Karanlığın Hikayesi

Bölüm 29

YAZARDAN

  Günler günleri saatler saatleri kovaladı genç adam doktor dan gelecek küçük bir habere muhtaçtı artık çaresizlik içinde hastane koridorun da yoğun bakım'ın önünde öylece oturuyordu kızıyla beraber kendisi gibi küçük kızı da eriyip gitmişti son üç günde genç kadın hala uyanmamış kızları annesi uyanana kadar inat etmişti ağzına tek lokma sürmemeye baba kız hayatlarındaki en önemli parcayla sinaniyorlardı. Tek sözüyle herkese boyun eğdiren genç adam karısının intihariyla yerle bir olmuştu. Bu arada onları sürekli ziyarete gelen arkadaşları da onları yalnız bırakmıyordu genç kadının kısa zaman da edindiği dostları şimdi kan agliyorlardi. Durumdan yeni haberi olan genç kadının arkadaşı yağmur bir feryadıyla hastane korudorunu inletmeye yetmişti. ' zeyneeeeeppp zeynep arkadaşım nerde zeynep' arkadaşının feryadini duyan genç adam yerinden kalktı. Gelen çift yağmur ve can yağmur 'un çığlıkları genç adamın içini yakıp geçiyordu. Ne diyecekti şimdi hala uyanmak istemiyor ölmesin den korkuyorum mu günlerdir bu korkuyla yaşıyordu ama umut etmekten asla vazgeçmiyordu. İntikamını şimdilik rafa kaldırıp sadece karısına odaklanmıştı. Yağmur keremi görmesiyle onun kollarına attı kendini  ' neden neden yaptı bunu kendine çok acımi çekiyordu mutsuzmuydu ki ne istediler ondan kerem ne istediler arkadaşımdan o dünya iyisi o melek kalpli onun kimseye zararı yoktu ki o benim arkadaşım benim kardeşim ne olur bir şey yap kerem ona bir şey olmasına müsade etme' adam genç kadının sözleriyle yüreğinin ezildigini hissetti. Kendini geriye çekip yüzüne baktı arkadaşının ' sana söz veriyorum yağmur zeynep iyi olacak benim karım güçlü o burdan sapa sağlam çıkacak o zaman korkun bende çünkü hiç tanımadığınız bir kerem sayer olacak bundan sonra karşınız da' genç adam sanki kendine yemin eder gibi konuşuyordu. Can bir anda kerem'in gözlerinden geçen o karanlığa baktı öyle ürkütücü bakıyordu ki korkmamak aptallik olurdu. Herkesin gözleri küçük kıza kaydı günlerdir aç kaldığı için yorğun ve uykusuz gözüküyordu. ' cadım ne oldu sana böyle yemek yemiyor musun sen ' ' yok can ne yemek yemesi tek lokma almadı ağzına bütün gün su içip  aksami ediyor inat etti annem uyanana kadar yemeyecegim diye bende zorlamiyorum' 'olur mu hiç öyle amcacim annen uyanınca seni böyle görsün beni keser yemin ediyorum çabuk yemek yemeye gidelim yoksa zeynep benim canımı okur çabuk' ' annem uyanacak mi can amca ' 'tabiki fıstığım uyanacak annen çok güçlü' ' o zaman aşağı inelim annem uyaninca kızmasın bize'  genç adam kızının yemek yemesine birazda olsa sevinmisti o da hastalansaydi kesinlikle aklını kaybederdi.

KEREMDEN

Can ve buglem yemek yemeye aşağı inince ben ve yağmur koridor da beklemeye devam ediyoruz. ' sence iyi olucak mi kerem ' 'iyi olmak zorunda yağmur kızımız için bizim için savaşmak zorunda ben Zeynep'i tanıyorsam o uyanacak' kısa bir süre sonra doktor yogum bakıma girdi ve elinde bir kaç kağıt ve dosyayla çıktı yüzü gülüyordu. ' Hadi geçmiş olsun evlat karın uyandı birazdan normal odaya alınacak o zaman onu görebilirsiniz.'  Doktorun dedikleriyle sevinçten ne yapacağımı şaşırdım. ' yağmur sende duydun değil mi zeynep uyandı sonunda allahım sana şükürler olsun ' 'duymaz olurmuyum bizimkilere haber vereyim ben hemen' yagmur gidince bende Zeynep'in normal odaya alınmasını bekledim. Bizimkiler gelince zeynep in odasına geçtik. Hala uyuyor doktor bir kaç saate kendine gelir demişti.

Zeynep ten

Gözlerimi açtığımda hastane odasindaydim şükürler olsun o anki psikolojimle nerdeyse kendimi öldürüyordum allahım ne yaptım sen affet beni etrafı inceledigimde bizimkiler başları eğik bir biçimde oturuyorlardi. ' Kerem buglem canlarım' kerem hemen başını kaldırıp bana baktı ' şükürler olsun Birtanem actin gözlerini ' 'anne uyandın ' 'evet Birtanem uyandım iyiyim ama yorgunum biraz siz nasılsınız uymadiniz mi siz hiç ne bu suratlariniz hali hii siz açınız değil mi kerem aşk olsun yemek yemediniz mi siz ben bir iyi olayım bakın size ne yapıyorum çok çekeceğiniz var bende zeynep Sayersem yaparım' ' tamam güzelim yap istediğini önce sen bir iyi ol' ' Can sen ne yaptın bakalım ' ' valla zeynep senin bu inat kocan hariç kızına iyi baktım ' herkesin yüzü gülüyordu ama yağmur hariç bir tuhaflık vardı üzerinde sanki 'benim pırasam sen niye uzak kaldın öyle' ' zeynep seni ben öldürücem burdan bir çıkalım iyileş bak ben sana neler edeceğim şurda çocuk var bir şey demiyorum ama soracağım bunun hesabını sana ' ' sor pırasam benim sor bir çıkalım da ' doktorlar odaya geldiğinde ne bir dakika doktorlar iki tane doktor var neden hadi ama bir bunun bana şaka olduğunu söylesin psikolog değil değil mi o adam 'Merhaba zeynep hanım geçmiş olsun öncelikle ben doktorunuz sedat dayatmaz bu da hastanemizin psikolog'u arda yapıcı ' ' bir dakika doktor bey yağmur siz buglem ile dışarı çıkın temiz hava alsın benim kuzum baksana ilaç kokusundan sarı sarı olmuş yüzü' 'tamam canım biz çıkalım prenses' yağmur buglemi götürünce doktorlara döndüm ' bana bak doktor valla doktor falan dinlemem sana burdan bir cakarim yere yapisirsin psikolog falan istemiyorum bir an bir gaflet oldum ve yaptım bir hata ama yapmam gerekiyordu bundan sonra da tekrar edilmeyecek bana gerizekalı hastalıklı insan muamelesi yapama banaduvarda posterini çıkarırım senin şimdi defolup çıkış işlemlerini verin' doktorlar suratima dehşet verici bir şekilde baktılar ' peki zeynep hanim hemen biz gerekli işlemleri yapıp eşinize haber veririz tekrar geçmiş olsun' doktorlar çıkınca can ve kerem suratima kızgın bir şekilde bakmaya başladılar ' ne bakıyorsun lan öyle iyiyim dedim ya allah kahretsin ki bir anlık aptallik ettim ve yaptım ama bana bunu yaşatalardan teker teker hesap sormazsam bana da GÖLGE demesinler.'

Taburcu olduktan sonra eve geldik iyi hissediyorum kendimi eskisi gibi değilim hayat dolu oldum bazı şeylerin kıymetini anladım desem yeridir yani kisacasi yaptığım aptalligin farkına  vardım. Şimdiyse kızım ve kocamla akşam yemeğine oturduk. ' bebeğim bana orda su verir misin ' buglem su dolu bardağı bana uzattı. Nihayet doymuştum. 'Ellerinize sağlık birtanelerim benim çok güzel yemek olmuş ' ' afiyet olsun anniş ' ' afiyet olsun güzelim ' Masadan kalkıp salondaki yatağıma gectim elime bilgisayarı alıp bir kaç mail attim bir kaç gündür işlerden uzaktım ama bir iki saat içinde nerdeyse bir cogunu halletmistim. GÖLGE bu ismi kerem daha önce duymamisti bu sabah hastanede duyduğunda sasirmisti zaten ben gölge yeraltı mafyalarindan golge yani zeynep Sayer yer altındaki ismim gölge olarak bilinir bu ismi bu kimliği yıllarca saklamistim ama saklamam için bir neden kalmamıştı savaş yaklasiyordu ve içimdeki gölge çıkmaya hazırlanıyordu.....

UMARIM YENİ BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ 😙