✔My Sweet Family かつデク

《 5 》

"Bay bay İjuku Babaa!!"

İzuku, kreşe bıraktığı kızına el sallayarak gitti. Kızı Hanae de ayakkabılarını çıkarıp öğretmeninin elini tuttu ve birlikte içeri girdiler. Sabah egzersizi için sıraya girince öğretmen gidip birini getirdi. Kahverengi gözleri ve kahverengi saçları ile gayet tatlı bir çocuk.

"Bugün aramıza yeni biri katıldı! Hadi arkadaşlarına merhaba de Rantaro-kun!"

Küçük çocuk, öğretmeninin arkasına saklanıp kısık sesle "Merhaba" dedi. Küçük çocuk Rantaro, öğretmenin arkasında saklanmayı bırakıp en arka sıraya geçti ve egzersize katıldı. Egzersizden sonra serbest oyun saati olduğundan herkes bir şeylerle oynuyordur. Ama Rantaro köşede oturmuş oyun oynayanları izliyordu. Hanae ise bir iki arkadaşıyla legolarla oynuyordu.

"...nae-chan!...Hanae-chan!"

Hanae daldığı yerden ayrılıp arkadaşına döndü.

"Neye bakıyoşun?"

"H-hiiic!"

Diğer bir arkadaşı hemen maydanoz oldu.

"Rantaro-kun'a bakıyodun! Gööydüm gööydüm!"

Hanae kızararak kaşlarını çattı.

"Bakmıyodum!"

"Hanae-chan aşıgk oymuş!"

Biri bunu diyince diğerleri de araya katıldı.

"Hanae-chan aşıgk oymuş!"

"ŞUSUUN!"

Birden öyle diyen herkes bayılınca Hanae ağlamaya başladı ve mecburen öğretmen müdahale etmek zorunda kaldı. Öğretmen hepsinin velisine haber verdi. Velileri gelene kadar da çocuklar uyanmıştı zaten. Öğretmen kucağında Hanae ile üç velinin yanına,kapıya, geldi.

"Çok özür dileriz. Sanırım Hanae özgünlüğünü keşfetti ve..."

Veliler sorun olmadığını söyleyince çocuklarla birlikte gittiler. Hanae ile öğretmen de içeri geçtiler ve öğretmen Hanae'yi karşısına aldı.

"Ööyretmenim... ben... bi-bileyek yapmadım..."

"Biliyorum. Biliyorum."

Öğretmeni gülümseyerek Hanae'nin başını okşadı.

"Baban gelince her şeyi anlatacağız, tamam mı? Yarın da arkadaşlarından güzelce özür dilersin."

Hanae başını 'Tamam' anlamında salladı ve öğretmenine teşekkür ederek sarıldı. Çok geç olmadan İzuku geldi. Paniklemiş görünüyordu.

"Hanae!"

"Baba!"

Hanae koşarak babası İzuku'ya sarıldı. Öğretmen de yanlarına gelince İzuku ayağa kalktı ve ne olduğunu sordu. Öğretmen de her şeyi anlattı. İzuku, pişman ve üzgün görünen kızının başını okşadı.

"Tamam, üzülme bu kadar. Bilerek yapmadın sonuçta."

"Özüy direyim..."

Hanae'nin alnından öptü ve elini tuttu.

"Hadi eve gidelim."

"Tamam..."

Öğretmenine el salladı ve babasının elinden tutup eve gittiler. Ama Hanae'nin hâlâ suratı asıktı. Yemekte Katsuki, kızının bu üzüntüsünü fark edip İzuku'ya fısıldadı.

"Ne oldu?"

"Ah evet. Hanae-chan! Hadi onlara da söyleyelim!"

"Tamam..."