Karanlığın Hikayesi

BÖLÜM 45

Türkiye'ye döneli iki gün oldu. Yaşadığım şoku hala atlatabilmiş değilim kerem yine farklı baktığımı söylüyor haklıda artık insanlara nefretle öfkeyle bakmaya başladım her an şüpheyle yaşıyorum kimseye güvenim kalmadı. Suçlusu değilim bu durumun bana bunu reva görenlerde suç kundaktan alınıp yurda bırakılan bir çocuğun değil ona aylarca yalan söyleyen o kadındaydı. İlk önce yavrumu kaçırdı benden sonra daha doğmamış yavrumun günahını yükledi omuzlarına beni koca bir cehennem alevinin içine attı. Anneydi o nasıl yapardı nasıl vicdanı kabul eder bilmiyorum. Gözlerimin içine bakan kızıma dahi boş bakıyorum ona karşı ne öfkeliyim nede kızgın sadece kırgınım ve sanırım bu kırgınlık baki kalacak kalbimde hiç düzelmeyecek oysa beni en iyi kızım anlamalıydı kimsesizlik nedir en iyi biz bilirdik kaybetmenin korkusunu acısını sanırım ben değilde bu defa o beni kaybetti ayla önce annesini de kardeşiyle beraber koydu mezara şimdi sadece daha doğmadan kaybolan bebeğime üzülüyorum. Anneciğim affet beni bebeğim koruyamadım seni bizi ailemizi sana layık olamadım. Ben buyum bebeğim benden anne olmaz artık seninle birlikte bitti bütün annelik duygum sıradanlaştı insanlığım yoldan geçen insandan farksız değilim artık. "Zeynep iyimisin güzelim saatlerdir bir şey yemedin konuşmadın nerdeyse iki gündür tek lokma koymadın ağzına korkutuyorsun beni." "Ben annelik duygularımı kaybettim bu sefer kerem bu sefer kendimi değil tutunup kaldığım tek dalımı kaybettim ve anladım ki artık benden anne olmaz baksana bana yaptıklarına." "Güzelim kızımız var bizim buğlemimiz var daha doğacak olan minik yavrularımız.." "Ben şu saatten sonra kimsenin annesi değilim kimse de benim annem değil sen ve ben varız şu saatten sonra artık kimse bir şey sormasın bana "

flaşback

İki gün önce Los Angeles

Odamda uyurken aklıma takılan şeylerle telefonuma koştum hemen devlet memuru olan arkadaşım Tarık 'ı aradım hemen soracağım sorudan değil de alacağım cevaptan çok korkuyorum. Telefon bir kaç defa çaldıktan sonra tarık cevap verdi . "Alo vay gölge kardeşim sen beni ararmıydın kız." "Kusura bakma tarık önemli bir mesele olmasaydı asla rahatsız etmezdim." "Ne oldu zeynep sesin bir tuhaf geliyor bir sorun yok inşallah." "Senden bir kız çocuğunu araştırmanı istiyorum daha önce bakım yurdunda kalan bir kız adı Buğlem Aydan Esenler çocuk bakım evindeydi benim eski kaldığım yurt bu kızın aile varmı yaşıyor mu araştır lütfen beni haberdar et önemli olmasa bu kadar acele etmezdim ama benim için önemli." "Ne demek zeynep senin sayende devlet memuru oldum kızım ben okumama yadım ettin ablalık yaptın bana neyse ben seni on bilemedin on beş dakika sonra ararım bulmak kolay olacak sen benden haber bekle." "Tamam haberlerini bekliyorum." telefonu kapatır kapatmaz içimdeki sıkıntı daha da büyüdü ne olur korktuğum şey olmasın bunu kaldıramam ben bu kadarı fazla benim için hem kereme nasıl açıklayacağım. On dakika resmen on yıl gibi gelmişti bana çalan telefonumla nefesimi tuttum alacağım haber hepimizin hayatını değiştirecekti. "Alo tarık dinliyorum seni ne buldun." "Zeynep sen benimle dalga mı geçiyorsun kızım bu çocuğun ailesi yaşıyor ailesi de bayağı zengin fakat annesinin ikinci evliliği var. Aydanlar Holdingin sahibi Vural Aydan kızın babası neden araştırmamı istedin zeynep bir sorun mu var. Bak aklından ne geçiyor bilmiyorum ama bu insanlardan uzak dur zeynep bunlar pek tekin insanlar değil." "Evlat edindiğim kızın ailesi vartarık bu ne demek bana açıkla." "Ne diyorsun sen zeynep kızı evlat mı edindin." "Neyse tarık bunları sonra konuşuruz her şey için sağol sonra örüşürüz." "Kendine iyi bak sakın başını derde sokma."

FLAŞBACK SON

Bana korkuyla bakan buğlem'in suratına bakıyorum hissizdim o kız benim kızım değildi bana yalan söylemişti benim ailem yok demişti. Ben ona anne oldum onun için ölümü göze almıştım katil olmuştum defalarca ama şimdi bir yabancı gibiyiz birbirimize en çok canımı yakan bu oldu herşeyi sineye çekerdim herkesi öfkemle yok ederdim ama ondan bu darbenin geleceğini beklemezdim. "Zeynep sen ne diyorsun ne demek benim kızım yok sen ne saçmalıyorsun artımyeter!" "Onu bana değil sahte kızımız olan Buğlem Aydan'a ve babası Vural Aydan'a sormak lazım ne amaçla burda bizimle iki yıldır bizimle olduğunu değilmi sevgili kızım!" Buğlem bana kızgın bir bakışla bakmaya başladı. "Evet benim annem babam yaşıyor ama bunu bizim için yaptı. Sen benim annemi üzdün zeynep ağlattın onu babamda sana böyle ceza verdi." Gülümsedim annesi tabi ortağımın karısı Eylül Aydan psikolojisi bozuk şizofren mahluk kahkaha atmaya başladım. " Sevgili babanı aradım birazdan seni almaya gelecekler küçük bir daha asla ama asla karşıma çıkma sakın ben sana anne oldum buğlem abla oldum herşey oldum. Beni yaşadıklarım değil senin bana oyun oynamandı baba dediğin adama anne dediğin kadına oynadığın oyun bu oyun değil buğlem bu gerçek bu sefer beni gerçekten yok ettin teşekkür ederim. " çocuk olmasına rağmen kafası bu kadar çalışması hayret ediciydi ama onu bu şekilde yetiştirdikleri için ailesine kızgınım oyun oynama yaşı bu yaşlar o ise entrika dolu oyunlar içinde oynuyor. Kim derdi küçücük bir kızın attığı kazıkla dağ gibi gölge yerle bir olacak içimdeki kırıklık tamir olacak gibi değil. " Zeynep buğlem bizim yani şimdi bizim kızımız değil öylemi ?" Kerem buğleme dolu gözlerle baktı. "Madem ailen vardı neden karşımıza çıktın neden anne baba dedin bize bir daha sakın ama sakın kimsenin hayallerini yıkma buğlem kimse bizim kadar iyi davranmaz sana kızım ama yine kızmadık sana kırıldım sana ben meleğim dediğim prensesim dediğim kızımın beni bu kadar üzeceğini tahmin etmezdim." Buğlem ağlamaya başladığında koşarak kereme sarıldı özür diledi bana yaklaşıp gözlerime baktı üzgündü belki pişmandı ama benim kalbim asla eskisi gibi sevmeyecek onu asla şevkatle yaklaşamayacağim buğleme asıl üzücü olanda bu ya emek ettiğim kıza bu şekilde duygusuzca bakmak. "Bana sakın yaklaşma uzak dur benden ben artık senin annen değilim özürde dileme affetmeyeceğim seni bize bunu yapmamalıydın unut bizleri gelmedin yanıma tanışmadık hiç biz seninle unut anladın mı unutacaksın bizi!" sinirle bağırıp balkona çıktım. Aşağı baktığımda buğlemi almaya gelen Vural Aydan 'ı gördüm ve el işaretiyle çağırdım. Bir kaç dakika sonra kapı çaldı açtığımda bütün iğrençliğiyle yüzüme bakıyordu iğrenç oyunlarına kendi küçük kızını alet eden adi herif. "Kızımı almaya geldim." elimle salonu işaret ettim buğlem tabiri caiz ise paçalarına yapışmış şekilde kereme sarılıyordu. "Hadi kızım gidelim evimize oyun bitti artık." "Ben babamı bırakmam gelmeyeceğim hayır!" buğlem hayır diye çığlık atıp bana koşup sarıldı bu sefer "Özür dilerim affet beni anne yaramazlık yapmayacağım bir daha böyle oyun oynamaycağım söz ne olur beni bıraka " "Ben - senin - annen - değilim ! anladın mı beni şimdi gidin bir daha asla bana anne deme gelme yanıma görünme gözüme " Koşarak yatak odasına girdim.ıçkırıklar teker teker koptu bağırarak ağlıyordum artık yoktu bizimle olmaycaktı bu sefer temelli gitti gerçek ailesine annesine babasına neden biz neden bizim başımıza geliyor bıktım artık bıktım yeter. Buğlem hızlıca kapıyı açıp boynuma atladı boynuma sokulup hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı ara sıra nefesleri kesiliyordu ama ben ağlamayı kesip buğlemin gözlerinin içine bakıyordum içinde kızıma ait bir iz arıyordum o izi görsem tutunacak bir dalım olacaktı ama sarsılan güvenimi ne düzeltecekti. "annecim ne olur sarıl bana korkuyorum." yaşanmışlıklar geldi aklıma ben buğlem sayer 'im diye ortalığı inlettiği zamanlar buğlemi kendimden ayırıp gözlerine bakıyorum . "Bana bunu yapma buğlem yapma annem yapma git acıtma artık canımı tamam söz istediğin zaman gel ama artık ailene dön gerçek ailene herşey için teşekkür ederim bir annenin sevilebileceğinden daha fazla sevildiğimi hissettim yalan da olsa bir kızım oldu ama artık gerçek hayata dönme vakti kızım hoşçakal birtanem " buğlemi odadan çıkarıp babasına teslim ediyorum. "Bu oyununa cevap verirdim ama buğleme dua et kızının hatrına yutuyorum sırf o babasız kalmasın diye Vural efendi yoksa beş metrelik çukuru boylamıştın çoktan şimdi beni iyi dinle adam gibi bir baba ol kızına güzel şeyler öğret bu arada gece üstünü açıyor karına söyle eğer aklına gelip kocakıçını kaldırırsa gece buğlemin üstünü örtsün kızı hasta etmesin yoksa ben sizi hasta ederim anladın mı ona iyi bakacaksınız !" " O kadar oyun oynadım yinede sana ait olmayan bir çocuğu düşünüyorsun sen nasıl bir kadınsın gölge seni ne yaralar " "merak etme yaraladın zaten bir baba olarak kızına yaptığın bu acımasızlıkla beni yeterince yaraladın ona iyi bak Aydan kızıma iyi bak" "anne son kez " ne istediğini anlamıştım son kez zeynep son kez çek kokusunu içine bundan sonra olmayacak hayatında kızım dediğin bu küçük kız yanına yaklaşıp sıkıca sarıldım. "hoşçakal meleğim kendine iyi bak bu son görüşümüz birbirimizi ama yinede üzülürse seni üzerlerse ara beni annen gelecek bebeğim her zaman yanında olacak ne kadar kötü bir şey yapmış olursan ol anne senden asla vazgeçmeyecek " "canım annem !" ayağa kalkıp geriye çekildim buğlem ve kerem vedalaştıktan sonra kereme sarıldım. Kızımın gidişini izledim kapı kapandığında o acı sessizlik tekrar baş gösterdi . Bak gölge yine eksildik gördünmü bu bizim lanetimiz işte Gölgenin laneti