°•PERFECT STRANGERS•°

#III

Χάρις την γοητεία, τη σαγήνη, το πείσμα και...Ναι τέλος πάντων καταλάβατε της Ρέιτσελ καταφέραμε να μπούμε. Μέτα από μια αιωνιότητα καταφέραμε επίσης να βρούμε και τον πάγκο.

"Μια μπύρα για μένα." λέει η Ρέιτσελ "Εσύ; " συνεχίζει.

" Δεν πίνω χαζό. "

"Κάντες δύο. "

"Είσαι καλά;"

"Μια χαρά"

"Και δυο τρομάρες." λέω ενώ ο μπάρμαν είχε ήδη τοποθετήσει τις μπύρες μπροστά μας.

Η Ρέιτσελ του κλείνει το μάτι και εκείνος απλά την αγνοεί. Φαίνεται πως έχει βαρεθεί να ασχολείται με όποια περνάει από εδώ απελπισμένη να βρει γκόμενο. Και από την αντίδραση του θα έχουν περάσει ΠΟΛΛΕΣ σε μια νύχτα. Δεν θέλω να γίνομαι κακιά αλλά μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα.

"Μάλλον δεν υποκύπτουν όλοι στον πόνο της γοητείας σου." αποκρίνομαι και μου ρίχνει ένα άγριο βλέμμα που με κάνει να σκάσω στα γέλια κάνοντας μια παρέα κοριτσιών δίπλα μας να γυρίσει να με κοιτάξει.

Ουπςς

" Cheers" λέει η Ρέιτσελ και κατεβάζει γρήγορα το μισό μπουκάλι μπύρα. "Θα κάθεσαι να με κοιτάς ή θα δοκιμάσεις να πιεις; "

First things first. Πρέπει να προσευχηθώ σε όποιον Άγιο βρεθεί διαθέσιμος εκείνη τη στιγμή. Λοιπόν αρχίζουμε....

" Τελείωνε γαμώτο" μου λέει και μου δίνει το μπουκάλι.

Τώρα είχαμε μείνει να κοιταζόμαστε (με το μπουκάλι :) ) και αυτό να προσπαθεί να με πείσει να ακουμπήσω τα χείλη μου στο στόμιο του.

Όχι δεν πρέπει!

Αλλά όμως έτσι έγινε. Μπήκα στον πειρασμό και όπως λέει και ο Τανιμανίδης : You Only Live Once Kατεβάζω μια γερή γουλιά και ο λαιμός μου αρχίζει να καίει. Δεν ήταν όμως το επώδυνο κάψιμο, αντιθέτως ήταν ανακουφιστικό και εθιστικό.

"Κάνεις λες και είναι πρώτη φορά που πίνεις."

"Ε...επειδή είναι η πρώτη φορά...ουσιαστικά"

Τότε που είχα πάρει το ουίσκι του παππού μου από το ντουλάπι επειδή ήμουν περίεργη να δοκιμάσω δεν μέτραγε. Μια λεπτομέρεια : Ήμουν ΕΞΙ - δεν ήξερα που πήγαιναν τα τέσσερα.

Οκ τέρμα οι αναδρομές και οι αναπολήσεις.

Συνεχίζω με το υπόλοιπο υγρό που είχε μείνει. Guilty pleasure