5. Bölüm

2.5K 357 16
                                    

• Teoman - Aşk Kırıntıları

{5 gündür her gün bölüm atıyorum, hadi hayırlısı;)}

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


{5 gündür her gün bölüm atıyorum, hadi hayırlısı;)}

Bölüm ithafı, daisy_princess24

Ölüm Kokan Papatyalar

5. Bölüm
Yapboz

"Arslan?" Dedim şaşkınlıkla.
"O genelde gelmez, evden çalışır." Diyen Selen'in sesi yankılandı kafamda. Demekki o günlerden birinde değildik.

"Armağan?" Dedi beni taklit edercesine şaşkın gibi davranırken, yüzümde dişlerimi gösteren bir gülümseme oluşurken kafamı eğdim.

Görüş alanıma giren kemikli parmaklarının kavradığı papatyalara kaydığında gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Yeşilleri verdiğim tepkileri kısılmış bir şekilde izlerken elindeki buketi bana doğru uzattı.

"Benim mi?" Dedim saçma bir şekilde. Kaşları dediğimle ufak bir zaman diliminde çatılsada dudaklarının kıvrılmasına mani olamadı.

"Senin." Dedi kısık sesle.

"Neden ki?" Dedim hala bana almış olmasına inanamayan bir tavırla. Şu anın rüya olabileceğini bile düşünüyordum.

"O gün hızla çekip gittiğin için arabada unutmuşsun papatyaları sonradan farkettim bende. Ama iş işten geçmişti." Dedi elindeki papatyaları almamı istercesine biraz daha bana yaklaştırdığında.

Parmaklarımla zar zor kavradığım buketten ellerini çektiğinde gözlerim hala papatyalardaydı. "Teşekkür ederim." Dedim üzerimde baskı hissederken.

"Ne demek." Dedi. Bunlar benim için önemsiz şeyler der gibi bir hali vardı.

Yanaklarım kızarmış olsada kafamı kaldırarak mavilerimle özlediğim yeşillerine dikkatle baktım. Ona bakarken göz bebeğimin büyüdüğünden emindim, onda da bunu aradım. Sevdiği insana bakarken göz bebekleri büyürmüş insanın.

"İstersen evine bırakayım seni?" Dedi. Dün akşam olan konuşmamız aklıma geldi, önemsiz bir şey olsada aramızadaki siz-biz olayının kalkmasına sevindim.

"Eve gitmeyeceğim." Dedim batmaya başlayan güneşin kızıllığı tenine vurmuş seyredilmesi gereken bir manzarayı gözlerime sunarken.

Neden bu kadar güzelsin? Diye sormak istedim o an. Ama dilimin ucuna gelen her şeyi ormanlarında kaybetmiştim.

"Nereye gideceksen oraya bırakayım istersen?" Dedi. Elimde tuttuğum papatyaları daha sıkı tutarken kaburgalarıma şiddetle çarpan kalbimin sesini duymasından korktum.

"İsterim." Dedim hevesli görünmemek için dudaklarımda oluşabilecek herhangi bir gülümseyi zorla tutarken.

"Arabam orada." Dedi siyah lüks arabayı gösterirken.

Ölüm Kokan Papatyalar Where stories live. Discover now