°•PERFECT STRANGERS•°

#ΙV

Ρέιτσελ pov

Ένιωθα λες και με είχαν δέσει με σκοινιά πάνω στο κρεβάτι,σαν μια αόρατη δύναμη να με τραβούσε όλο και πιο βαθιά στο μαλακό στρώμα.Το κεφάλι μου είχε διπλωθεί ανάμεσα στα πουπουλένια μαξιλάρια. Δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου. Ένιωθα το σκοτάδι να με καταπίνει και να παρασερνόμουν στην γαλήνη του. Θα ήθελα να μείνω εκεί....έτσι όλη την ημέρα. Μια οικεία μυρωδιά άρχισε να γαργαλάει τα ρουθούνια μου...και να μου προκαλεί αηδία. Αλκοόλ σκέφτομαι γρήγορα. Η μυρωδιά είχε πλημμυρίσει το δωμάτιο. Ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα. Σκοτάδι. Η όραση μου σιγά-σιγά, αποφάσισε να δουλέψει. Έμεινα εκεί μερικά λεπτά να κοιτάω το ταβάνι.

Το δωμάτιο δεν ήταν πολύ φωτεινό για να διακρίνω ποιος κοιμόταν δίπλα μου. όμως γρήγορα, παρά την παράλυση, κατάφερα να ξεχωρίσω τα μακριά, μαύρα μαλλιά της και της πολύχρωμες πιτζάμες της.

Με κουβάλησε μέχρι το σπίτι της; Εγώ στην θέση της θα με είχα παρατήσει σε κάνα χαντάκι να παρακαλάω για βοήθεια.

Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμόμουν πολλά από αυτή τη νύχτα. Αλλά τα σημαντικότερα και πιο συνταρακτικά στριφογύριζαν ακόμα μέσα στο μυαλό μου.

Μου είπε να μην φοβάμαι. Ότι δεν θα με πειράξει. Μου το υποσχέθηκε. Και εγώ απλά αφέθηκα να με παρασύρει στη δική του κόλαση. Μου άρεσε...τον εμπιστευόμουν. Το θέμα είναι ότι δεν εμπιστευόμουν τον εαυτό μου. Μετά από τόσα μπουκάλια μπύρας είχα χάσει τον έλεγχο της Ρέιτσελ. Ήμουν σαν αυτοκίνητο χωρίς φρένα πατώντας μόνο γκάζι...και το κακό παραμόνευε εκεί...Μπορεί να έπεφτα από τον γκρεμό...Αν-αν δεν ήταν αυτή εκεί....και εγώ απλά δεν της αξίζω...

Πήρα την πρωτοβουλία και σηκώθηκα αργά στα δυο μου πόδια. Αν δεν κρατιόμουν από το χερούλι της ντουλάπας θα είχα φάει την σαβούρα της ζωής μου.

Ανοίγω την πόρτα και την κλείνω σιγά. Δεν ήθελα να την ξυπνήσω. Είχε ξημερώσει. Οι ακτίνες του ήλιου είχαν κατακτήσει τον διάδρομο μέσα από τα παράθυρα. Έπεφταν πάνω στο πρόσωπο μου ζεστές και ένιωσα ξανά ζωντανή. Τα μάγουλά μου άρχισαν να καίνε και μόλις άνοιξα τα μάτια μου μαύρες κηλίδες εμπόδιζαν το οπτικό μου πεδίο. Κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.

Το ζεστό νερό έπεφτε πάνω στο σώμα μου και με έκανε να χαλαρώσω. Επιτέλους ένιωθα μαζί με την άσχημη μυρωδιά και τις άσχημες αναμνήσεις να εξαφανίζονται. Κάτι που δεν ήταν αλήθεια. Ήθελα εκείνη τη στιγμή απλά να τα ξεχάσω όλα 'ή ακόμα καλύτερα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να τα αλλάξω όλα. Τύλιξα την πετσέτα γύρω μου και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Κάτω από τα μάτια μου είχαν σχηματιστεί μαύροι κύκλοι, τα μαλλιά μου ήταν ανακατεμένα και φαίνονταν καταπονημένα όπως και οι γωνίες κάτω από τα μάγουλά μου. Δίπλα μου υπήρχαν καθαρά ρούχα και ένιωσα το καθαρό, βαμβακερό ύφασμα να με αγκαλιάζει.