Karanlığın Hikayesi

ÖZEL Mİ ÖZEL BİR BÖLÜM 💕

   Ben Zeynep Sayer namı değer gölge kapanın çukuruna düşmüş düştüğü o çukurda kendine ait bir dünya yaratmış bir kadınım ben korku bile benden korkarken ben kendimden korkuyordum yapabileceklerimin bir sınırı olmadığını her daim biliyordum. Bu yüzden hep saklanmıştım ama bir gün biri çıkıp geldi hayatımın orta yerine kuruldu önce kalbimi feth etti sonra o feth ettiği yerde koca bir ülke kurdu kendine kendimi kendimden koruyamazken birden hayatıma giren bir diğer varlık kızım hayatın bana bahşetmiş olduğu melek tüm bunlar bir yana dursun o kadar pisliğe bulanmış bir kadındım ben bunların içinde bile bu kadar beyaz kalabilen iki insanla yaşadım altı yıl boyunca aradan iki yıl geçti ve oğlum dünyaya geldi kıvırcık saçlarına inat yeşil gözleri babası gibi bakıyordu. Sanırım ben bu hikayede en çok sevilen taraftım üç çocuğumla kocamla beraber aştığım o zorlu yolun ödülünü almıştım huzur dolu bir hayat sevgi dolu bir eş ve her daim karşılıksız sevebileceğim çocuklarımız. Beşikteki kızım Güneş herşeye ve herkese inat tamamen babasının kızı olmaya yemin etmiş gibiydi.  Sanırım en çok Güneş benziyordu kereme ben mi çocuklarımın kime neye benzediğini düşünmüyorum artık sadece her an o mutlulukla bakan gözleri her gün göre bilmek için dua ediyorum.

Keremden

  Ben Kerem Sayer hayatın sillesini yemiş feleğin çemberinden geçmiş ama asla yıkılmamış olan Kerem bir kadının aşkına düştüm tutulduğum kadının bir yüzü aydınlık bir yüzü karanlıktı tıpkı benim gibi aynaya bakar gibiydim. Bu yüzden çok sevdim belki de ama ben onu severken o bana bambaşka bir hayat kurdu hani insanların ballandıra ballandıra anlattıkları evli mutlu çocuklu dedikleri tam bir aile hayatı yaşıyorum artık. Bu kadın bana sıfırdan aile inşa etti. Şimdi kimsin deseler Gökyüzlü kadının ormanıyım derim öyle bir sevda öyle bir aşk bizimkisi tuttuğum elleri asla bırakmamak adın yemin ettim aldığım her nefes karım ve çocuklarım için bir kadın için bin kadından vazgeçtim ben ama iyiki geçtim ben ben benden de geçmiştim ama benden geçmeyen bir kadın kalmıştı içimde biriktirdiğim bütün sevgi tohumlarını ailemizle ektik arka bahçemize şimdiyse üç tane fidan yetişiyor. Buğlem , uzay , güneş hayat bu kadar  anlam kazanmamıştı belki.
Zeynep'ten
İşte böyle seviyor bizi bu adam koca kalbinde koca bir ülke kurup başkenti yaptı bizi şimdi sorsalar kimsin diye orman kokulu adamın gökyüzüyüm derim aldığım her nefeste bana cenneti sunan adam bana verdiğin sevgiyle aileyle bir ömür sevgilim bir ömür beraberiz.

Kitabımın son sayfalarınıda okudum. Zeynep Sayer yine farkını ortaya koydu iki yılda kaleme aldığım kitabım KARANLIĞIN Hikayesi biz yolun sonuna geldik biz o karanlıktan kurtulduk.
"Hayatım!" "Efendim güzelim!" "Kitabı bitirdim artık." "O zaman insanlar Leyla ile mecnun gibi bir sevdaya daha hayran kalacaklar güzelim ne güzel sevdin beni ömrümce" "bu dünyaya tekrar gelsem yine seni severim ömrümce kendi ellerimizle inşa ettik biz bu yuvayı bizden ötesi yok artık sevgilim bu saatten sonra insanlar Kerem Sayer ve Zeynep Sayer in aşkını konuşacak "

"Anneee uzay gene duvarları boyayla çiziyor"
"Uzaaaayy annecim duvarlar yeni boyandı yapma lütfen"
"Tamam anne özür dilerim."

İşte buydu karnımdaki dördüncü çocuğumuzda yoldaydı biz bu sefer gerçekten mutluyduk kelimelerin bile tarif edemeyeceği kadar çok.

Her karanlığın elbet bir sonu vardır.
Sizin de içinizdeki karanlığı yenmeniz dileğiyle bambaşka kitaplarda başka hikayelerde tekrar görüşmek dileğiyle...