K 337 22
                                    

• Nil İpek. & Can Kazaz - Kendi halimde

 & Can Kazaz - Kendi halimde

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm ithafı; gndz_esma2

Ölüm Kokan Papatyalar

8. Bölüm
Çiçekli Yollar

Çıplak sırtına dokunan ellerim onu öne doğru savurdu. Soğuk ellerim sıcak tenindeki olayı kısa kesip hemen geri çekilmişti. Ayakları birbirine dolanmış siyah elbisesinin sardığı bedenini dengede tutmak için tırabzanlara uzansa da geç kalmıştı.

Bedeni uzun merdivenin başında basamaklara düşmüş aşağı doğru kaydıkça aldığı darbeler katlanıyordu. Uzun, siyah saçları mermerle kaplı zemini süpürme görevini üstlenmiş, itina ile gerçekleştiriyordu.

Basamakları bitiren bedeni aldığı darbelerden sonra kendi etrafında bir defa daha yuvarlanıp zeminde sırt üstü yerini almıştı. Yerdeki hali dudaklarımın yanaklarıma doğru yaptığı baskıyı arttırıyordu. Gözlerimin içindeki şeytanlık ete kemiğe bürünebilseydi eğer saniyeler içinde yanıp kül olurdu.

Kalbimin beyazlığına damlayan siyah bir leke vardı, zehir yeşillerinden akan bir damla. Silmek için uğraşmadım, aksine her yerine bulaştırdım. Çünkü sevdiğim zehiri sonuna kadar tüketmek benim hakkımdı ve ben o hakkı son zerresine kadar kullanacaktım.

Isırdığım kırmızı dudaklarımı birbirine sürterek ruju silinmiş yerlere bulaşmasını sağladım. Tenimi açıkta bırakan ip askılardan içeri sızan saçlarım rahatsız ederken ellerimle geriye atarak sırtımdan sallandırdım. Dudaklarımın arasından içeri giren nefes göğsümü kabarttığında elimde bulunan çantayı daha sıkı tuttum.

Başında durduğum merdivenin ilk basamağını oldukça yavaş indim. Yapmam gereken role kendimi hazırlarken göğüs kafesime düzenli aralıklarla vuran kalbim beni şaşırtmıştı. Telaş yapmamış fazlasıyla sakindim. 

Dudaklarımın arasından şaşkınlık dolu olmasını umduğum çığlığı serbest bıraktım. Elimdeki çantamı basamakların üzerine fırlatırken topuklu ayakkabılarımı umursamadan hızlı adımlarla merdivenleri indim. Başı yana düşmüş bedeni zeminin üzerine yığılmış dururken bunun beni mutlu etmesi içimdeki bir yerden cız sesinin gelmesini engelleyemedi.

"Yardım edin!" Diye haykırdım.

Ayakta yaptığım rolden sıkılarak yanına çöktüm. Kırmızı saten elbisem yere çökmem yüzünden bedenimi sarmıştı, topuklu ayakkabılarımın bana zorluk çıkartacağını anladığımda ayağımdan çıkartıp zemine öylesine fırlattım.

Ölüm Kokan Papatyalar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin